Και αν το πατήσει το κουμπί;...

Κανείς δεν ξέρει αν ο Κιμ Γιονγκ Ουν παρακολουθεί το ελληνικό διαδίκτυο, όπου προσφάτως ήταν αρκετά διαδεδομένη η προτροπή να πατήσει το...
κουμπί του πολέμου. Οι πιθανότητες, βεβαίως, είναι λίγες. Σχεδόν όλος ο πλανήτης, όμως, αναρωτιέται αν είναι λιγότερες ή περισσότερες από τις πιθανότητες του να το πατήσει στην πραγματικότητα. Τις προηγούμενες ημέρες αποκαλύφθηκε ότι η Βόρεια Κορέα έχει καταφέρει να θεωρείται πυρηνική δύναμη, και μάλιστα πυρηνική δύναμη με πιθανή επιθετική δυνατότητα, χάρη στις πυραυλικές της δυνατότητες. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών απείλησε με «φωτιά και μένος» αν η Πιονγιάνγκ επιχειρούσε ποτέ να εκμεταλλευτεί τις σχετικές της δυνατότητες, και κάπου εκεί ξεκίνησε το ζήτημα να αποκαλύπτει τις πραγματικά εφιαλτικές του διαστάσεις στα διάφορα υποθετικά σενάρια που ξεκίνησαν να γράφουν και να αναλύουν οι ειδικοί.

Το Bloomberg εξετάζει διάφορα σενάρια πολέμου. Κατ’ αρχήν, απορρίπτει την επιλογή μιας αμερικανικής επιχείρησης ακριβείας, διότι δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την εξολόθρευση όλων των πυρηνικών εγκαταστάσεων, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους ευάλωτους σε αντίποινα. Επίσης, τονίζει ότι η Βόρεια Κορέα θα ήταν πιθανό να κάνει χρήση των πυρηνικών της όπλων ως αντίδραση ακόμη και σε μια στοχευμένη στρατιωτική επιχείρηση ακριβείας, θεωρώντας την προοίμιο γενικότερων επιθέσεων. Στο τρίτο σενάριο που αναλύει το Bloomberg τονίζεται πως η ανατροπή του καθεστώτος στη Βόρεια Κορέα συναντά εμπόδια, καθώς εκτός από την απομάκρυνση του ίδιου του ηγέτη της χώρας, θα απαιτούσε την απομάκρυνση και της ομάδας του, η οποία είναι πολυμελής. Συγχρόνως, η Κίνα εκτιμάται ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει το καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Μια παραδοσιακή, μεγάλης κλίμακας εκδοχή πολέμου θα ήταν απαραίτητη για την εξολόθρευση των στρατιωτικών και πυρηνικών δυνάμεων της Βόρειας Κορέας, όμως η κινητοποίηση που απαιτείται ενδέχεται, αν γινόταν αντιληπτή, θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε ένα προληπτικό πυρηνικό χτύπημα. Γενικότερα, η Σεούλ και οι γύρω περιοχές θα δέχονταν επίθεση, ενώ και η Ιαπωνία θα βρισκόταν σε κίνδυνο. Το οικονομικό κόστος μιας ανάλογης σύρραξης θα ήταν μεγάλο στην χερσόνησο, και θα χρειάζονταν περισσότερα από 10 χρόνια για να ανακάμψει η οικονομία. Ο Τζέφρι Λιούις, αναλυτής του Ινστιτούτου Μίντλμπρι για την περιοχή υποστηρίζει πως η διπλωματική οδός είναι η μόνη βιώσιμη για την επίλυση της κρίσης. Η διπλωματία, όμως, θα απαιτούσε την προσφορά ανταλλαγμάτων στην Πιονγιάνγκ, κάτι που σε ορισμένους φαίνεται παράδοξο στο όλο πολεμικό κλίμα.

Ο πρώην στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ, ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης, υποστηρίζει σε άρθρο του πως η διπλωματική επίλυση δεν θα έπρεπε να συνδυαστεί με διακοπή των αμερικανικών ναυτικών ασκήσεων στην περιοχή, όπως είναι το αίτημα της Κίνας. Τονίζοντας τα οφέλη και την αναγκαιότητα των ασκήσεων αυτών, ο ναύαρχος Σταυρίδης εκφράζει την άποψη πως θα βοηθήσουν και στις όποιες πιθανές διαπραγματεύσεις, υπενθυμίζοντας την υπεροχή των αμερικανικών δυνάμεων στην Πιονγιάνγκ. Ο στρατιωτικός και νυν πρύτανης της νομικής και διπλωματικής σχολής Φλέτσερ τονίζει ακόμη πως ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι κυριολεκτικά παράλογος, και πως γνωρίζει ότι μια πολεμική σύρραξη θα σήμαινε «το τέλος του έθνους και της οικογένειάς του». Σε άρθρο του New Yorker, ο πρώην διευθυντής της C.I.A., Μάικλ Χέιντεν, εκφράζει και εκείνος την άποψη πως η διπλωματία είναι η μόνη λύση, η οποία αναπόφευκτα θα αναγνωρίζει την Βόρεια Κορέα ως πυρηνική δύναμη. Στο ίδιο άρθρο, ο ναύαρχος Τζέιμς Γουίνεφελντ, πρώην αντιπρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών, τονίζει πως η Βόρεια Κορέα δεν θα εγκαταλείψει ποτέ το πυρηνικό της πρόγραμμα, το οποίο θεωρούν ως την ασφάλειά τους. «Συγχρόνως», υποστηρίζει, «δεν θα το χρησιμοποιήσουν ποτέ. Γνωρίζουν πως αυτό θα ήταν το τέλος. Και δεν έχουν τάσεις αυτοκτονίας». Για τον ίδιο, η μόνη επιλογή είναι η αποδοχή του γεγονότος.

Την ίδια ώρα, όπως σχολιάζει το πρακτορείο Reuters, οι Global Times, η κινεζική εφημερίδα που σχετίζεται άμεσα με την κυβέρνηση της χώρας, υποστήριζε σε άρθρο της πως η κινεζική κυβέρνηση θα έπρεπε να παραμείνει ουδέτερη αν κάποια εχθρική πρωτοβουλία της Βόρειας Κορέας εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών προκαλέσει την αντίδρασή τους –αλλά, συγχρόνως, πως «αν οι Η.Π.Α. ή η Νότια Κορέα εξαπολύσουν επίθεση και προσπαθήσουν να ανατρέψουν το καθεστώς της Βόρειας Κορέας και να αλλάξουν την πολιτική γεωγραφία της κορεατικής χερσονήσου, η Κίνα θα τους εμποδίσει», για να προστατέψει τα συμφέροντά της.

Στον όλο αγώνα δηλώσεων και λεκτικών προκλήσεων, εντύπωση προκαλεί, όπως σχολιάζει το New York Magazine ο τόνος των σχολίων των Αμερικανών υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας, οι οποίοι προτίμησαν ύφος σαφώς λιγότερο επιθετικό από εκείνο του προέδρου Τραμπ. Πληροφορίες του Politico και των New York Times υποστηρίζουν πως οι δηλώσεις του προέδρου Τραμπ πραγματοποιήθηκαν πριν ο Αμερικανός πρόεδρος ενημερωθεί ειδικά για την κατάσταση από το επιτελείο του...

ert.gr