κοινή λογική λέει «όχι» – η σκληρή πραγματικότητα απαντάει «ναι».
Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια: δεκάδες κοριτσόπουλα και των τριών σχολικών βαθμίδων έκαναν ουρά στις Κουκουναριές για μια φωτογραφία με τον νικητή του «Survivor». Τα πιο υπομονετικά από αυτά είχαν περάσει και κάνα δίωρο έξω από τον φούρνο του -το «Danos Bakery» είναι, πλέον, ένα από τα αξιοθέατα του νησιού του Παπαδιαμάντη- για να απολαύσουν πιτάκια από καρύδα (!), παρόμοια με αυτά που καταβρόχθιζαν τα ινδάλματά τους τους στον Αγιο Δομίνικο.
Και ύστερα ήρθε η… ανάλυση: «Μα, είναι δυνατόν;», ακούγεται να διερωτάται στη θέα του απρόσμενου λαϊκού προσκυνήματος ο αδαής παρατηρητής. «Είδωλα είχαμε κι εμείς», απαντάει ένας άλλος με μια δόση συγκρατημένης νοσταλγίας… «Ποιοτικά όμως…», προσθέτει ένας τρίτος. Και ο τέταρτος, έτσι, προς επίρρωση του κοινού τόπου, αραδιάζει ονόματα: Τζορτζ Μπεστ, Τσε, Τζάνις Τζόπλιν, Ανδρέας, Μελίνα, Γιαννάκης, Γκάλης…
«Τι να πεις…», κάνει κλείσιμο ο το πρώτον λαλήσας: «Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμάν τώρα οι Ντάνοι τα νταούλια!».
Τα υπόλοιπα είναι πάνω κάτω αναμενόμενα: η έλλειψη αξιών, η απουσία στόχων, η υλιστική προσέγγιση της ζωής, άντε και η κρίση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος… Στο πάτωμα η ομήγυρη, αν και, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, τα περισσότερα μέλη της συνελήφθησαν τον χειμώνα να τιμούν με την προσοχή τους στα μουλωχτά το μιαρό «Survivor».
Κι όμως, κατά βάθος τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: αφού όλα τα πρόσωπα της δημοσιότητας είναι ίδια και βασανιστικά απαράλλαχτα, συμβιβασμένα, παραδομένα στη θαλπωρή της ρεμούλας, έτοιμα να καταθέσουν και το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειάς τους στην τράπεζα της συναλλαγής, τι θέλουμε και το βασανίζουμε; Το εμπεδώσαμε, άλλωστε: η πολιτική είναι το άλλο όνομα της απάτης, οι διαχωριστικές γραμμές το απόλυτο παραμύθι, οι ευαισθησίες και τα συναφή μια απατηλή κρούστα που κρύβει τις πομπές και τα σκάνδαλα.
Τι μένει, λοιπόν; Γιατί να μην «πουλάει» το «Survivor»; Σε μέρες κατά τις οποίες μοναδική αξία είναι η προσωπική επιτυχία, το ιδιωτικό success story, o άνθρωπος και η δυνατότητά του να επιβιώνει, γιατί να μην τρελαίνουν οι Ντάνοι τα κοριτσάκια και τις μαμάδες τους;
Στο κάτω κάτω της γραφής, κανείς δεν δικαιούται να παριστάνει τον ανύποπτο. Το έργο, άλλωστε, εδώ και χρόνια το βλέπουμε παρέα. Οταν οι άνεμοι του lifestyle και των μοδάτων τάσεων άρχισαν να σαρώνουν τις ντεμοντέ ιδεολογικές βεβαιότητες, για να βάλουν στη θέση τους το λαμπερό τίποτα μιας dolce vita χωρίς ψυχή, ο Ντάνος δεν πήγαινε ούτε Δημοτικό. Γιατί, τώρα, να του σηκώνουμε το δάχτυλο;
Το «Survivor» δεν είναι το ερώτημα. Είναι η απάντηση που δώσαμε… Τηλεπαιχνίδι δεν κάναμε τη ζωή μας; Ε, σε τηλεπαιχνίδι θα ζήσουμε… Οσο για την ομήγυρη των έκπληκτων της Σκιάθου, ρόλος είναι κι αυτός… Κράζεις, θαυμάζεις, που λέει κι ο ποιητής…
Αλήθεια, ποτέ αρχίζουν τα νέα επεισόδια;..
Χρήστος Μαχαίρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου