Όταν αρχίζει να μπαίνει μια τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο...
Πώς το είχε πει ο ποιητής; Α μάλιστα:
Ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα, πέφτει η...
σκιά!
Ιούλιο μήνα στην Ελλάδα, ανάμεσα στη διαπίστωση του Σταύρου Θεοδωράκη ότι είναι μούφα τα σενάρια για πρόωρες εκλογές και στην πρόθεση των Γιάννη Ραγκούση και Νίκου Αλιβιζάτου να φτιάξουν καινούριο κόμμα, πέφτει μια ραστώνη άνευ προηγουμένου. Γιατί η μαμά Ελλάς αυτή την εποχή δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με την πολιτική και τις κάθε είδους παραφυάδες της. Αυτή την εποχή η μαμά Ελλάς, κονομάει. Και αποκομίζει μέσα στο θέρος τα προς το ζην του χειμώνα, δεν λιγουρεύεται σενάρια και λοιπές μαλακίες…
Υπήρξε ωστόσο και μια είδηση νορμάλ αυτές τις μέρες. Μια είδηση κανονική, απ’ αυτές που έχουν σημασία, όχι σαν την πρωτοφανή πυρκαγιά που έκαψε επτά στρέμματα με φρύγανα στην Πουλιάνα. Μιλάω εδώ για την απόφαση του ΕΣΡ περί του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών, που βάζει επιτέλους σε δρόμο την ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Μια νίκη, αναμφιβόλως, για την πατρίδα, για την δημοκρατία και για την πορτοφόλα του Έλληνα φορολογούμενου και της Ελληνίδος φορολογουμένης!
Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Δεν μπορεί ο μέσος πολίτης της χώρας αυτής να πληρώνει τέλη για κάθε δραστηριότητά του, για το αμάξι του, για το μπλοκάκι του, για την επιχείρησή του και για το νεράκι του Θεού και τα κανάλια να απολαμβάνουν τζάμπα την παρουσία τους στα ερτζιανά. Επειδή κάποιοι είχαν την πρόνοια και την ταχύτητα και την πονηριά να μπουκάρουν πρώτοι σε ένα τοπίο παρθένο και να κατοχυρώσουν θέσεις και προσβάσεις με το «έτσι θέλω». Και να τις μεταπουλήσουν αρκετές φορές (λέμε με Γιώργο!), με το «έτσι γουστάρω», βγάζοντας λεφτά από τον αέρα κυριολεκτικά. Από τον αέρα τον κοπανιστό…
Έρχεται τώρα λοιπόν το ΕΣΡ να βάλει τάξη στο τοπίο. Με έναν μίνι συμβιβασμό (μπούρδα είναι οι επτά άδειες, όλοι τις έξι περιμέναμε), που βάζει επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους. Τόσες είναι, τόσες χωράει το φάσμα και, πάνω απ’ όλα, τόσες πρέπει η αγορά να πληρώσει. Να βάλει το χέρι στην τσέπη και να βγάλει μπακίρι, που λέμε και στο χωριό μου. Κι όλα τα’ άλλα τα παραμυθάκια για απεριόριστες άδειες, μπήκαν στο χρονοντούλαπο να κάνουν παρέα με το Νερό του Καματερού και τον Χιονάνθρωπο των Ιμαλάϊων.
Όπως ψόφησαν τα σενάρια ότι το ΕΣΡ θα έκρινε κι αυτό αντισυνταγματικό τον νόμο, μετά τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Φρούδες ελπίδες, πρώτον γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά του και δεύτερον διότι το σημείο εκείνο που ήταν όντως εξαιρετικά ευάλωτο, το πήρε πίσω η κυβέρνηση. Έκανε την καρδιά της πέτρα, κατάπιε τις αστειότητες περί τεσσάρων αδειών, είπε ήμαρτον κι έτρεξε να συγκροτήσει το ΕΣΡ. Το συγκρότησε, βγήκε ο αριθμός των αδειών, οσονούπω βγαίνει και το τίμημα εκκίνησης (no big deal) και ξεκινάει καλό Σεπτέμβριο το πανηγυράκι. Εκτός κι αν πάμε πάλι τέλη Αυγούστου, για να δώσουμε μια ευκαιρία στα κανάλια, τα υπάρχοντα κανάλια τέλος πάντων, να χτυπήσουν νούμερα. Survivor στην Καλλιθέα, δεν είναι τόσο εξωτικό όσο στον Άγιο Δομίνικο, το ομολογώ. Αλλά μπροστά στα κάλλη της θεαματικότητας, ακόμη κι αυτό καταπίνεται με ευκολία!
Χρηστος Ξανθάκης
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου