Πολύς θόρυβος έγινε τις τελευταίες μέρες για το «όχι» στον Μπαγάσα και στη Συννεφούλα από την Ιερά Σύνοδο, η οποία για άλλη μια φορά βρέθηκε στο...
στόχαστρο των μμε και των social media και χλευάστηκε από τους προοδευτικούς κατοίκους αυτού του τόπου.
Ο Μπαγάσας, η Συννεφούλα και το Umbrella της Ριάννα«κόπηκαν». Δεν τα θέλουν στο μάθημα των θρησκευτικών. Αντίθετα, «πέρασαν» η Γιορτή του Γιάννη Αγγελάκα, ο Μέρμηγκας του Μάνου Λοΐζου, το Πώς να σωπάσω από τον Νίκου Ξυλούρη, Τα είδωλα από τα Μωρά στη φωτιά, ο Καθρέφτης του Φοίβου Δεληβοριά και πολλά άλλα, (όπως πριν μήνες έγινε γνωστό) καθώς εκτός από τους ψαλμούς στα νέα προγράμματα σπουδών για το μάθημα των θρησκευτικών δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου περιλαμβάνονται και πολλά τραγούδια.
Οι δάσκαλοι και οι θεολόγοι θα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν – δίχως να είναι δεσμευτικό -ως διδακτικό υλικό σε συνδυασμό με τα κείμενα, λέει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Τι συμβαίνει στο μυαλό των Ιεραρχών κι έκοψαν τον Μπαγάσα και τη Συννεφούλα ενώ άφησαν άλλα κι άλλα, μάλλον μόνο ένας Θεός ξέρει. Δύσκολο πάντως να ερμηνευθεί η διάκριση με αισθητικά ή θρησκευτικά ή ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια, αφού συγκριτικά και τα μεν και τα δε μπορούν να «ξεσηκώσουν» πνεύμα και σώμα.
Εύκολο πάντως να ερμηνευθεί ο θόρυβος. Το συχνά σκοτεινό, μουχλιασμένο, συντηρητικό κι εξουσιαστικό πρόσωπο της επίσημης, θεσμικής Εκκλησίας, είναι ένα θέμα που «πουλάει» γιατί δίνει μια ανέξοδη ευκαιρία στον ελεύθερο κι ανυπάκουο εαυτό μας να εκδηλωθεί, να ανασάνει βρε αδελφέ. Και καλά κάνει, βέβαια.
Οσο η Εκκλησία μένει μακριά από το «ουτοπικό», αταξικό, αγαπητικό χριστιανικό πνεύμα θα «φυσάει» και το γιαούρτι, και οι εκπρόσωποί της θα είναι το παράδειγμα του στάσιμου και όχι του αναστάσιμου πνεύματος.
Ετσι θα συνεχίσει να θέλει και να έχει και αγκαζέ το Κράτος, σαν το άλλο της μισό. Το έχει ανάγκη. Οπως και το Κράτος αυτήν. Ο ένας βάζει το χρήμα, ο άλλος βάζει την ιδέα. Ο ένας την κόλαση, ο άλλος τον παράδεισο. Και κάτι καυγάδες που γίνονται είναι για την αναθέρμανση της σχέσης. Σε κανέναν δεν συμφέρει να φύγει.
Οπως και τώρα, μαλώνουνε για το πάπλωμα, όμως μαζί θα κοιμηθούνε. Εξάλλου, πέρα από το plαylist, στα υπόλοιπα που αφορούν τα θρησκευτικά στην εκπαίδευση μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα βρήκανε.
Ποιος είναι αυτός ο κοινός τόπος, δεν έχει φροντίσει κανείς ακόμη να μάθουμε. Ούτε το Κράτος, ούτε η Εκκλησία, ούτε οι δημοσιογράφοι και άραγε πόσοι ατομικά… ή μάλλον πόσοι άραγε ενδιαφέρονται…
Για την ώρα θυμώσαμε που «κόπηκε» ο Μπαγάσας από τα θρησκευτικά, λες και είναι δουλειά των θρησκευτικών να μάθει στα παιδιά τον Ασιμο…γιατί όχι βέβαια, αλλά δεν είναι εκεί μάλλον η ουσία και το χρέος της συμβολής τους… Θυμώσαμε που οι Ιεράρχες παρεμβαίνουν στην εκπαίδευση, που από τόσα πάσχει τα θρησκευτικά της έλειπαν, αλλά γι αυτά μιλάμε τώρα κι είναι πιο ανώδυνο…
Θυμώσαμε που υπάρχουν Ιερατεία που κρίνουν και εγκρίνουν, πόσα να αποδεχτούμε… Θυμώσαμε γενικώς γιατί πρέπει κάπως κι εμείς να βγάλουμε τον θυμό που κουβαλάμε για τη συντήρηση, τη στενομυαλιά, τη μικροψυχιά που ανεχόμαστε. Για το χαμένο μας αγώνα που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν…
Μαριάνθη Πελεβάνη (tvxs)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου