Γ. Λακόπουλος
Αν πάρουμε τοις μετρητοίς την επικαιρότητα έτσι όπως τη διαμορφώνουν τα αντικυβερνητικά ΜΜΕ και η σκληρή αντιπολιτευτική γραμμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης – με κολαούζο πάντα το...
ΠΑΣΟΚ της Φώφης – οι πολιτικές εξελίξεις έχουν ήδη προδιαγραφεί: όταν στηθούν κάλπες από τις οποίες η ΝΔ θα βγει αυτοδύναμη, το νέο κόμμα που θα πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ θα έχει διψήφια νούμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταποντιστεί.
Από… πιραντελική εποχή «έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε». Είναι όμως; Αν ξύσουμε την κρούστα της επικαιρότητας και αναλύσουμε τα πραγματικά δεδομένα, αυτή η επιφανειακή εικόνα αντιστρέφεται.
Με πολιτικούς όρους το πάνω χέρι εξακολουθεί να έχει ο Αλέξης Τσίπρας σε ό,τι αφορά την προοπτική των πραγμάτων. Τουλάχιστον αυτός κρατάει στα χέρια του τα πιο ισχυρά χαρτιά και αν τα παίξει σωστά σ’ ένα χρόνο από σήμερα τίποτε δεν θα είναι όπως φαίνεται.
Το πρώτο από αυτά τα χαρτιά είναι η προοπτική της οικονομίας. Αν δεν συμβεί κάτι πολύ αρνητικό ο Τσίπρας στα μέσα του 2018 θα δρέπει τις δάφνες της πανευρωπαϊκής και διεθνούς αναγνώρισης. Αυτή θα έγκειται στο ότι έβγαλε την Ελλάδα από τα Μνημόνια, πραγματικά, όχι δήθεν, αλά Σαμαρά, η χώρα θα χρηματοδοτείται από τις αγορές, ο αναπτυξιακός δείκτης θα είναι θετικός, η απασχόληση θα έχει ενισχυθεί ρίχνοντας την ανεργία ίσως και κάτω από το 20%, οι διεθνείς οίκοι θα αξιολογούν όλο και πιο θετικά την Ελλάδα, η Κομισιόν και διεθνείς οργανισμοί, αλλά και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων θα την ενθαρρύνουν, το χρέος θα έχει επαναρυθμιστεί, οι επενδυτές θα είναι εδώ.
Υπουργοί, κομματικά στελέχη αλλά και πρωθυπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στη ζώνη υψηλού κίνδυνου για στοιχειοθέτηση σκανδάλων σε βάρος τους
Δεν είναι μαγική εικόνα αλλά μια πραγματικότητα η διαμόρφωση της οποίας περνάει από το χέρι του Τσίπρα και έχει ως μόνη προϋπόθεση τη διασφάλιση αναπτυξιακών επιδόσεων.
Το δεύτερο χαρτί του πρωθυπουργού είναι το εικαζόμενο αποτέλεσμα των ερευνών της Δικαιοσύνης σε εποχές, υποθέσεις και πρόσωπα που αφορούν προβεβλημένα πρόσωπα των αντιπάλων του. Υπουργοί, κομματικά στελέχη αλλά και πρωθυπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στη ζώνη υψηλού κίνδυνου για στοιχειοθέτηση σκανδάλων σε βάρος τους και αυτό θα στιγματίσει συνολικά και τα δύο κόμματα που έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία.
Μια – δύο από αυτές τις περιπτώσεις να αποδειχθούν με στοιχεία και ντοκουμέντα, το κλίμα θα αλλάξει και ο Τσίπρας θα βρεθεί στο άλογο καβάλα και σε ότι αφορά το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα».
Το μεγάλο πρόβλημα για το κυβερνών κόμμα θα είναι προφανώς η λαϊκή δυσφορία από τη μνημονιακή κόπωση οκτώ ετών, με έμφαση στα μέτρα του τρίτου Μνημονίου που φέρει την υπογραφή του Τσίπρα. Αλλά η εμφάνιση της ελπίδας, εφόσον είναι χειροπιαστή, θα περιορίσει τις συνέπειες στην κυβέρνηση και θα διαμορφώσει εκλογικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ, άρα θα δημιουργεί προβλήματα στη ΝΔ.
Στα επιπρόσθετα πλεονεκτήματα του πρωθυπουργού μπορεί να ενταχθεί το επαναβεβαιωμένο, διαρκώς, προσωπικό του ιμπέριουμ απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, η κοινή πεποίθηση – και εντός της ΝΔ – ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, ούτε καν τη συνολική αποδοχή στο χώρο της συντηρητικής παράταξης. Τέλος, το στρατηγικό λάθος του Κυριάκου που αφορά την ταύτισή του με τους «ενωμένους νταβατζήδες», η οποία γίνεται όλο και πιο ορατή και ενοχλητική ταυτόχρονα, όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις βουλευτών της ΝΔ και των παραταξιακών ΜΜΕ.
Απέναντι στα χαρτιά του Τσίπρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει σχεδόν τίποτε, αν μιλάμε για πραγματικά πολιτικά εργαλεία. Το μόνο χαρτί του είναι το παιχνίδι καταστροφής, με έμφαση στην αρνητική φόρτιση του πρωθυπουργικού προφίλ του Τσίπρα, στηριζόμενος σε δύο άξονες που δεν ελέγχει ο ίδιος.
Ο ένας είναι η υπερβάλλουσα και μονομερής αντικυβερνητική λειτουργία των ΜΜΕ που ελέγχονται από οικονομικούς παράγοντες οι οποίοι έχουν ακόμα και εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη. Ο δεύτερος είναι η… δημοσκοπική παρέμβαση υπέρ του, κάθε φορά που αντιμετωπίσει προβλήματα ή βρίσκεται μπροστά σε μια επιτυχία του Τσίπρα. Ωστόσο παρότι σε πρώτο χρόνο δημιουργούνται εντυπώσεις, σε δεύτερο προκύπτουν ερωτηματικά και προβληματισμοί και στο τέλος αυτό το «χάρτινο» σκηνικό θα καταρρεύσει. Οι λόγοι είναι προφανείς.
Στα επιπρόσθετα πλεονεκτήματα του πρωθυπουργού μπορεί να ενταχθεί το επαναβεβαιωμένο προσωπικό του ιμπέριουμ απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη
Τα ΜΜΕ που στηρίζουν τον Κυριάκο και πολεμούν τον Τσίπρα δεν είναι αξιόπιστα – το αντίθετο – και οι δημοσκοπικές υπερβολές κουράζουν και αυτοακυρώνονται.
Ακόμη και όσοι νεοδημοκράτες ψήφισαν Μητσοτάκη για τη προεδρία της ΝΔ μειδιούν όταν βλέπουν να στέλνουν τη διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ σε νούμερα που δεν πρόκειται να επιβεβαιωθούν και κυρίως όταν δίνουν στον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ ποσοστά αποδοχής που δεν θα έδιναν ούτε οι… σύμβουλοι του.
Κοντολογίς το πραγματικό πολιτικό παιχνίδι διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικά από το επιφαινόμενο.
Ο Τσίπρας έχει αφαιρέσει την ατζέντα με την οποία ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να εμφανιστεί με προγραμματικό λόγο και ακύρωσε την πολιτική διαχείριση που έκανε με το αίτημα για εκλογές και την πρόβλεψη για ναυάγιο στην αξιολόγηση. Παράλληλα ανάγκασε τον πρόεδρο της ΝΔ να πολιτεύεται όλο και πιο πολωτικά υποστηριζόμενος από δυνάμεις και πρόσωπα που προκαλούν απέχθεια στην κοινή γνώμη και να εξαρτάται στην τρέχουσα πολιτική από τον Άδωνη, τους δημοσκόπους και τους μιντιάρχες.
Αλλά οι εκλογές δεν γίνονται με αρλουμπολογίες σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές σε περιθωριακά κανάλια, σε εναλλαγή με ρητορικές σοφιστείας στα φιλικά ΜΜΕ, ούτε με δημοσκοπήσεις. Γίνονται με ψήφους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου