7 μίζερες «μισές αλήθειες» για το νέο ομόλογο...

Με εσκεμμένες ανακρίβειες και σοφίσματα η αντιπολίτευση επιχείρησε να υποβαθμίσει την αξία της επιστροφής στις αγορές...

Με τη συνήθη μεμψιμοιρία και τον πολιτικής σκοπιμότητας στείρο και αστήρικτο αρνητισμό, υποδέχθηκαν οι...
δυνάμεις της αντιπολίτευσης την επιτυχή δοκιμαστική έξοδο με το πενταετές ομόλογο της χώρας στις αγορές, στις αρχές της εβδομάδας. Στην προσπάθεια να υποτιμήσουν τη σημασία του εγχειρήματος, την οποία σημειωτέον χαρακτήρισε άκρως θετική η πλειονότητα των εταίρων, δανειστών, οικονομικών παρατηρητών, χρηματοοικονομικών οίκων και μεγάλων έγκυρων διεθνών ΜΜΕ, μετήλθαν της προσφιλούς στα ελληνικά πολιτικά ήθη τακτική της «μισής αλήθειας».

Σταχυολογώντας δηλώσεις, ανακοινώσεις και συνεντεύξεις παραγόντων της αντιπολίτευσης, προκύπτουν οι εξής «μισές αλήθειες»:

Μισή αλήθεια 1. Η επιτυχία ενός ομολόγου δεν αντανακλάται στιγμιαία στην πρωτογενή έκδοσή του και μόνο, δηλαδή στη διαδικασία της δημοπράτησής του, αλλά και στη διάρκεια των διακυμάνσεων των τιμών και των αποδόσεων που προκύπτουν από αυτές. Έτσι, τα περί επιτυχέστερης έκδοσης του πενταετούς ομολόγου που εκδόθηκε την Πέμπτη 10 Απριλίου 2014 σε σχέση με αυτό που εκδόθηκε την εβδομάδα που πέρασε, καταρρίπτονται εάν ληφθεί υπόψη ότι την επομένη κιόλας, στη δευτερογενή αγορά κρατικών αξιογράφων, το ίδιο ομόλογο που είχε ετήσιο κουπόνι 4,75% και έδινε ετήσια απόδοση 4,95%, είχε αποδόσεις του την επομένη, την Παρασκευή 11 Απριλίου, αυξημένες κατά 18 μονάδες βάσης, δηλαδή στο 5,13%, καθώς παρατηρήθηκαν εκτεταμένες πωλήσεις από τους επενδυτές που είχαν αγοράσει τα ομόλογα. Πιο απλά, αντί να συμπεριφερθούν ως μακροχρόνιοι επενδυτές, είχαν δει το 4,95% του ομολόγου αυτού ως μια "αρπαχτή" καθώς επενδυτές που το "ξεφορτώθηκαν" 24 ώρες μετά για να κερδοσκοπήσουν, το πούλησαν την επομένη ημέρα, έστω και με μικρή χασούρα, γιατί ο στόχος τους ήταν να αποκομίσουν κέρδη με την άνοδο των ελληνικών ομολόγων που ήδη κατείχαν και ιδίως των δεκαετούς διάρκειας. Αντίθετα, την επομένη της πρόσφατης εκδόσεως, όταν εμφανίσθηκαν και οι πρώτες τιμές αγοράς και πώλησης του νέου 5ετούς ομολόγου στην εγχώρια δευτερογενή αγορά τίτλων, το σύστημα Ηλεκτρονικής Διαχείρισης Αΰλων Τίτλων (ΗΔΑΤ) η μέση τιμή του νέου ομολόγου ήταν στα 99,60 λεπτά του ευρώ, με τιμή αγοράς τα 99,55 λεπτά και τιμή πώλησης στα 99,65 λεπτά και με την απόδοση να κινείται στο 4,47%. Ταυτόχρονα, με θετικά σχόλια υποδέχθηκαν στελέχη της διεθνούς κεφαλαιαγοράς και ο διεθνής Τύπος την πρώτη έξοδο της χώρας μας στις αγορές.

Μισή αλήθεια 2. Το επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε για φθάσουν στο συμπέρασμα ότι η έκδοση ήταν επιτυχής μόνο και μόνο επειδή το νέο ομόλογο υπάγεται στο αγγλικό δίκαιο είναι επίσης παραπλανητικό. Ούτε ο αποκλειστικός (αλλά ούτε καν ο κύριος) λόγος δεν ήταν αυτό. Απόδειξη είναι πως και το ομόλογο το οποίο εξεδόθη τον Απρίλιο του 2014 υπαγόταν στο αγγλικό δίκαιο, όπως και τα ομόλογα του PSI τον Μάρτιο του 2012- από όταν, δηλαδή, σε όλα τα ελληνικά αξιόγραφα του ελληνικού Δημοσίου ενσωματώθηκαν υποχρεωτικά οι ρήτρες συλλογικής φράσης (Collective Action Clauses).

Μισή αλήθεια 3. Το PSI ήταν μια δραστική κίνηση για την εξυγίανση του χρέους. Ωστόσο, στις 12 Μαρτίου κιόλας, λίγες ώρες μετά την επίσημη ανακοίνωση, ο οίκος Moody's προειδοποίησε, πως "το ρίσκο παραμένει υψηλό", ενώ ακόμη πιο αρνητική στάση κράτησαν οι επενδυτές. Οι τιμές των ομολόγων κατέρρευσαν και οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν. Τα νέα ομόλογα ξεπέρασαν και το 20%, η δεκαπενταετία εκτινάχθηκε έως και το 27,53% και το 30ετές έως και το 26,20%.

Μισή αλήθεια 4. Η προβλέψιμη μεμψίμοιρη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης κινήθηκε στη λογική της μισής αλήθειας από την ημέρα κιόλας της έκδοσης του νέου 5ετούς ομολόγου. αντιπολιτευομένων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, συνέκριναν το επιτόκιο του 5ετούς με τα σημερινά ισχύοντα επιτόκια στην Πορτογαλία και την Ιταλία. "Ξεχνώντας" δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι η λεγόμενη "πρώτη και δεύτερη φορά". Το πρώτο ομόλογο που εκδίδει μια χώρα που βρίσκεται εκτός αγορών έχει επιτόκιο δυσανάλογα μεγάλο σε σύγκριση με εκείνο που διαμορφώνει η αγορά στη δεύτερη (και πόσο μάλλον στην τρίτη), έκδοση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κύπρος η οποία πραγματοποίησε προ τριετίας την πρώτη της απόπειρα να βγει στις αγορές και να δανειστεί με κρατικό ομόλογο, εκδίδοντας και αυτή πενταετές ομόλογο, όπως και η Ελλάδα, αλλά για μικρότερο ζητούμενο ποσό, μόλις 750 εκατ. ευρώ και με προσφορές επίσης μικρότερες από εκείνες που υποβλήθηκαν χθες για το ελληνικό (200 προσφορές, που ανήλθαν περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ). Τότε η Κύπρος εκλήθη από τις δυνάμεις της αγοράς να καταβάλει επιτόκιο 4,75% (υψηλότερο δηλαδή εκείνου που εξέδωσε χθες το ελληνικό Δημόσιο) και με προσφορές κάτω από το ένα τρίτο εκείνων που υποβλήθηκαν χθες (2 δισ. ευρώ έναντι 6,5 δισ. ευρώ). Έπρεπε να περάσουν τρία χρόνια για να πετύχει η Κύπρος επιτόκιο 2,75% αλλά για 7ετές ομόλογο, ενώ οι προσφορές έφθασαν στα 2 δισ. ευρώ.

Μισή αλήθεια 5. Παρά τη μεμψιμοιρία της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα ενθαρρυντική ήταν η χαμηλότερη απόδοση έναντι της προ τριετίας έκδοσης, αλλά και αντίστοιχων αποδόσεων αξιογράφων που εξέδωσαν χώρες που τους επιβλήθηκαν μνημόνια, καθώς οι αποδόσεις των τελευταίων επετεύχθησαν υπό διαφορετικές συνθήκες στις διεθνείς αγορές. Για παράδειγμα, το 2014 ήταν μια χρονιά υπερεπάρκειας ρευστότητας.

Μισή αλήθεια 6. Ορισμένοι επικαλέστηκαν τη διαφορά αποδόσεων μεταξύ των ελληνικών ομολόγων και των αντίστοιχων γερμανικών, με το επιχείρημα ότι η διαφορά αυτή (το λεγόμενο "spread") ήταν μικρότερο το 2014, κάτι που ναι μεν ισχύει, αλλά ταυτόχρονα αποσιωπά μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία χρόνια στις ευρωπαϊκές αγορές κεφαλαίων και χρήματος. Ότι δηλαδή οι αποδόσεις των γερμανικών αξιογράφων υποχώρησαν ταχύτερα έναντι των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης, κάτι το οποίο σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και το οποίο συμπιέζει τα γερμανικά επιτόκια (πρόγραμμα που δεν υπήρχε το 2014) αλλά και το πώς εξελίχθηκαν στο μεταξύ τα "θεμελιώδη" της γερμανικής οικονομίας.

Μισή αλήθεια 7. Με τη συνεπή στις θέσεις του ΚΚΕ στάση του, ο "Ριζοσπάστης" συνέδεσε την "έξοδο στις αγορές" (με ειρωνική προφανώς τη χρήση των εισαγωγικών στο πρωτοσέλιδο άρθρο του της 26ης Ιουλίου) με τη δική του "μισή αλήθεια" ("αντιλαϊκά μέτρα", "πρωτογενή πλεονάσματα", "ανάκαμψη κερδών του κεφαλαίου" κ.λπ.), αποκρύπτοντας ωστόσο την άλλη μισή, αφού όλα αυτά τα συνδέει με την "εμπιστοσύνη των αγορών", ξεχνώντας ότι τα μνημονιακά μέτρα επιβλήθηκαν στη χώρα μας το 2010 ακριβώς επειδή απολέσαμε αυτή την "εμπιστοσύνη των αγορών"...

avgi.gr