11.5.17

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας δέχεται τη LIFO στο «Σπίτι του λαού»...

 ...και μιλά ανοιχτά για όλους και για όλα...

Ο γενικός γραμματέας της κ.ε. του ΚΚΕ σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με τον Γιάννη Πανταζόπουλο

Τα κεντρικά γραφεία του ΚΚΕ φαίνονται από μακριά, καθώς πλησιάζεις στον σταθμό «Περισσός» του Ηλεκτρικού. Με το...
που περνάς το κατώφλι του «Σπιτιού του Λαού», όπως είναι ευρέως γνωστό, ένα ογκώδες σφυροδρέπανο από πάνω, ένα μνημείο του Νίκου Μπελογιάννη στη δεξιά πλευρά και στα αριστερά ένα εμβληματικό άγαλμα του Λένιν σε προϊδεάζουν αμέσως για το χώρο όπου βρίσκεσαι. Στην είσοδο του κτιρίου, όσο περίμενα για να ανέβω στο γραφείο του γενικού γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα παρατηρούσα το πολύ μεγάλο ψηφιδωτό του καλλιτέχνη Τάσσου που αποτυπώνει μια διαδήλωση γυναικών με υψωμένες γροθιές, ενώ παντού ήταν κρεμασμένα συνθήματα όπως «Σοσιαλισμός, αναγκαίος και επίκαιρος». Το γραφείο του κ. Κουτσούμπα, που βρίσκεται στον δέκατο όροφο, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα μικρό μουσείο, αφού δεν χορταίνεις να βλέπεις φωτογραφίες, δώρα, πορτρέτα και σημαντικά αντικείμενα. Επάνω στο γραφείο του υπάρχει μόνο ο «Ριζοσπάστης», ενώ ο ίδιος ήταν χαμογελαστός, προσιτός και αρκετά φιλικός. Λίγο πριν ξεκινήσουμε τη συζήτηση, μου εξήγησε την ιστορία του τεράστιου πίνακα που ήταν κρεμασμένος δίπλα μας. «Είναι από το 1977, από το εκλογικό κέντρο του Κόμματος στα Χαυτεία, στην πλατεία Ομονοίας» λέει. Με πληροφορεί ότι έχει μόλις έρθει από την Πάτρα, όπου έκανε μια ομιλία στο πανεπιστήμιο, ενώ την επόμενη μέρα θα πήγαινε στην Πτολεμαΐδα. Στη συνέχεια θα σχολιάσουμε τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, τα οποία, όπως θα μου πει, «θα είναι ιδιαίτερα δυσβάστακτα για τον ελληνικό λαό». Γεννημένος στη Λαμία το 1955, έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1974 και η οικογένειά του ήταν αντιστασιακή, αφού ο παππούς του είχε εκτελεστεί από τους ναζί, ενώ ο πατέρας του είχε εξοριστεί. Επίσης, για μια δεκαετία ήταν διευθυντής του «Ριζοσπάστη» και από το 2013 έχει εκλεγεί γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, το οποίο σε έναν χρόνο συμπληρώνει τα 100 χρόνια της ιστορίας του, κρατώντας τον τίτλο του μακροβιότερου ελληνικού κόμματος. Μια αφορμή για μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη με τον κ. Δημήτρη Κουτσούμπα.   
— Γιατί ξεχάσαμε λέξεις όπως «απεργία», «διαδήλωση», «δικαιώματα»;
Γιατί πλέον ο κόσμος δεν διεκδικεί και τείνει να ιδιωτεύει; Παρά το ότι πολλοί έχουν καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες για να ξεχάσουμε τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις, δεν τα έχουν καταφέρει. Μάλιστα, αυτή την ώρα που συζητάμε οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ δίνουν μάχη για την επιτυχία της απεργίας τη μέρα που η κυβέρνηση θα ψηφίζει στη Βουλή το 4ο Μνημόνιο. Βεβαίως, η μάχη αυτή ξέρουμε πως δεν είναι εύκολη, σκοντάφτει στη μοιρολατρία και στην απογοήτευση – έβαλε και ο ΣΥΡΙΖΑ το χεράκι του σε αυτό. Σκοντάφτει στα εμπόδια που για χρόνια βάζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, στα εμπόδια που βάζει η εργοδοσία. Επιμένουμε όμως να παλεύουμε για να ανασυνταχθεί το κίνημα, για να προετοιμαστεί στην ουσία για την αναμέτρηση με το κεφάλαιο και την εξουσία του. Σ' αυτή την προσπάθεια παίρνουμε υπόψη μας ότι σήμερα τα νέα παιδιά, στην πλειονότητά τους άνεργα, δεν έχουν την πείρα των μεγαλυτέρων, δεν ξέρουν από πρώτο χέρι τι θα πει σωματείο, επιτροπή αγώνα, συνέλευση στον χώρο δουλειάς, συμμετοχή σε μια απεργιακή κινητοποίηση, δεν έχουν γνωρίσει δικαιώματα, κατακτήσεις που είχαν κερδίσει οι προηγούμενες γενιές. Παρ' όλα αυτά, σήμερα είναι ανάγκη να απαιτήσουν το δικαίωμά τους να δουλεύουν με αξιοπρεπή μισθό και εργατικά δικαιώματα που σμπαραλιάστηκαν στα χρόνια της κρίσης, να διεκδικήσουν την κάλυψη σύγχρονων αναγκών που στερεί το σύστημα της εκμετάλλευσης.
 — «Δικαιώνεστε συνεχώς», όπως λέτε, αλλά τα ποσοστά του Κόμματος παραμένουν σταθερά, χωρίς να αυξάνεται η εκλογική σας επιρροή. Δεν σας προκαλεί απορίες το ότι ενώ δεν ανεβαίνει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ανεβαίνει ούτε το δικό σας;
Δεν αποτελούμε συγκοινωνούντα δοχεία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και με κανένα άλλο κόμμα της αστικής διαχείρισης. Η δυσαρέσκεια απέναντι σε ένα κόμμα, σε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση, η οποία δεν καταλήγει και σε αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος, δεν οδηγεί αυτόματα και σε εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ. Χώρια ότι παρεμβάλλονται ένα σωρό εμπόδια για να μη συναντηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ. Βέβαια, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το Κόμμα μας εμφανίζεται με ανεβασμένα τα ποσοστά του. 
Και η εκτίμησή μας είναι ότι η επιρροή και το κύρος του Κόμματός μας στον λαό ξεπερνάει τα εκλογικά μας ποσοστά. Παρ' όλα αυτά, θεωρούμε ότι σήμερα, πολύ περισσότεροι από πριν, ακόμα και αν δεν το έχουν αποφασίσει, βλέπουν ότι η ελπίδα βρίσκεται στον δρόμο της σύγκρουσης με αυτό το σύστημα. Το ζήτημα είναι να πάρει ο καθένας θέση απέναντί του, να συμπορευτεί παντού με το ΚΚΕ, το οποίο διαθέτει ολοκληρωμένη πρόταση διεξόδου προς όφελος των πολλών, των εργατών, των ανέργων, των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών της λαϊκής οικογένειας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών που καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί.

Διαβάστε ολόκληρη την συνεντευξη, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: