Από τον πρόεδρο ως τον θυρωρό των γραφείων του κόμματος στον οδό Πειραιώς, τα νεύρα περισσεύουν το...
τελευταίο διάστημα. Νεύρα, νεύρα, νεύρα.
Νεύρα που κλείνει η αξιολόγηση. Νεύρα που δεν κλείνει η παρένθεση. Μια παρένθεση που ήταν να κλείσει από την άνοιξη του 2015 και δεν λέει ακόμα να κλείσει. Κι όσο δεν κλείνει, τόσο τα νεύρα χτυπάνε κόκκινο.
Νεύρα παντού. Νεύρα με όλους και με όλα. Δεν προλαβαίνει να ακουστεί μια ενθαρρυντική φωνή από τις Βρυξέλλες ή το Στρασβούργο για τις προσπάθειες και το έργο της κυβέρνησης και να τα νεύρα των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. Δεν τολμά να πει μια θετική κουβέντα για τη χώρα ένας αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πέφτουν να τον φάνε ζωντανό οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θράσος του αυτό. Νεύρα με όποιον τους χαλά το καταστροφολογικό αφήγημα της διάλυσης. Στα κάγκελα οι νευρικοί της Ν.Δ. Αυτοί που τόσα χρόνια δεν κουράστηκαν να μας επισημαίνουν τα θετικά της κρίσης και πως μέσα από αυτής γεννιούνται ευκαιρίες, καλώντας τους έξυπνους και τους καπάτσους να τις εκμεταλλευτούν, τώρα έχουν τα νεύρα τους με όποιον επιχειρηματία τολμά να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που μας έλεγαν. Νεύρα με τον Σαββίδη, νεύρα με τον Σκλαβενίτη, νεύρα μάλλον αύριο - μεθαύριο ακόμα και με τον επιχειρηματία που θέλει να ξανανοίξει τα εργοστάσια της ΕΝ.ΚΛΩ. και θα πληρώσει κι αυτός τα σπασμένα.
Νεύρα, νεύρα, νεύρα. Νεύρα με όποιον τολμά να τους χαλά το αφήγημα της σμπαραλιασμένης χώρας. Και από τα νεύρα τους μπαίνουν στο Διαδίκτυο κι όποιον πάρει ο χάρος στο twitter. Νεύρα που ξεσπούν από τις ΗΠΑ ώς τη Βενεζουέλα. Τους φταίνε από κυβερνήσεις μέχρι πρεσβείες. Τους φταίνε όλοι και όλα. Μα πιο πολύ τους φταίει το κακό το ριζικό τους, που τους έβαλε για άλλη μια φορά στη γωνία του χάρτινου πύργου που τάχα με μαεστρία είχαν οικοδομήσει πάνω στα χαλάσματα του προηγούμενου και ούτω καθεξής. Βουνό τα χαλάσματα των αφηγημάτων που τους πλακώνουν κάθε φορά που η παρένθεση δεν κλείνει. Βουνό και ανηφόρα που πρέπει για ακόμη μια φορά πρέπει τώρα να ξανανέβουν για να μας πείσουν πως τίποτα δεν προχωράει σε αυτόν τον τόπο, πως τίποτα δεν λειτουργεί, πως όλα πάνε κατά διαβόλου. Κι εκεί που ανεβαίνουν για ακόμα μια φορά ασθμαίνοντας την ανηφόρα τους, έρχεται ο κάθε Ευρωπαίος Επίτροπος, ο κάθε επιχειρηματίας και ο κάθε πρέσβης και τους κόβουν τη φόρα. Πώς να μην έχουν μετά τα νεύρα τους και πως να μην τρώγονται με τα ρούχα τους; Έχουν κι αυτοί τα δίκια τους. Τα δίκια τους και τη συμπάθειά μας...
left.gr
τελευταίο διάστημα. Νεύρα, νεύρα, νεύρα.
Νεύρα που κλείνει η αξιολόγηση. Νεύρα που δεν κλείνει η παρένθεση. Μια παρένθεση που ήταν να κλείσει από την άνοιξη του 2015 και δεν λέει ακόμα να κλείσει. Κι όσο δεν κλείνει, τόσο τα νεύρα χτυπάνε κόκκινο.
Νεύρα παντού. Νεύρα με όλους και με όλα. Δεν προλαβαίνει να ακουστεί μια ενθαρρυντική φωνή από τις Βρυξέλλες ή το Στρασβούργο για τις προσπάθειες και το έργο της κυβέρνησης και να τα νεύρα των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. Δεν τολμά να πει μια θετική κουβέντα για τη χώρα ένας αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πέφτουν να τον φάνε ζωντανό οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θράσος του αυτό. Νεύρα με όποιον τους χαλά το καταστροφολογικό αφήγημα της διάλυσης. Στα κάγκελα οι νευρικοί της Ν.Δ. Αυτοί που τόσα χρόνια δεν κουράστηκαν να μας επισημαίνουν τα θετικά της κρίσης και πως μέσα από αυτής γεννιούνται ευκαιρίες, καλώντας τους έξυπνους και τους καπάτσους να τις εκμεταλλευτούν, τώρα έχουν τα νεύρα τους με όποιον επιχειρηματία τολμά να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που μας έλεγαν. Νεύρα με τον Σαββίδη, νεύρα με τον Σκλαβενίτη, νεύρα μάλλον αύριο - μεθαύριο ακόμα και με τον επιχειρηματία που θέλει να ξανανοίξει τα εργοστάσια της ΕΝ.ΚΛΩ. και θα πληρώσει κι αυτός τα σπασμένα.
Νεύρα, νεύρα, νεύρα. Νεύρα με όποιον τολμά να τους χαλά το αφήγημα της σμπαραλιασμένης χώρας. Και από τα νεύρα τους μπαίνουν στο Διαδίκτυο κι όποιον πάρει ο χάρος στο twitter. Νεύρα που ξεσπούν από τις ΗΠΑ ώς τη Βενεζουέλα. Τους φταίνε από κυβερνήσεις μέχρι πρεσβείες. Τους φταίνε όλοι και όλα. Μα πιο πολύ τους φταίει το κακό το ριζικό τους, που τους έβαλε για άλλη μια φορά στη γωνία του χάρτινου πύργου που τάχα με μαεστρία είχαν οικοδομήσει πάνω στα χαλάσματα του προηγούμενου και ούτω καθεξής. Βουνό τα χαλάσματα των αφηγημάτων που τους πλακώνουν κάθε φορά που η παρένθεση δεν κλείνει. Βουνό και ανηφόρα που πρέπει για ακόμη μια φορά πρέπει τώρα να ξανανέβουν για να μας πείσουν πως τίποτα δεν προχωράει σε αυτόν τον τόπο, πως τίποτα δεν λειτουργεί, πως όλα πάνε κατά διαβόλου. Κι εκεί που ανεβαίνουν για ακόμα μια φορά ασθμαίνοντας την ανηφόρα τους, έρχεται ο κάθε Ευρωπαίος Επίτροπος, ο κάθε επιχειρηματίας και ο κάθε πρέσβης και τους κόβουν τη φόρα. Πώς να μην έχουν μετά τα νεύρα τους και πως να μην τρώγονται με τα ρούχα τους; Έχουν κι αυτοί τα δίκια τους. Τα δίκια τους και τη συμπάθειά μας...
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου