Σύμφωνα με το BBC...
Πώς γίνεται ένας τόσο νέος, πρώην υπουργός, μέλος της κυβέρνησης ενός μη δημοφιλούς προέδρου, να...
κερδίσει τη γαλλική προεδρία; Σύμφωνα με το βρετανικό δίκτυο BBC, υπάρχουν πέντε βασικοί λόγοι. Τύχη; Ευφυΐα; Νέες ιδέες; Αισιοδοξία; Ή μήπως η παρουσία της Μαρίν Λεπέν;
Σύμφωνα με το BBC, όλα τα παραπάνω.
Κατά το βρετανικό δίκτυο, ο 39 ετών Εμανουέλ Μακρόν προκάλεσε πολιτικό σεισμό στη γαλλική πολιτική σκηνή. Κέρδισε τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, νικώντας πρώτα την επικρατούσα Κεντροαριστερά, την Κεντροδεξιά και τώρα και την Άκρα Δεξιά.
Ήταν τυχερός
Σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση, ο Εμανουέλ Μακρόν πέτυχε τη νίκη του εν μέρει χάρη στην τύχη. Το σκάνδαλο Φιγιόν είχε σημαντικό ρόλο στη νίκη του, όπως και το γεγονός ότι οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν επέλεξαν τον Μπενουά Αμόν.
«Ήταν πολύ τυχερός, γιατί βρέθηκε ενώπιον μιας απολύτως απρόσμενης κατάστασης», σύμφωνα με τον Μαρκ-Ολιβιέ Παντίς, από το ινστιτούτο Terra Nova στο Παρίσι.
Ήταν δαιμόνιος
Ο Μακρόν είχε την ευφυΐα να μη διεκδικήσει το χρίσμα του υποψηφίου των Σοσιαλιστών, συνειδητοποιώντας ότι ύστερα από χρόνια στην εξουσία και χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας η απήχηση του κόμματος θα ήταν ελλειματική.
«Μπόρεσε να προβλέψει ότι υπήρχε μια ευκαιρία όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε να το κάνει», δήλωσε ο Παντίς.
Πήρε δηλαδή ως παράδειγμα τα πολιτικά κινήματα που ξεφύτρωσαν αλλού στην Ευρώπη –οι Podemos στην Ισπανία, τα Πέντε Αστέρια στην Ιταλία– και είδε ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη πολιτική δύναμη στη Γαλλία που να μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι.
Έτσι ίδρυσε το κίνημα En Marche! (Εμπρός!) και τέσσερις μήνες αργότερα αποχώρησε από την κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ.
Προσπάθησε κάτι νέο στη Γαλλία
Έχοντας ιδρύσει το En Marche, και με παράδειγμα την προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα το 2008, κινητοποίησε τους γεμάτους ενέργεια αλλά άπειρους εθελοντές του κινήματος.
«Η ομάδα χρησιμοποίησε αλγόριθμους από την εταιρεία με την οποία συνεργάστηκαν –η οποία παρεμπιπτόντως είχε εργαστεί εθελοντικά για την εκστρατεία του Ομπάμα το 2008– για να εντοπίσουν τις περιοχές και τις γειτονιέςς που ήταν οι περισσότερο αντιπροσωπευτικές για τη Γαλλία», εξηγεί η Σουλτχάις.
«Έστειλαν ανθρώπους να χτυπήσουν τις πόρτες 300.000 σπιτιών». Οι εθελοντές δεν διένειμαν φυλλάδια, αλλά μίλησαν με ψηφοφόρους σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια εισήγαγαν τις πληροφορίες σε μια μεγάλη βάση δεδομένων που βοήθησε να διαμορφωθούν οι προτεραιότητες και οι πολιτικές της εκστρατείας.
Είχε θετικό μήνυμα
Αν και η πολιτική φιγούρα του Μακρόν φαίνεται να χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις («νεοεισερχόμενος» αλλά προστατευόμενος του προέδρου Ολάντ, πρώην επενδυτικός τραπεζίτης αλλά επικεφαλής ενός κινήματος των απλών πολιτών, κεντρώος αλλά με ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την περικοπή του δημόσιου τομέα), προσέφερε τα τέλεια επιχειρήματα στη Μαρίν Λεπέν, που δήλωσε ότι ο Μακρόν ήταν ο υποψήφιος της ελίτ, και όχι ο πρωτάρης που υποστήριζε ότι ήταν.
Ωστόσο, κατάφερε να αποκρούσει τις απόπειρες να τον χαρακτηρίσουν ένα δεύτερο Φρανσουά Ολάντ, δημιουργώντας ένα προφίλ που είχε μεγαλύτερη απήχηση σε ανθρώπους οι οποίοι αναζητούσαν απεγνωσμένα κάτι νέο.
«Ενα κλίμα απαισιοδοξίας κυριαρχεί στη Γαλλία –υπερβολικής απαισιοδοξίας, από μια πλευρά– και αυτός έρχεται με ένα πολύ αισιόδοξο, θετικό μήνυμα», δήλωσε ο Μαρκ-Ολιβιέ Παντίς.
«Είναι νέος, γεμάτος ενέργεια και δεν εξηγεί τι θα κάνει για τη Γαλλία, αλλά το πώς ο κόσμος θα έχει ευκαιρίες. Είναι ο μόνος που είχε αυτό το μήνυμα».
Είχε αντίπαλο τη Μαρίν Λεπέν
Μπροστά στον πιο αισιόδοξο τόνο του Μακρόν, το μήνυμα της Λεπέν εμφανίστηκε αρνητικό, δήλωσε κατά της μετανάστευσης, της Ε.Ε. και του συστήματος.
Οι συγκεντρώσεις του Μακρόν έγιναν σε καλοφωτισμένα σημεία όπου ακουγόταν μουσική ποπ, ενώ στις συγκεντρώσεις της Μαρίν Λεπέν οι παρευρισκόμενοι πέταγαν μπουκάλια και φωτοβολίδες, υπήρχε έντονη η παρουσία της αστυνομίας και μια υποβόσκουσα αίσθηση «οργής».
Ταυτόχρονα, πολλοί ανησύχησαν από την προοπτική μια πιθανώς αποσταθεροποιητικής και διχαστικής ακροδεξιάς προεδρίας και είδαν τον Μακρόν ως το τελευταίο πρόσκομμα στον δρόμο της Λεπέν.
Η Μαρίν Λεπέν μπορεί να είχε αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία, αλλά τα δημοσκοπικά της ποσοστά είχαν πάρει την κατιούσα εδώ και μήνες.
Παρά το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, η Λεπέν μόλις σε δύο εβδομάδες ηττήθηκε δύο φορές από τον Εμανουέλ Μακρόν...
efsyn.gr
Πώς γίνεται ένας τόσο νέος, πρώην υπουργός, μέλος της κυβέρνησης ενός μη δημοφιλούς προέδρου, να...
κερδίσει τη γαλλική προεδρία; Σύμφωνα με το βρετανικό δίκτυο BBC, υπάρχουν πέντε βασικοί λόγοι. Τύχη; Ευφυΐα; Νέες ιδέες; Αισιοδοξία; Ή μήπως η παρουσία της Μαρίν Λεπέν;
Σύμφωνα με το BBC, όλα τα παραπάνω.
Κατά το βρετανικό δίκτυο, ο 39 ετών Εμανουέλ Μακρόν προκάλεσε πολιτικό σεισμό στη γαλλική πολιτική σκηνή. Κέρδισε τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, νικώντας πρώτα την επικρατούσα Κεντροαριστερά, την Κεντροδεξιά και τώρα και την Άκρα Δεξιά.
Ήταν τυχερός
Σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση, ο Εμανουέλ Μακρόν πέτυχε τη νίκη του εν μέρει χάρη στην τύχη. Το σκάνδαλο Φιγιόν είχε σημαντικό ρόλο στη νίκη του, όπως και το γεγονός ότι οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν επέλεξαν τον Μπενουά Αμόν.
«Ήταν πολύ τυχερός, γιατί βρέθηκε ενώπιον μιας απολύτως απρόσμενης κατάστασης», σύμφωνα με τον Μαρκ-Ολιβιέ Παντίς, από το ινστιτούτο Terra Nova στο Παρίσι.
Ήταν δαιμόνιος
Ο Μακρόν είχε την ευφυΐα να μη διεκδικήσει το χρίσμα του υποψηφίου των Σοσιαλιστών, συνειδητοποιώντας ότι ύστερα από χρόνια στην εξουσία και χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας η απήχηση του κόμματος θα ήταν ελλειματική.
«Μπόρεσε να προβλέψει ότι υπήρχε μια ευκαιρία όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε να το κάνει», δήλωσε ο Παντίς.
Πήρε δηλαδή ως παράδειγμα τα πολιτικά κινήματα που ξεφύτρωσαν αλλού στην Ευρώπη –οι Podemos στην Ισπανία, τα Πέντε Αστέρια στην Ιταλία– και είδε ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη πολιτική δύναμη στη Γαλλία που να μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι.
Έτσι ίδρυσε το κίνημα En Marche! (Εμπρός!) και τέσσερις μήνες αργότερα αποχώρησε από την κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ.
Προσπάθησε κάτι νέο στη Γαλλία
Έχοντας ιδρύσει το En Marche, και με παράδειγμα την προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα το 2008, κινητοποίησε τους γεμάτους ενέργεια αλλά άπειρους εθελοντές του κινήματος.
«Η ομάδα χρησιμοποίησε αλγόριθμους από την εταιρεία με την οποία συνεργάστηκαν –η οποία παρεμπιπτόντως είχε εργαστεί εθελοντικά για την εκστρατεία του Ομπάμα το 2008– για να εντοπίσουν τις περιοχές και τις γειτονιέςς που ήταν οι περισσότερο αντιπροσωπευτικές για τη Γαλλία», εξηγεί η Σουλτχάις.
«Έστειλαν ανθρώπους να χτυπήσουν τις πόρτες 300.000 σπιτιών». Οι εθελοντές δεν διένειμαν φυλλάδια, αλλά μίλησαν με ψηφοφόρους σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια εισήγαγαν τις πληροφορίες σε μια μεγάλη βάση δεδομένων που βοήθησε να διαμορφωθούν οι προτεραιότητες και οι πολιτικές της εκστρατείας.
Είχε θετικό μήνυμα
Αν και η πολιτική φιγούρα του Μακρόν φαίνεται να χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις («νεοεισερχόμενος» αλλά προστατευόμενος του προέδρου Ολάντ, πρώην επενδυτικός τραπεζίτης αλλά επικεφαλής ενός κινήματος των απλών πολιτών, κεντρώος αλλά με ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την περικοπή του δημόσιου τομέα), προσέφερε τα τέλεια επιχειρήματα στη Μαρίν Λεπέν, που δήλωσε ότι ο Μακρόν ήταν ο υποψήφιος της ελίτ, και όχι ο πρωτάρης που υποστήριζε ότι ήταν.
Ωστόσο, κατάφερε να αποκρούσει τις απόπειρες να τον χαρακτηρίσουν ένα δεύτερο Φρανσουά Ολάντ, δημιουργώντας ένα προφίλ που είχε μεγαλύτερη απήχηση σε ανθρώπους οι οποίοι αναζητούσαν απεγνωσμένα κάτι νέο.
«Ενα κλίμα απαισιοδοξίας κυριαρχεί στη Γαλλία –υπερβολικής απαισιοδοξίας, από μια πλευρά– και αυτός έρχεται με ένα πολύ αισιόδοξο, θετικό μήνυμα», δήλωσε ο Μαρκ-Ολιβιέ Παντίς.
«Είναι νέος, γεμάτος ενέργεια και δεν εξηγεί τι θα κάνει για τη Γαλλία, αλλά το πώς ο κόσμος θα έχει ευκαιρίες. Είναι ο μόνος που είχε αυτό το μήνυμα».
Είχε αντίπαλο τη Μαρίν Λεπέν
Μπροστά στον πιο αισιόδοξο τόνο του Μακρόν, το μήνυμα της Λεπέν εμφανίστηκε αρνητικό, δήλωσε κατά της μετανάστευσης, της Ε.Ε. και του συστήματος.
Οι συγκεντρώσεις του Μακρόν έγιναν σε καλοφωτισμένα σημεία όπου ακουγόταν μουσική ποπ, ενώ στις συγκεντρώσεις της Μαρίν Λεπέν οι παρευρισκόμενοι πέταγαν μπουκάλια και φωτοβολίδες, υπήρχε έντονη η παρουσία της αστυνομίας και μια υποβόσκουσα αίσθηση «οργής».
Ταυτόχρονα, πολλοί ανησύχησαν από την προοπτική μια πιθανώς αποσταθεροποιητικής και διχαστικής ακροδεξιάς προεδρίας και είδαν τον Μακρόν ως το τελευταίο πρόσκομμα στον δρόμο της Λεπέν.
Η Μαρίν Λεπέν μπορεί να είχε αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία, αλλά τα δημοσκοπικά της ποσοστά είχαν πάρει την κατιούσα εδώ και μήνες.
Παρά το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, η Λεπέν μόλις σε δύο εβδομάδες ηττήθηκε δύο φορές από τον Εμανουέλ Μακρόν...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου