Πρόσφατα ο ΣΕΒ επέκρινε την Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης με βάση το
ανολοκλήρωτο Σχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που...διέρρευσε στον Τύπο.
Συγκεκριμένα, ο ΣΕΒ συμφωνεί γενικά με τους πέντε στόχους που θέτει το Αναπτυξιακό Σχέδιο, αλλά υποτάσσει στον στόχο της ανταγωνιστικότητας όλους τους άλλους. Επίσης, εκφράζει τη διαφωνία του και θέτει όρους για τα «μέσα» επίτευξης των στόχων, θεωρώντας εσφαλμένη την πολιτική της εγγυημένης απασχόλησης.
Κοντολογίς, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι όλα τα «μέσα» θα πρέπει να συγκλίνουν αποκλειστικά στη διευκόλυνση των επιχειρήσεων, ώστε μέσω της αύξησης των επενδύσεων και των εξαγωγών να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας!
Η μονόπλευρη αυτή θεώρηση της οικονομίας ευαγγελίζεται ως σωτηρία ένα επενδυτικό σοκ 100 δισ. που μόνον οι μεταρρυθμίσεις μπορούν υποτίθεται να φέρουν στην οικονομία εντός 6 ετών, αλλά:
(α) αγνοεί παντελώς την ουσιαστική επενδυτική άπνοια που επικρατεί διεθνώς,
(β) υποτιμά τις σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές που ήδη υλοποιήθηκαν στη χώρα χωρίς, ωστόσο, να προκαλέσουν κάποιο επενδυτικό τσουνάμι,
(γ) ξεχνά πως η ευρωπαϊκή προσέγγιση μιλά για «ανάπτυξη χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς» και επιστρατεύει τόσο μέσα τόνωσης της προσφοράς όσο και μέσα ενίσχυσης της ζήτησης, με έμφαση στα προγράμματα ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης,
(δ) παραγνωρίζει την ανάγκη κοινωνικής εξισορρόπησης (βλ. αποτροπή επαγγελματικής και κοινωνικής απαξίωσης και brain drain νεολαίας) στη φάση μετάβασης στο νέο παραγωγικό πρότυπο με την εκπαίδευση/κατάρτιση του εργατικού δυναμικού σε υψηλότερης εξειδίκευσης δεξιότητες,
(ε) δείχνει να αδιαφορεί για τη διεθνώς αναγνωρισμένη τεράστια καταστροφή που προκάλεσε η κρίση στη χώρα (ανεργία, φτώχεια, ανισότητες) και να μη συμμερίζεται την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης...
Δημήτρης Παπαδημητρίου, efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου