Έχουν δικαίωμα οι δημοσιογράφοι να έχουν άποψη και να την εκφράζουν; Μην βιαστείτε να πείτε «ναι» γιατί η Νέα Δημοκρατία έχει...
διαφορετική τοποθέτηση ή μάλλον έχει μια προσέγγιση που κατά το κοινώς λεγόμενο περιγράφεται με τη φράση: «όπως μας συμφέρει».
Αν για παράδειγμα ο δημοσιογράφος έχει γνώμη που συμφωνεί με τη γραμμή του κόμματος καλώς την έχει και μάλιστα πρέπει να την εκφέρει με κάθε ευκαιρία και όσο γίνεται πιο φωναχτά. Στην αντίθετη περίπτωση οφείλει να κρατάει αποστάσεις για λόγους δεοντολογίας.
Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ο δημοσιογράφος εργάζεται σε δημόσιο μέσο ενημέρωσης. Και πάλι εδώ έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αν η άποψη του συμβαδίζει με την πολιτική επιλογή της Ν.Δ δεν τρέχει τίποτε αν την διατυπώσει. Αν όμως η αντίληψη του είναι σε άλλο μήκος κύματος είναι υποχρεωμένος να σιωπήσει ή στην καλύτερη εκδοχή να υποδυθεί τον ουδέτερο παρατηρητή γιατί εργάζεται σε δημόσιο μέσο και τον πληρώνουν οι φορολογούμενοι.
Εξοργίστηκε λοιπόν η Ν.Δ. γιατί ο δημοσιογράφος της στο ρεπορτάζ για τις εκλογές στη Γαλλία είπε ότι «μεταξύ των δύο πολύ κακών υποψηφίων επικράτησε ο λίγο χειρότερος, ο εκπρόσωπος των τραπεζών και του συστήματος».
Για «πολιτικές αθλιότητες» έκανε λόγο σε ανακοίνωση της η Ν.Δ. Ποια είναι άραγε η πολιτική αθλιότητα; Το ότι είπε τη γνώμη της ενώ δεν έπρεπε ή επειδή είπε μια γνώμη η οποία δεν άρεσε στη Νέα Δημοκρατία; Αν η συνάδελφος αποθέωνε τον Μακρόν θα είχε αγανακτήσει η αξιωματική αντιπολίτευση; Όχι φυσικά.
Αλήθεια, πότε η Ν.Δ διαμαρτυρήθηκε για το όργιο προπαγάνδας που γίνεται σε πολλά δήθεν ιδιωτικά και δήθεν αμερόληπτα μέσα ενημέρωσης; Ποτέ. Προφανώς γιατί είναι φιλικά με τη Ν.Δ.
Το επιχείρημα ότι άλλο τα δημόσια μέσα και άλλο τα ιδιωτικά γιατί τα πρώτα τα πληρώνουμε εμείς και τα δεύτερα συντηρούνται από τους ιδιοκτήτες τους είναι σαθρό. Τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης είναι κατ' ευφημισμόν ιδιωτικά. Κατέχουν συχνότητες που ανήκουν στο κράτος, χωρίς μάλιστα να δίνουν ενοίκιο. Είναι παράνομα σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ γιατί λειτουργούν χωρίς άδεια. Τα περισσότερα εξ αυτών λόγω των χρεών τους ανήκουν στις τράπεζες, οι οποίες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί δύο φορές με δικά μας χρήματα. Και όσα (λίγα) είναι όντως οικονομικά υγιή κάθε άλλο παρά ευρύχωρα, πλουραλιστικά και ανιδιοτελή μπορείς να τα χαρακτηρίσεις...
Τάσος Παππάς (efsyn)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου