Τα Ατοπήματα της Αριστείας...

Παρακολουθώντας το νέο ατόπημα στο οποίο υπέπεσε το Skai.gr (το όποιο πήρε επάξια τα σκήπτρα απ' το Πρώτο Θέμα) σχετικά με το...
βιβλίο “ΟΔΥΣΕΙΑ” του Καζαντζάκη που δώρισε ο Αλ. Τσίπρας σε Κινέζο αξιωματούχο, σκέφτηκα πως θα είχε έντονο ενδιαφέρον αν δίναμε σάρκα και οστά σ' αυτά τα συνεχή ατοπήματα.

Παρακολουθώντας το νέο ατόπημα στο οποίο υπέπεσε το Skai.gr (το όποιο πήρε επάξια τα σκήπτρα απ' το Πρώτο Θέμα) σχετικά με το βιβλίο “ΟΔΥΣΕΙΑ” του Καζαντζάκη που δώρισε ο Αλ. Τσίπρας σε Κινέζο αξιωματούχο, σκέφτηκα πως θα είχε έντονο ενδιαφέρον αν δίναμε σάρκα και οστά σ' αυτά τα συνεχή ατοπήματα. Για παράδειγμα, σκεφτείτε να υπήρχε ένα  βιβλίο αυτοβιογραφικού χαρακτήρα, με τίτλο "Τα ατοπήματα της Αριστείας". Το βιβλίο αυτό προφανώς και θα 'χε συγγραφείς  αυστηρά “Άριστους”. Από τη δημοσιογραφική ομάδα του ΣΚΑΪ και του Πρώτου Θέματος μέχρι τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυρ. Μητσοτάκη.


Το βιβλίο αυτό θα 'χε αρκετά κεφάλαια, τα οποία όμως θα τα διαπερνούσαν και θα τα συνέδεαν ως λέξεις κλειδιά οι όροι “Αριστεία” και “Ειλικρίνεια”. Στο πρώτο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου θα μπορούσε κανείς να βρει το πρόσφατο ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος για το “πολιτικό ξύλο" που έφαγε το πνεύμα (;) της Υπ. Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου  από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε ενημέρωσή τους για το Πολυνομοσχέδιο, μιας και εκείνη δεν ήταν παρούσα. Με προσήλωση και αγωνία θα θέλαμε να ενημερωθούμε και να διαβάσουμε από τους “έγκριτους” δημοσιογράφους του Πρώτου Θέματος για αυτές τις νέες Πύλες του Ανεξήγητου που έχουν να κάνουν με τη δισυπόστατη παρουσία της Υπ. Εργασίας.

Στο επόμενο κεφάλαιο θα πηγαίναμε σε θεωρητικά ζητήματα. Εκεί λοιπόν θα υπήρχε η περίφημη “Διάκριση των Εξουσιών", όχι όπως τη ξέρουμε εμείς οι κοινοί θνητοί, δηλαδή του Μοντεσκιέ, αλλά τη “Διάκριση των Εξουσιών” του Ρουσσώ όπως μας δίδαξε ο Κυρ. Μητσοτάκης σε ομιλία του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο Άριστος των Αρίστων, κ. Μητσοτάκης, μας βοήθησε εμάς τους ανίδεους να κατανοήσουμεκαι τη φράση"εντολοδόχος ελληνικός λαός". Πώς να την μαθαίναμε εμείς αυτή τη φράση, αφού όταν πηγαίναμε στο σχολείο, στο δημόσιο σχολείο (sic), είχαμε το νου μας στις καταλήψεις και τις κοπάνες; Οπότε σίγουρα θα είχε εξέχουσα θέση ένα κεφάλαιο επεξήγησης πάνω στο παραπάνω βαθύ και θεωρητικό ζήτημα.

Τέλος, πληθώρα κεφαλαίων θα μπορούσε να υπάρξει για ανθρώπους της διπλανής πόρτας που κατάφεραν να γίνουν Άριστοι και να προκόψουν στη ζωή τους κόντρα στο σύστημα, με καθαρά έντιμο τρόποκαι χάρη στα πλαστά πτυχία τους (βλ. Β. Πολυμερόπουλος στέλεχος ΔΑΚΕ, εκτελεστική επιτροπή ΑΔΕΔΥ).

 Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό το βιβλίο-οδηγός για την Αριστεία είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο. Όλα αυτά τα κεφάλαια όμως θα καταλήγουν σε ένα επίμετρο: “Ο Άριστος Στάυρος Παπασταύρου” και θα συνοδεύονται από μια ευχή: Για κάθε τέτοιο “Άριστο” μακάρι να χουμε άλλους 10”...

 left.gr