Όποιο και νάναι το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών, το πολιτικό τοπίο στη Γαλλία και στην Ευρώπη άλλαξε. Το...
Εθνικό Μέτωπο θα αναδειχθεί κυρίαρχη πολιτική δύναμη στο χώρο της δεξιάς, με ποσοστά που θα κυμαίνονται από το 40+ της Μαρίν Λεπέν, έως το σκορ που θα πετύχει το FN στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, που οι δημοσκόποι το προσδιορίζουν πέριξ του 30%.
Η προσχώρηση της ηγεσίας των γκωλικών στον Μακρόν έδωσε ισχυρό χτύπημα στην εκλογική βάση του κόμματος, η οποία μόνον κατά το 1/3 φαίνεται να ακολουθεί αυτήν την επιλογή. Το υπόλοιπο κομμάτι δηλώνει αποχή ή Λεπέν. Αυτό σημαίνει πως το 30% και άνω του κόμματος θα πάει στη Λεπέν και επομένως είναι πιθανότατο να παραμείνει εκεί και στις βουλευτικές, εφόσον η υποταγή στον Μακρόν έχει εκληφθεί περίπου ως προδοσία, από τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το 20% του Φιγιόν είναι ψηφοφόροι με ισχυρό συντηρητικό προφίλ. Όι δεξιοί φιλελεύθεροι ευρωπαϊστές, κυρίως οπαδοί του Ζιπέ, έχουν ήδη ψηφίσει Μακρόν από τον πρώτο γύρο. Αυτοί που παρέμειναν πιστοί ανήκουν στην συντηρητική λαϊκή δεξιά που εκπροσωπούσε ο Φιγιόν- καθολικοί, αντισοσιαλιστές, ευρωσκεπτικιστές, εχθροί της παγκοσμιοποίησης και των ανοιχτών συνόρων, πιστοί στην εθνική γκωλική παράδοση. Τα χαρακτηριστικά αυτά τους φέρνουν πιο κοντά στη Λεπέν, απ’ ό,τι στον Μακρόν.
Επομένως, η γκωλική παράταξη, μετά την μαζική προσχώρηση των στελεχών της στον Μακρόν, μένει εν μέρει πολιτικά ακέφαλη. Ο Ζιπέ και ο Σαρκοζί έχουν καεί. Και ο Φιγιόν παραιτήθηκε. Και όλοι μαζί είναι πλέον παρακολούθημα του Μακρόν. Οπότε η εκλογική βάση των γκωλικών είναι έτοιμη για λιποταξία. Ψάχνει νέο δρόμο. Και μετά την συμμαχία του γκωλικού Ντυπόν- Ενιάν με την Λεπέν, τον βλέπουν αυτόν το δρόμο.
Η κατάσταση στη Γαλλία είναι οριακή. Το 50% του εκλογικού σώματος είναι με την ΕΕ και το άλλο 50 εναντίον, είτε με αριστερή είτε με δεξιά κατεύθυνση. Εάν εκλεγεί ο Μακρόν- πράγμα πιθανόν αλλά όχι πλέον σίγουρο-το Εθνικό Μέτωπο θα καταστεί εκ των πραγμάτων η δεξιά αντιπολίτευση και ο Μελανσόν η αριστερή. Η προεδρία Μακρόν θα είναι μετά βεβαιότητος αποτυχημένη, εφόσον ο νέος πρόεδρος συμφωνεί σε όλα τα σημεία με την γερμανική καγκελαρία και ουσιαστικά θα υλοποιεί τις αποφάσεις της. Αυτό θα προκαλέσει μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές εκρήξεις στη Γαλλία, η οποία παρά την ανάπτυξη που παρατηρείται στην ευρωζώνη, συνεχίζει να βαδίζει το δρόμο της ανεργίας, της χαμηλής ανταγωνιστικότητας, της λιτότητας, των απολύσεων και της κοινωνικής έκρηξης.
Ο Μακρόν θα βαδίσει πάνω στο πρόγραμμα Σόϊμπλε και θα αποτύχει. Η Λεπέν θα καταστεί έτσι η εκπρόσωπος της γαλλικής δεξιάς, αφού στην κοινή γνώμη η πορεία Μακρόν θα χρεωθεί στην αποτυχημένη ηγεσία των γκωλικών που τον στήριξαν.
Το οικονομικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του Μακρόν είναι ασαφές και μάλλον δημαγωγικό. Προτείνει μείωση του αριθμού των βουλευτών, μείωση των κρατικών δαπανών, μείωση των δημοσίων υπαλλήλων- δηλαδή κάτι σαν πρόγραμμα του Ποταμιού. Είναι δύσκολο βεβαίως να πιστέψει κανείς πως η Γαλλία θα αλλάξει μοίρα εάν περιορίσει τις δαπάνες της Εθνοσυνέλευσης.
Όλα αυτά οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: ο Μακρόν μοιάζει πολύ λίγος και πολύ δουλικός απέναντι στη Γερμανία για να οδηγήσει την παρακμάζουσα Γαλλία σε νέα εποχή. Θα είναι το τελευταίο ανάχωμα των συστημικών δυνάμεων απέναντι στην πραγματική σύγκρουση που θα επέλθει στο αμέσως επόμενο διάστημα, ανάμεσα στην Αριστερά και την Δεξιά.
Η γκωλική δεξιά στη Γαλλία έχασε την ευκαιρία να εκλέξει πρόεδρο, καθώς παραδόθηκε στην εσωκομματική ίντριγκα και επιπλέον δεν είχε ξεκάθαρη στάση απέναντι στην ΕΕ. Ο Φιγιόν βεβαίως είχε υποδεχθεί με θέρμη το Brexit, αλλά έχασε το τραίνο. Τώρα ήρθε στη θέση του ένας σοσιαλδημοκράτης που εκφράζει περισσότερο τον γερμανό πρόεδρο της Airbus και την Μέρκελ παρά τον γάλλο ψηφοφόρο.
Παραμένει βεβαίως η ρητορεία της αντιφασιστικής ψήφου. Αλλά όπως είπε και ο Μελανσόν, «ο Μακρόν δεν μας ζητάει αντιφασιστική ψήφο, μας ζητάει ψήφο προσχώρησης. Και τέτοια ψήφο δεν του δίνουμε». Επιπλέον, είναι εξαιρετικά δύσκολο να πειστεί ο γαλλικός λαός πως οι προεδρικές εκλογές γίνονται σήμερα για να αποκρούσουμε τον ναζισμό. Εχει πολλές σκοτούρες στο κεφάλι του για να ασχοληθεί με τον αντιφασιστικό αγώνα που του προτείνουν τα ΜΜΕ, με στόχο να τον μεταμορφώσουν σε ορεκτικό της Ροτόντας του Μακρόν.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν πτωτική τάση του Μακρόν και ανοδική της Λεπέν, αλλά κανείς δεν ξέρει που θα καθίσει η μπίλια καθώς δεν μένει και πολύς χρόνος. Αυτή τη στιγμή είναι στο 59-41. Εκείνο που πρέπει να επισημανθεί πάντως είναι ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας των ερευνών, εφόσον έχουμε εκλογές δημοψηφισματικού χαρακτήρα, ναι η όχι στην ΕΕ και επομένως κανείς δεν γνωρίζει πως θα κινηθεί την τελευταία στιγμή το εκλογικό σώμα.
Ένα είναι σίγουρο: η Γαλλία έχει ήδη μπει στον αστερισμό της Λεπέν και του Εθνικού Μετώπου. Και βαδίζει με γοργά βήματα προς την σύγκρουση με την Γερμανία και την ανάκτηση της εθνικής της κυριαρχίας, εφόσον έχασε οριστικά το ρόλο της μέσα στην ΕΕ...
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου