Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός κάλεσε τις φαρμακοβιομηχανίες να αντιληφθούν πως θα πρέπει να...
περιοριστούν τα κέρδη τους και να καταλάβουν ότι η διαπραγμάτευση κοινωνικά αποδεκτών τιμών αποζημίωσης σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή.
Μετά τη συνάντηση τους στη Μάλτα με εκπροσώπους της φαρμακοβιομηχανίας, οι υπουργοί Υγείας από τη Μάλτα, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ισπανία και την Πορτογαλία προχώρησαν σε διακήρυξη για διακρατική συνεργασία στον τομέα του φαρμάκου και την από κοινού διαπραγμάτευση με τη φαρμακοβιομηχανία.
Όπως αναφέρει η διακήρυξη, υπάρχει «μια σαφής πολιτική βούληση για τη σύσταση μιας Τεχνικής Επιτροπής προς διερεύνηση πιθανών τρόπων εθελοντικής συνεργασίας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ενδεικτικά, η διάχυση πληροφοριών, η αναγνώριση καλών πρακτικών, η ανίχνευση οριζόντων για καινοτόμα φάρμακα και θεραπείες και η διερεύνηση πιθανών μηχανισμών για διαπραγματεύσεις τιμών και κοινές προμήθειες».
Ο Α. Ξανθός δήλωσε ότι για την ελληνική κυβέρνηση, η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα είναι η καθολική και ισότιμη κάλυψη των τεκμηριωμένων φαρμακευτικών αναγκών του πληθυσμού, με ταυτόχρονη προστασία των οικονομικά αδύναμων πολιτών από δυσβάστακτες επιβαρύνσεις.
«Να αντιληφθούν την κατάσταση οι φαρμακοβιομηχανίες»
Ο υπουργός Υγείας υπογράμμισε πως οι φαρμακοβιομηχανίες θα πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει περιορισμός των κερδών τους, ενώ υπογράμμισε πως πρέπει να ξανατεθούν επί τάπητος τα κρίσιμα θέματα των κλινικών μελετών, των προτεραιοτήτων της έρευνας, της περιόδου προστασίας της πατέντας, της δυνατότητας διακρατικών συνεργασιών για τη διαπραγμάτευση δίκαιων τιμών αποζημίωσης στα Φάρμακα Υψηλού Κόστους.
«Η φαρμακοβιομηχανία πρέπει να καταλάβει ότι ο δρόμος του περιορισμού των κερδών της και της διαπραγμάτευσης κοινωνικά αποδεκτών τιμών αποζημίωσης σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Είναι μονόδρομος η περιφερειακή ή διευρωπαϊκή συνεργασία και η συντονισμένη προσπάθεια για την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος των μεμονωμένων κρατών-μελών απέναντι στη φαρμακοβιομηχανία και τα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Δεν είναι απλά θέμα αξιολόγησης, διαπραγμάτευσης τιμών, ειδικών συμφωνιών εισόδου. Πρέπει να ξανασυζητήσουμε με θάρρος τα κρίσιμα θέματα των κλινικών μελετών, των προτεραιοτήτων της έρευνας, της περιόδου προστασίας της πατέντας, της δυνατότητας διακρατικών συνεργασιών για τη διαπραγμάτευση “δίκαιων” τιμών αποζημίωσης στα Φάρμακα Υψηλού Κόστους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου