αληθές. Ο εκπρόσωπος της γερμανικής Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ ανέφερε ότι η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν είναι η νίκη της Ενωμένης Ευρώπης και της γαλλογερμανικής συνεργασίας. Αυτό μένει να αποδειχθεί αληθές, διότι η Ενωμένη Ευρώπη έχει κινδυνεύσει και εξακολουθεί να κινδυνεύει με ευθύνη της Γερμανίας, που αξιοποίησε προς όφελός της όλες της θεσμικές αδυναμίες της Ε.Ε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Γαλλικής Δημοκρατίας εξελέγη λοιπόν ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο νεότερος Πρόεδρος στην Ιστορία της χώρας. Ο πολιτικός που, χωρίς κόμμα και χωρίς να έχει εκτεθεί άλλη φορά στην κρίση της ψήφου, κατάκτησε το ανώτατο αξίωμα της Γαλλίας! Όλοι αγωνιούμε για το ποιος και πώς θα είναι ο Μακρόν στον ρόλο του Προέδρου μιας χώρας βασικού μετόχου της ενοποίησης. Και αγωνιούμε όλοι, διότι η γαλλογερμανική συνεργασία ήταν τα τελευταία χρόνια, στις θητείες Σαρκοζί και Ολάντ, ανισότιμη. Και ειδικά εμείς εδώ στην Ελλάδα βιώνουμε ακόμα τα πειράματα και τις εμμονές του Σόιμπλε, που κανείς δεν βρέθηκε να εμποδίσει την καταστροφή και την εκδίωξη μιας χώρας με βαρύ πολιτισμικό όνομα από την Ενωμένη Ευρώπη.
ΑΛΗΘΕΙΑ, έχει δώσει σαφές στίγμα για τις ευρωπαϊκές σχέσεις ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας; Έχει ποτέ άλλοτε τοποθετηθεί για όσα δοκιμάζονταν πάνω στα κορμιά των Ελλήνων; Στις 11 Ιουλίου του 2015, σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα "Die Welt" από τη θέση του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης στην κυβέρνηση Ολάντ, μίλησε για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους. Και είχε πει: "Δεν θα πρέπει να υπογράψουμε μια νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών (την ταπεινωτική συνθήκη που υπέγραψε η Γερμανία μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου)" αναφερόμενος στο θέμα της Ελλάδας. Πιστεύει στην ελευθερία της αγοράς και την ανάγκη εξάλειψης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων αλλά και στην «αμοιβαιοποίηση» του χρέους των κρατών - μελών της Ε.Ε.
ΟΜΩΣ, οι δεσμεύσεις που δεν ξέρουμε είναι εκείνες που θα ισχύσουν, εκείνες που δόθηκαν στους χορηγούς της καμπάνιας του, που κατάφεραν να τον κάνουν νικητή. Αν οι δυνάμεις αυτές απαιτούν αναβάθμιση του ρόλου της Γαλλίας και χρήση του άγραφου δικαιώματος της, ως βασικού μετόχου της Ε.Ε., δεν χωρά αμφιβολία ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλύτερα για το σύνολο των μελών της Ένωσης. Διότι δεν είναι δυνατόν να συζητά και να διαπραγματεύεται το μέλλον μιας χώρας και ενός λαού ο υπουργός της γερμανικής κυβέρνησης Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Δεν είναι δυνατόν αυτός να είναι ο μόνος που έχει το δικαίωμα βέτο για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και εμποδίζει την οικονομική ενοποίηση της Ένωσης επειδή κάτι τέτοιο δεν συμφέρει τη Γερμανία! Δεν είναι δυνατόν η Γερμανία να δανείζεται με μηδενικά επιτόκια και να υπάρχουν χώρες που να αδυνατούν να βγουν στον διεθνή δανεισμό επειδή το Βερολίνο αρνείται τη χρήση ομπρέλας ασφαλείας στον χρηματοπιστωτικό τομέα της Ένωσης. Το Βερολίνο (γράφει στους "F.T." o Βόλφγκανγκ Μούνχαου) σύντομα θα ανακαλύψει πως ο κ. Μακρόν απαιτεί αλλαγές που το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο έχει απορρίψει κατηγορηματικά. Τουλάχιστον μία από τις δύο πλευρές τελικά θα πάρει πίσω αυτά που έχει πει - ή θα το κάνουν και οι δύο αν καταλήξουν σε συμβιβασμό.
ΜΠΟΡΕΙ λοιπόν η Λεπέν να έχασε στην κούρσα της προεδρίας, αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το κόμμα της δεν είναι πλέον ένα περιθωριακό πολιτικό ρεύμα, είναι η πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Και σε έναν μήνα στη Γαλλία ακολουθούν βουλευτικές εκλογές και από το αποτέλεσμά τους θα εξαρτηθεί η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα της νέας κυβέρνησης που θα σχηματίσει ο Εμανουέλ Μακρόν. Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι χώρες που έχουν ηγέτες με όμοιες ή παρόμοιες ιδέες με τη Λεπέν. Και δεν είναι λίγες οι χώρες που με την πολιτική τους απειθαρχία, υπό την ανοχή του Βερολίνου, δοκιμάζουν τις ιδρυτικές αρχές του μεγαλύτερου πολιτικού εγχειρήματος στον πλανήτη. Ας ελπίζουμε λοιπόν ότι η Γαλλία θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...
Δημήτρης Χρήστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου