Όταν τα media μιλούν για τη Συρία και σιωπούν για το Ιράκ...Κάθομαι τώρα εγώ και αντιμετωπίζω την επικαιρότητα και πέφτω πάνω στον Άδωνι που δηλώνει ότι...
«και λίγο ήταν το παλιόπαιδο που αποκάλεσε τον Τσίπρα» (πάρε τηλέφωνο τον Ζαμπούνη κύριε Υπουργέ, να στο μάθει όλο το σαβουάρ βιβρ…), μαθαίνω ότι ξεκινάει το συνέδριο της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ (υπάρχει νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και δεν το ξέρω;), διαβάζω ότι θα γίνει κινητοποίηση για τα τραπεζοκαθίσματα της Νέας Παραλίας στη Σαλονίκη (καλό το βλέπω, δεν είναι πια και τόσο Παναγία ο Μπουτάρης!) και πληροφορούμαι από τα διεθνή media ότι «μετά τους 86 νεκρούς από χημικά αέρια στη Συρία, οι ΗΠΑ προειδοποιούν τον Άσαντ και τον Πούτιν». Το διαβάζω αυτό το τελευταίο παντού, σε όλα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας του κόσμου, και ιδίως του αγγλόφωνου, που την έχει πάρει εργολαβία την υπόθεση. Αλλά για τους 300 νεκρούς στη Μοσούλη, διαβάζω μόνο στους “Los Angeles Times”…
Πάμε στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, να το δούμε το συμβάν με τα δικά της τα λόγια:
«Σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις Ιρακινών αξιωματούχων απομακρύνθηκαν σχεδόν 300 πτώματα από το σημείο αεροπορικής επίθεσης στη Μοσούλη. Πρόκειται για τις μεγαλύτερες απώλειες αμάχου πληθυσμού από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος ενάντια στο Ισλαμικό κράτος, πριν από δύο έτη, και αποτελεί επίσης ένα από τα πλέον αιματηρά συμβάντα στις τελευταίες δεκαετίες των μοντέρνων εχθροπραξιών.
Μια σειρά από πτώματα απομακρύνονταν την Τετάρτη, καθώς η συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ερευνά αν φέρει την ευθύνη. Ιρακινοί αξιωματούχοι πάντως, επιμένουν ότι φταίει το Ισλαμικό Κράτος. Ο Αμερικανός αντιστράτηγος Στήβεν Τάουνσεντ, επικεφαλής της επίθεσης ενάντια στο ISIS σε Ιράκ και Συρία, δήλωσε ότι “δεν είναι ασήμαντη η πιθανότητα να είναι υπεύθυνες για την αεροπορική επίθεση οι συμμαχικές δυνάμεις”, προσθέτοντας ότι “επρόκειτο για ακούσια πολεμική πράξη, που θα ερευνηθεί με διαφάνεια”.»
Αυτά από το μέτωπο αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες. Όπου οι 300 νεκροί του Ιράκ από αεροπορική επιδρομή δεν μετράνε ούτε μια πεντάρα μπροστά στους 86 νεκρούς της Συρίας από δηλητηριώδη αέρια. Και δεν το λέω εγώ αυτό που είμαι ένα ούφο απ’ την Ελλάδα, το λένε όλα τα διεθνή ΜΜΕ που έκαναν πρωτοσέλιδο και πρώτη είδηση τα τοξικά αλλά τις ρουκέτες τις κατάπιαν αμάσητες. Γιατί αυτό επιτάσσει το καθήκον το δημοσιογραφικό, αυτό απαιτεί η δεοντολογία, αυτό προστάζει η συνείδησή μας. Άλλο βάρος έχει η ζωή στη Συρία κι άλλο στο Ιράκ…
Κι αν δεν ήταν οι “Los Angeles Times” να μας ανοίξουν τα μάτια, χαμπάρι δεν θα παίρναμε. Θα διαβάζαμε μόνο πόσο βρώμικοι είναι ο Πούτιν και ο Άσαντ (δεν το αμφισβητώ, αλλά δεν είναι οι μόνοι) από κάτι τύπους αρίστους σαν τους τσάκαλους ρεπόρτερ της “Guardian”. Που βλέπουν πεντακάθαρα όλα όσα συμφέρουν το Foreign Office, αλλά τα υπόλοιπα τα κάνουν γαργάρα –για να μην πω κο-κο-κο. Και μετράνε τις ανθρώπινες ζωές με σφαίρες επιρροής και σφαίρες σκέτες προς πώληση. Αν αυτό το πράγμα είναι η δημοσιογραφία, πάω τώρα να την κάψω την ταυτότητα!...
του Χρήστου Ξανθάκη, newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου