Γιώργος Σταματόπουλος
Ως γνωστόν, εκείνο που συγκλονίζει όταν βλέπουμε ή ακούμε εγκληματικές πράξεις και ενέργειες δεν είναι τόσο τα ένστικτα μίσους όσων τις διαπράττουν όσο η...
αδιαφορία που δείχνουν το εκπαιδευτικό σύστημα, η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη, ώστε να μην επαναληφθούν· μέγα πρόβλημα (και άλυτο) από τις απαρχές των κοινωνιών.
Μπορεί ο Χίτλερ και οι συνεργοί του να κινήθηκαν από άσβεστο μίσος για την ανθρώπινη ζωή ή να μην τους ενδιέφερε η ανθρώπινη ζωή προκειμένου να επιτύχουν τους βδελυρούς σκοπούς τους, εντούτοις τα Αουσβιτς τα συντήρησε η αδιαφορία των -υποτίθεται- ελεύθερων κρατών της υπόλοιπης ανθρωπότητας.
Αυτό συμβαίνει και στις κοινότητες, είτε μικρές είναι αυτές είτε συνομαδωμένες ως εθνικές οντότητες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το ελληνικό Κοινοβούλιο, που ισχυριζόμαστε ότι είναι ο καθρέφτης των πολιτικών και οικονομικών αναζητήσεων των πολιτών, ότι οι πολίτες αντιπροσωπεύονται σε αυτό από τους βουλευτές που οι ίδιοι εκλέγουν με την ψήφο τους.
Εάν τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι η νυν κυβέρνηση είναι ανίκανη ή και επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας, εάν θεωρούν ότι μας οδηγεί στον γκρεμό, γιατί δεν συνομονοούν και είτε να συμβουλεύσουν την κυβέρνηση είτε να σταματήσουν με δημοκρατικές διαδικασίες την κούρσα της προς την καταστροφή, όπως λένε και ξαναλένε απαξάπαντες;
Πού είναι το ενδιαφέρον τους για τη σωτηρία της χώρας;
Πώς εκφράζεται η αγωνία τους να μη χρεοκοπήσουμε, να μην είμαστε υπό εποπτεία, να μη μας φέρονται οι δανειστές σαν αποικιοκράτες, να νιώθουμε αξιοπρεπείς και εθνικά υπερήφανοι;
Αλλά ποιος να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη;
Είναι έσχατη μορφή αδιαφορίας μια τέτοια στάση εκ μέρους της αντιπολίτευσης και όπως είπαμε η αδιαφορία είναι το μεγαλύτερο έγκλημα και όχι τόσο ο εγκληματίας, εκτός εάν αυτό είναι αδύνατον να κατανοηθεί, οπότε οδηγούμαστε με βήμα ταχύ στον απαίσιο γκρεμό.
Ξελαρυγγιάζονται πολλοί βουλευτές όλης της αντιπολίτευσης στα τηλεοπτικά κανάλια αλλά και μέσα στη Βουλή να παραιτηθεί η κυβέρνηση και άλλα φαιδρά, αλλά δεν κάνουν τίποτα - αρνούνται να προσφέρουν τις δικές τους, πλήρεις, όπως διατείνονται, γνώσεις και δεξιότητες ώστε να επέλθει κάποια ισορροπία στο σχεδόν ακυβέρνητο καράβι (και είναι άγρια φουρτουνιασμένη η θάλασσα...).
Ας παραδεχτούν ότι ούτε αυτοί ενδιαφέρονται για τη σωτηρία της χώρας και ας μη μας ξεκουφαίνουν με τις σωτηριολογίες τους· ας πάψουν να μας λοιδορούν - μας εξευτελίζουν αλλά και αυτοεξευτελίζονται.
Ποιος το περίμενε να επικρατήσει ο άκρατος φιλελευθερισμός μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο (ο σχετλιασμός δεν συμπεριλαμβάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα, αν και αυτό φαίνεται να έχει αποδεχτεί τον εν γένει εκφιλελευθερισμό των πάντων - εδώ και παντού στην ανθρωπότητα).
Βουλευτές της αντιπολίτευσης: αδολέσχες, θορυβοποιοί, κομπορρήμονες (άγλωσσοι, άναρθροι και λοιπά). Κυρίως, όμως, υποκριτές και άτολμοι· άνθρωποι χωρίς σθένος - κρίμα...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου