Κουτοπονηριές...

Γιατί οι δανειστές ζητούν όσα ζητούν; Διότι, πρώτον, η σημερινή κυβέρνηση αρνείται να αναλάβει την πατρότητα των...
προγραμμάτων λιτότητας, των Μνημονίων, των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων. Και δεύτερον γιατί είναι ανίκανη. Αυτά είπε ο Μητσοτάκης στην τελευταία συνέντευξή του στο Bloomberg. Και μας άφησε για άλλη μια φορά με την απορία στο χέρι: Καταλαβαίνει τι γίνεται στη χώρα του, στον κόσμο, στα στρατόπεδα των δανειστών; Καταλαβαίνει τους συσχετισμούς, τις επιδιώξεις των «παικτών», το γεωπολιτικό σταυρόλεξο; Ή λέει ό, τι νηπιακή σάχλα του κατέβει, αδιαφορώντας για την εικόνα της Ελλάδας που παρουσιάζει;

Το συνακόλουθο δίλημμα δεν είναι καινούργιο. Είναι απλώς ανόητος και χάνουμε την ώρα μας, προσπαθώντας να εννοήσουμε τα νοήματά του; Ή είναι τόσο πονηρά αδίστακτος, και αδίστακτα πονηρός, ώστε να γράφει και την πραγματικότητα και τη χώρα, στα πανάκριβα παπούτσια του; Με τη μεγαλοφυή, και τόσο πρωτότυπη για την παράταξή του, πρόθεση να πείσει του κουτόφραγκους ότι αυτός είναι ικανός, σε αντίθεση με τον Τσίπρα, να μας πατήσει κάτω; Βρες άκρη. Αν και, όπως και πολλοί άλλοι, τείνω να πιστέψω ότι όσα λέει, αποτελούν προϊόν ενός αξιομνημόνευτου συνδυασμού ανοησίας και πονηριάς. Κουτοπονηριάς, επί το λαϊκότερο.

Διότι, και να μην του κόβει, έχει συμβούλους που τους κόβει. Που ξέρουν καλά, ας πούμε, πώς αντιμετώπισαν τον Σαμαρά, οι «δικοί τους» δανειστές. Πόση διάθεση έδειξαν να τον διευκολύνουν -μαζί με τη χώρα- μιας και όπως ο Μητσοτάκης, όχι μόνο ήταν πρόθυμος να αναλάβει, αλλά και ανέλαβε και την πατρότητα των μπάσταρδων της Λαγκάρντ και του Σόιμπλε. Και τη μητρότητα, και τη χυλόπιτα, και ό, τι άλλο του ζήτησαν. Άσε που αποδείχτηκε και ικανός να διαπράξει μεταρρυθμίσεις, όπως το λουκέτο στην ΕΡΤ, για παράδειγμα, οι απολύσεις, οι περικοπές, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, και πλείστα όσα παρόμοια.

Έχουν όμως εκτός από το κωμικό, και κάτι ελεεινό οι σάχλες του Μητσοτάκη. Γυρίζει τον κόσμο, δίνει συνεντεύξεις, ρητορεύει σε φόρα, για να πείσει ότι η χώρα του είναι σε κατάσταση διάλυσης, ανίκανη όχι να υποδεχτεί επενδύσεις, αλλά και να διαχειριστεί τα του οίκου της. Και ο ίδιος είναι ο λοχίας που χρειάζονται οι δανειστές, για να βάλει τάξη και να προσυπογράψει -ως πατήρ!- τα προγράμματά τους. Κλαυσίγελως...

Θανάσης Καρτερός