Η «θυσία» της ΔΕΗ...

Αυτό που σε μεγάλο βαθμό φαί­νεται να έχει «ξεμπλοκάρει» τη δια­πραγμάτευση είναι η συμφωνία στα εργασιακά, που...
σημαίνει καθώς φαί­νεται α) η επαναφορά των συλλογι­κών διαπραγματεύσεων που ζητά η κυβέρνηση να πάει γι' αργότερα, με­τά το τέλος του προγράμματος, και β) από την πλευρά των δανειστών να αποσυρθεί το αίτημα για αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσε­ων και για το «εργοδοτικό» λοκ-άουτ (ανταπεργία) - σε αυτά αναφέρθη­κε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες λέγοντας ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να υποχωρήσει (δεν αναφέρ­θηκε ωστόσο στον συνδικαλιστικό νόμο που αφορά τη λήψη απόφασης για απεργία).

Αυτό θεωρείται ότι δίνει τη δυνα­τότητα στο Μαξίμου να υποστηρίξει πολιτικά τη συμφωνία στο εσωτερι­κό του κόμματος και της κυβέρνη­σης και να χρυσώσει, όσο αυτό είναι δυνατό, το χάπι για τη μείωση του α­φορολογήτου, τις περικοπές στις συντάξεις και την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.

Ως προς το κρισιμότατο ζήτημα της ΔΕΗ, το Μαξίμου θεωρεί ότι η παρτίδα (όσον αφορά τον εσωκομ­ματικό αντίκτυπο) σώζεται στον βαθ­μό που ναι μεν προωθείται η πώληση λιγνιτικών μονάδων - κάτι το οποίο επιπροσθέτως στηρίζεται και από το επιχείρημα ότι υπάρχει σχετική κοι­νοτική Οδηγία - αλλά διατηρούνται υπό τον δημόσιο έλεγχο οι υδροη­λεκτρικές μονάδες παραγωγής ρεύ­ματος.

Γενικότερα, σε σχέση με τη ΔΕΗ η επιχειρηματολογία που διατυπώθη­κε δημόσια από την αρχή της εβδο­μάδας, από κυβέρνηση και κόμμα, είναι ότι η προσπάθεια της κυβέρνη­σης επικεντρώνεται στη διατήρηση της επιχείρησης υπό δημόσιο έλεγ­χο κι επιπλέον ότι το αποτέλεσμα της τωρινής διαπραγμάτευσης πρέπει να συγκριθεί με το σχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ» και την πώληση του ΑΔΜΗΕ που προωθούσε η κυβέρνηση Σα­μαρά και κατάφερε, όπως λέγεται, να αποτρέψει η σημερινή κυβέρνηση.

Ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος ήταν αυτός που σήκωσε στα ύψη το θέμα της ΔΕΗ, με τις παρεμβάσεις τουλάχι­στον εδώ και δέκα μέρες να γίνονται σε καθημερινή βάση, φέρνοντας συ­χνά σε δύσκολη θέση το Μαξίμου, χθες άνοιξε τα χαρτιά του ως προς τη στάση που θα κρατήσει όταν έρθει η ώρα των ψηφοφοριών και δήλωσε ό­τι θα πειθαρχήσει στις συλλογικές αποφάσεις. Αντιθέτως, τις τελευταί­ες μέρες ο Νίκος Φίλης, ο οποίος ε­σχάτως έχει απασχολήσει με τις διαφοροποιήσεις του, έχει αποφύγει τις δημόσιες δηλώσεις.

Πάντως, είχαν προηγηθεί στην αρ­χή της εβδομάδας οι διαρροές (που έχουν και χαρακτήρα ψυχολογικής πίεσης στους «διαφωνούντες» βου­λευτές) ότι «αν η συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση είναι τέτοια που να μπορεί να τη σηκώσει πολιτικά ο πρωθυπουργός, τότε μπορεί να τη διαχειριστεί και ο κάθε βουλευτής. Κανείς δεν είναι περισσότερο ευαί­σθητος ή περισσότερο αριστερός α­πό τον πρωθυπουργό».

Κόμμα και βουλευτές, αν και σε έντονη ανησυχία, τηρούν στάση α­ναμονής, μέχρι να έρθει η συμφω­νία (σε τμήματα ή συνολικά) ώστε να τοποθετηθούν επί συγκεκριμένων πλέον θεμάτων. Τις επόμενες μέρες αναμένεται να συνεδριάσει η Πολι­τική Γραμματεία ή το Πολιτικό Συμ­βούλιο και πιθανότατα εκεί θα κριθεί αν θα χρειαστεί (ανάλογα με το τι θα υπάρχει στο τραπέζι) να συνέλθει η Κεντρική Επιτροπή πριν ή μετά το Eurogroup της 7ης Απριλίου ή ενδε­χομένως αργότερα...

topontiki.gr