Όταν τα Αμερικανάκια βρίσκουν λύσεις και μας βάζουν τα γυαλιά...
Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να αφιερώσω το σύνολο της στήλης σε ένα αδιανόητο κείμενο που ανακάλυψα σε ανταγωνιστική ιστοσελίδα και...
έφερε τον τίτλο «Όταν η μαρξιστική σκέψη συναντά ένα show, Survivor Ελλάδας». Με κοινωνική κριτική μέσα, με συλλογικό υποκείμενο, με Σχολή της Φρανφούρτης, με Ωραιόκαστρο, ακόμη και με Παλληκαρίδη, Καραολή, Αυξεντίου, Σολωμού και Ισαάκ! Πιο κομπλέ δεν γίνεται και αν δεν πρόκειται περί εμπνευσμένης τρολιάς, είναι απ’ αυτά τα άρθρα που σε κάνουν περήφανο γιατί σπούδασες θετικές επιστήμες. Διότι κανείς δικηγόρος (όπως ο υπογράφων το συγκεκριμένο κείμενο…) δεν κατάφερε ποτέ να στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι. Ούτε καν στον Άγιο Δομίνικο!
Δημοφιλές θα ήταν, δημοφιλέστατο, τραίνο θα πήγαινε που λένε και στην πιάτσα. Αλλά μερικές φορές πρέπει να τα γράφεις εκεί που δεν πιάνει μελάνι τα κλικ και να ασχολείσαι με θέματα που δεν είναι και τόσο πιασάρικα. Όπως το θέμα των αστέγων για παράδειγμα και τις προσπάθειες που γίνονται για να ανακουφισθούν οι άτυχοι και οι άτυχες της ζωής. Κι εδώ είναι που τα Αμερικανάκια, αυτά τα πλάσματα που σε πολλούς αρέσει να αποκαλούν «κορόιδα», έρχονται να βρουν λύσεις και να μας βάλουν τα γυαλιά…
Εξηγούμε για να αποφύγουμε τις κάθε είδους παρεξηγήσεις. Τον περασμένο Νοέμβριο η κομητεία του Λος Άντζελες (μιλάμε για τεράστια περιοχή με εκατομμύρια κόσμο) αποφάσισε να εκδώσει ομόλογο ύψους 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια για να στεγάσει 10.000 άστεγους. Χρονίως άστεγους για να είμαι πιο ακριβής, ανθρώπους δηλαδή που δεν έχουν καμία πιθανότητα να ξεφύγουν από τους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Αυτά τα πλάσματα που αφήνει πίσω του με συχνότητα ολοένα και μεγαλύτερη ο τούρμπο καπιταλισμός των ημερών μας. Και η δυστυχία τους μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, όσο κι αν προσπαθούν να την ανακουφίσουν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Αφού λοιπόν η κομητεία πήρε την καλή απόφαση, προχώρησε σε ένα συμπληρωματικό μέτρο. Να χρηματοδοτήσει την παροχή υπηρεσιών στους αστέγους ανά την κομητεία, τόσο στους ανωτέρω 10.000 όσο και στους υπόλοιπους που δεν στάθηκαν το ίδιο τυχεροί. Κι επειδή εκεί δεν είναι Τσιμπουκαράγουα είναι Αμερική, το έριξε στην κρίση των πολιτών το μέτρο. Θέλετε ή δεν θέλετε να αυξηθεί κατά 0,25 % ο φόρος στις πωλήσεις των κάθε είδους προϊόντων για να χρηματοδοτηθεί η βοήθεια στους αστέγους; Ψηφοφορία την περασμένη Κυριακή, περνάει η πρόταση με τα δύο τρία των ψήφων.
Και η πρόταση πέρασε! Στο τσακ, λίγο παραπάνω απ’ το όριο, αλλά πέρασε. Λείπουν, βεβαίως, κάποιες επιστολικές ψήφοι, αλλά δεν αναμένεται να επηρεάσουν αρνητικά το αποτέλεσμα. Και κάπως έτσι θα συγκεντρωθούν τα απαραίτητα 355 εκατομμύρια δολάρια για να δουν οι άστεγοι, κάποιοι άστεγοι τέλος πάντων, Θεού πρόσωπο. Γιατί στην Αμερική γκρινιάζουν εξίσου με εμάς, αλλά όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι ψάχνουν για λύσεις όχι για το μικρόφωνο του πλησιέστερου τηλεοπτικού ματσουκοφόρου προκειμένου να δηλώσουν ότι για όλα φταίνε η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και ο Λεβέντης που ζητάει οικουμενική. Κι ο Ολυμπιακός, μην το ξεχάσω, που τώρα τελευταία φταίει για όλα ανεξαιρέτως…
Χρήστος Ξανθάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου