Μαξίμου "καρφώνει" Στουρνάρα...
Τη σφοδρή αντίδραση της κυβέρνησης προκάλεσε η χθεσινή τοποθέτηση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος...
από το βήμα του συνεδρίου του «Economist», ούτε λίγο ούτε πολύ τάχθηκε υπέρ της μείωσης των συντάξεων, καθώς και της εφαρμογής τριών πυλώνων στο ασφαλιστικό. Σχολιάζοντας την παρέμβαση κυβερνητικοί κύκλοι ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι «προωθεί απόψεις που είναι πιο ακραίες ακόμη και από αυτές των υπερασπιστών του πιο σκληρού αμερικανικού φιλελευθερισμού», για να συμπληρώσουν με νόημα: «Είναι της λογικής 'ο καθένας μόνος του'».
Ο Γιάννης Στουρνάρας δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών από το βήμα του συνεδρίου λέγοντας πως «αυτές οι δημοσιονομικές πιέσεις (σ.σ.: δαπάνες προϋπολογισμού για συντάξεις) μπορεί να καταστεί αναγκαίο να μετριαστούν μέσω αναπροσαρμογών σε ορισμένες συντάξεις», για να προσθέσει με νόημα: «Και τούτο διότι, αφενός, ορισμένες συνταξιοδοτικές παροχές στην Ελλάδα παραμένουν σχετικά γενναιόδωρες, με βάση τόσο τα ελληνικά, όσο και τα διεθνή δεδομένα».
Προς επίρρωση των λεγομένων του ανέφερε πως “η σχετική γενναιοδωρία του συστήματος αντανακλάται επίσης στα υψηλά ακαθάριστα ποσοστά αναπλήρωσης σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ακαθάριστο ποσοστό αναπλήρωσης ήταν περίπου 81% στο τέλος του 2013, το υψηλότερο στη ζώνη του ευρώ, και σχεδόν 30 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ”, ενώ επικαλέστηκε στοιχεία που δημοσίευσε πιο πρόσφατα η Eurostat, τα οποία έδειξαν ότι το 2014 οι δαπάνες για τις συντάξεις γήρατος στην Ελλάδα είναι οι υψηλότερες μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. (13,3% του ΑΕΠ έναντι μέσου όρου 9,8% του ΑΕΠ στην Ε.Ε.-28).
Ανάγκη για σύστημα τριών πυλώνων
Από εκεί και πέρα περιέγραψε ένα μοντέλο τριών πυλώνων ως λύση για το ασφαλιστικό σύστημα. «Η οικονομική ασφάλεια μετά τη συνταξιοδότηση δεν πρέπει και δεν μπορεί να παρέχεται από μία και μόνη πηγή: τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, τα συνταξιοδοτικά προγράμματα που παρέχουν οι εργοδότες και οι προσωπικές αποταμιεύσεις είναι όλα τους απαραίτητα και συμπληρωματικά τμήματα ενός ενιαίου συστήματος που του διασφαλίζουν προσιτό κόστος, επάρκεια και βιωσιμότητα» δήλωσε καθώς, όπως εξήγησε, «ένα βιώσιμο ‘αμιγώς κοινωνικοασφαλιστικό’ σύστημα δεν είναι οικονομικά εφικτό υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα».
Όπως είπε, για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο ολοκληρωμένο σύστημα, «όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους: το κράτος δεν θα πρέπει να επιμένει να διατηρεί το μονοπώλιο των συνταξιοδοτικών παροχών, οι εργοδότες θα πρέπει να πάψουν να παρερμηνεύουν τον ρόλο τους και θα πρέπει να κατανοήσουν ότι οφείλουν να παρέχουν ασφάλεια στους υπαλλήλους τους όχι μόνο κατά τη διάρκεια της απασχόλησής τους, αλλά και πέραν αυτής, και κυρίως μετά τη συνταξιοδότησή τους, και οι πολίτες δεν θα πρέπει να ξεχνούν τον ρόλο που διαδραματίζουν οι προσωπικές αποταμιεύσεις τους για τη δική τους οικονομική ασφάλεια μετά τη συνταξιοδότηση».
Απέτυχαν οι μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012
Εν τω μεταξύ ο διοικητής της ΤτΕ μίλησε για αποτυχία των ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων του 2010 και του 2012 να πιάσουν τους στόχους που είχαν τεθεί. Όπως είπε, αναμενόταν να οδηγήσουν σε σημαντική διόρθωση της οικονομικής πορείας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με μείωση της προβλεπόμενης αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών για την περίοδο 2010-2060 από 12,5% του ΑΕΠ σε μόλις 1,3% του ΑΕΠ.
«Ωστόσο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόστηκαν πιστά» σημείωσε. «Ο ενιαίος τύπος υπολογισμού για τις κύριες συντάξεις και ο κανόνας μηδενικού ελλείμματος των επικουρικών ταμείων δεν εφαρμόστηκαν όπως είχε σχεδιαστεί. Οι μειώσεις των συντάξεων (που αναμενόταν να οδηγήσουν σε ακαθάριστη εξοικονόμηση δαπανών ύψους 2,25% του ΑΕΠ) κρίθηκαν αντισυνταγματικές με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2015".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου