Κάθε τρεις και λίγο η δημόσια ζωή... συγκλονίζεται από κάποια δήλωση περί ενός Σχεδίου Β για την Ελλάδα. Βεβαίως η φασαρία κρατάει πολύ λιγότερο από...
όσο την ανακινεί ο μιντιακός κουρνιαχτός και τελικά εξανεμίζεται σε ένα κλίμα πλήρους κοινωνικής αδιαφορίας.
Έχει όμως νόημα μια συζήτηση αυτού του είδους - και με ποιους όρους; Κατ' αρχάς ας δούμε τη σκληρή για όλους πραγματικότητα.
Όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, τελικά φαίνεται ο... πισινός μας. Κοινώς, όσο και αν εμείς δηλώνουμε ότι ο στρατηγικός και αμετακίνητος στόχος μας είναι να παραμείνουμε στο ευρώ, όλοι γνωρίζουμε - και πρώτοι αυτοί που δεν σηκώνουν καν συζήτηση για έξοδο - ότι κάποιοι άλλοι την κρατάνε στο συρτάρι ως δικό τους Ρlan B. Ενδεχομένως και ως... Ρlan A! Με πρώτον και καλύτερο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Είναι γνωστή η επιθυμία του ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας για μία πιο μικρή και πιο συνεκτική ευρωζώνη. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι έρχεται η ώρα για εφαρμογή αυτής της επιλογής, η αρχή θα γίνει πιθανότατα από τον πιο αδύναμο κρίκο. Δηλαδή εμάς.
Γιατί, επομένως, αποκλείεται παράγοντες ανεξάρτητοι από τις δεδηλωμένες επιλογές μας να ωθήσουν την Ελλάδα εκτός ευρώ - και ενδεχομένως... όχι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Όσοι θέλουν να μην υπάρξει ποτέ κανενός είδους Plan B ισχυρίζονται ότι στο κακό ενδεχόμενο μάλλον θα ζήσουμε καταστάσεις τύπου εμφυλίου. Όντως, πολύ πιθανό, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι πολίτες πιαστούν ανέτοιμοι και μάθουν το νέο από τον... κάθε Σόιμπλε.
Για να μην το κουράζουμε, κάθε χώρα έχει ένα Ρlan B στο συρτάρι της για ώρα εκτάκτου ανάγκης. Αλλιώς είναι ασόβαρη.
Ωστόσο τα Plan B δεν μπορεί να φτιάχνονται σε σκοτεινά υπόγεια από ανθρώπους με άγνωστες προθέσεις, αλλά δημοσίως και με τη συναίνεση όλων των παραγόντων της χώρας. Με την κοινωνία ενήμερη για όλες τις συνέπειες. Ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει επιλογές που ενδεχομένως δεν έκανε η ίδια ή η κυβέρνησή της.
Όμως όλη αυτή η φασαρία τζάμπα γίνεται. Αν δεν μπορούμε να συζητήσουμε στοιχειωδώς για το ασφαλιστικό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για τα ελληνοτουρκικά, για την Κύπρο, για το πώς θα... μείνουμε εν τέλει στο ευρώ, πώς είναι δυνατόν να συζητήσουμε για το πώς θα αντιδράσουμε αν μας πετάξουν έξω;
Εξάλλου, για να είναι μια χώρα ικανή να εκπονήσει ένα Plan B, πρέπει προηγουμένως να έχει το ΡΙan A. Με όσα έχουμε ζήσει επτά χρόνια τώρα, πιστεύει κανείς ότι είχαμε οποιοδήποτε σχέδιο; Τουλάχιστον ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας...
topontiki.gr
όσο την ανακινεί ο μιντιακός κουρνιαχτός και τελικά εξανεμίζεται σε ένα κλίμα πλήρους κοινωνικής αδιαφορίας.
Έχει όμως νόημα μια συζήτηση αυτού του είδους - και με ποιους όρους; Κατ' αρχάς ας δούμε τη σκληρή για όλους πραγματικότητα.
Όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, τελικά φαίνεται ο... πισινός μας. Κοινώς, όσο και αν εμείς δηλώνουμε ότι ο στρατηγικός και αμετακίνητος στόχος μας είναι να παραμείνουμε στο ευρώ, όλοι γνωρίζουμε - και πρώτοι αυτοί που δεν σηκώνουν καν συζήτηση για έξοδο - ότι κάποιοι άλλοι την κρατάνε στο συρτάρι ως δικό τους Ρlan B. Ενδεχομένως και ως... Ρlan A! Με πρώτον και καλύτερο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Είναι γνωστή η επιθυμία του ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας για μία πιο μικρή και πιο συνεκτική ευρωζώνη. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι έρχεται η ώρα για εφαρμογή αυτής της επιλογής, η αρχή θα γίνει πιθανότατα από τον πιο αδύναμο κρίκο. Δηλαδή εμάς.
Γιατί, επομένως, αποκλείεται παράγοντες ανεξάρτητοι από τις δεδηλωμένες επιλογές μας να ωθήσουν την Ελλάδα εκτός ευρώ - και ενδεχομένως... όχι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Όσοι θέλουν να μην υπάρξει ποτέ κανενός είδους Plan B ισχυρίζονται ότι στο κακό ενδεχόμενο μάλλον θα ζήσουμε καταστάσεις τύπου εμφυλίου. Όντως, πολύ πιθανό, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι πολίτες πιαστούν ανέτοιμοι και μάθουν το νέο από τον... κάθε Σόιμπλε.
Για να μην το κουράζουμε, κάθε χώρα έχει ένα Ρlan B στο συρτάρι της για ώρα εκτάκτου ανάγκης. Αλλιώς είναι ασόβαρη.
Ωστόσο τα Plan B δεν μπορεί να φτιάχνονται σε σκοτεινά υπόγεια από ανθρώπους με άγνωστες προθέσεις, αλλά δημοσίως και με τη συναίνεση όλων των παραγόντων της χώρας. Με την κοινωνία ενήμερη για όλες τις συνέπειες. Ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει επιλογές που ενδεχομένως δεν έκανε η ίδια ή η κυβέρνησή της.
Όμως όλη αυτή η φασαρία τζάμπα γίνεται. Αν δεν μπορούμε να συζητήσουμε στοιχειωδώς για το ασφαλιστικό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση, για τα ελληνοτουρκικά, για την Κύπρο, για το πώς θα... μείνουμε εν τέλει στο ευρώ, πώς είναι δυνατόν να συζητήσουμε για το πώς θα αντιδράσουμε αν μας πετάξουν έξω;
Εξάλλου, για να είναι μια χώρα ικανή να εκπονήσει ένα Plan B, πρέπει προηγουμένως να έχει το ΡΙan A. Με όσα έχουμε ζήσει επτά χρόνια τώρα, πιστεύει κανείς ότι είχαμε οποιοδήποτε σχέδιο; Τουλάχιστον ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου