Βάλε τα γυαλιά σου, άνοιξε τα κιτάπια σου και πάσχισε να καταλάβεις τώρα εσύ, με τις αριστερές σου ιδεοληψίες και τις ταξικές σου αμμοληψίες, γιατί...
κάποιοι γονείς εκεί στο Πέραμα, ξεσηκώθηκαν με τα προσφυγόπουλα που θα φοιτήσουν στο ίδιο νηπιαγωγείο, ή στο ίδιο σχολείο, με τα δικά τους παιδιά. Στο «δικό μας» Πέραμα, όχι στο «δικό τους» Ψυχικό, ή στη Φιλοθέη. Σε μια γειτονιά, δηλαδή, στην οποία υποτίθεται ότι χρόνια και χρόνια το ατσάλι δένεται με μόχθο, με ιδρώτα, συχνά και με αίμα. Και οι περισσότεροι κάτοικοι όχι μόνο έχουν ρίζες στην προσφυγιά, όχι μόνο είναι παιδιά και εγγόνια προσφύγων, αλλά είναι πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο.
Σκέφτηκα λοιπόν, κι ας διαφωνούν κάποιοι: Στο διάολο να πάει. Και γιατί να καταλάβω; Ας μην καταλάβω. Άμα δέρνουν πλάι σου ένα μελαψό οι μελανοχίτωνες, θα τρέξεις να τον βοηθήσεις ή θα ξύνεις την κούτρα σου να καταλάβεις πώς και γιατί, άνθρωποι με δυο πόδια, δυο χέρια, κι ένα κεφάλι -έστω κουρεμένο- κακοποιούν έναν συνάνθρωπό τους, γιατί δεν τους αρέσει το χρώμα του; Θα τρέξεις, βέβαια. Ε, το ίδιο και στο όποιο Πέραμα. Ας μην καταλάβουμε. Να καταλάβουν όμως αυτοί, που επιχειρούν τη σφαγή των νηπίων -γιατί περί αυτού πρόκειται- ότι θα βρουν απέναντί τους όλους όσοι δεν ανέχονται, δεν αντέχουν, δεν θα επιτρέψουν τον θρίαμβο της βαρβαρότητας.
Μα, θα μου πεις, η Χρυσή Αυγή, η αμάθεια, ο φόβος, η προπαγάνδα, η φτώχεια, τα Μνημόνια. Εντάξει, κι αυτά και άλλα τόσα. Να το συζητήσουμε γιατί κανονικοί άνθρωποι, που μεγαλώνουν παιδιά, φτάνουν να ερωτεύονται τον Λαγό, να συμπεριφέρονται σαν καθάρματα, να δρουν σαν συμμορίτες, να δηλητηριάζουν τα πηγάδια της ανθρωπιάς. Αλλά να το συζητήσουμε ΜΕΤΑ. Αφού σταματήσουμε το χέρι που απλώνεται πάνω από αθώους πρόσφυγες και απροστάτευτα παιδιά. Γιατί αν δεν το κάνουμε, έγκαιρα, αποφασιστικά, χωρίς καμιά παραχώρηση, μόνοι μας ζεσταίνουμε τους φούρνους που θα κάψουν ιδέες και βρέφη. Τόσο απλά.
Θα ήθελα να καταλάβω, λοιπόν. Πρώτα όμως θα ήθελα να τους σταματήσουμε. Να αισθανθούν όλοι τους, φασίστες ή δήθεν παρασυρμένοι, ναζί ή δήθεν αφελείς, τρομοκράτες ή δήθεν τρομαγμένοι, ότι δεν τους παίρνει. Αυτή η πατρίδα ανήκει στους ανθρώπους κι όχι στους Λαγούς...
Θανάσης Καρτερός
κάποιοι γονείς εκεί στο Πέραμα, ξεσηκώθηκαν με τα προσφυγόπουλα που θα φοιτήσουν στο ίδιο νηπιαγωγείο, ή στο ίδιο σχολείο, με τα δικά τους παιδιά. Στο «δικό μας» Πέραμα, όχι στο «δικό τους» Ψυχικό, ή στη Φιλοθέη. Σε μια γειτονιά, δηλαδή, στην οποία υποτίθεται ότι χρόνια και χρόνια το ατσάλι δένεται με μόχθο, με ιδρώτα, συχνά και με αίμα. Και οι περισσότεροι κάτοικοι όχι μόνο έχουν ρίζες στην προσφυγιά, όχι μόνο είναι παιδιά και εγγόνια προσφύγων, αλλά είναι πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο.
Σκέφτηκα λοιπόν, κι ας διαφωνούν κάποιοι: Στο διάολο να πάει. Και γιατί να καταλάβω; Ας μην καταλάβω. Άμα δέρνουν πλάι σου ένα μελαψό οι μελανοχίτωνες, θα τρέξεις να τον βοηθήσεις ή θα ξύνεις την κούτρα σου να καταλάβεις πώς και γιατί, άνθρωποι με δυο πόδια, δυο χέρια, κι ένα κεφάλι -έστω κουρεμένο- κακοποιούν έναν συνάνθρωπό τους, γιατί δεν τους αρέσει το χρώμα του; Θα τρέξεις, βέβαια. Ε, το ίδιο και στο όποιο Πέραμα. Ας μην καταλάβουμε. Να καταλάβουν όμως αυτοί, που επιχειρούν τη σφαγή των νηπίων -γιατί περί αυτού πρόκειται- ότι θα βρουν απέναντί τους όλους όσοι δεν ανέχονται, δεν αντέχουν, δεν θα επιτρέψουν τον θρίαμβο της βαρβαρότητας.
Μα, θα μου πεις, η Χρυσή Αυγή, η αμάθεια, ο φόβος, η προπαγάνδα, η φτώχεια, τα Μνημόνια. Εντάξει, κι αυτά και άλλα τόσα. Να το συζητήσουμε γιατί κανονικοί άνθρωποι, που μεγαλώνουν παιδιά, φτάνουν να ερωτεύονται τον Λαγό, να συμπεριφέρονται σαν καθάρματα, να δρουν σαν συμμορίτες, να δηλητηριάζουν τα πηγάδια της ανθρωπιάς. Αλλά να το συζητήσουμε ΜΕΤΑ. Αφού σταματήσουμε το χέρι που απλώνεται πάνω από αθώους πρόσφυγες και απροστάτευτα παιδιά. Γιατί αν δεν το κάνουμε, έγκαιρα, αποφασιστικά, χωρίς καμιά παραχώρηση, μόνοι μας ζεσταίνουμε τους φούρνους που θα κάψουν ιδέες και βρέφη. Τόσο απλά.
Θα ήθελα να καταλάβω, λοιπόν. Πρώτα όμως θα ήθελα να τους σταματήσουμε. Να αισθανθούν όλοι τους, φασίστες ή δήθεν παρασυρμένοι, ναζί ή δήθεν αφελείς, τρομοκράτες ή δήθεν τρομαγμένοι, ότι δεν τους παίρνει. Αυτή η πατρίδα ανήκει στους ανθρώπους κι όχι στους Λαγούς...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου