Βασικό εργαλείο της πολιτικής ανάλυσης είναι η επεξεργασία των μηνυμάτων και της σημειολογίας των ομιλιών των...πολιτικών προσώπων με βάση το τι είπαν, πώς το είπαν και γιατί το είπαν. Πολλές φορές ιδιαίτερο βάρος έχει, φυσικά, αυτό που δεν λένε οι πολιτικοί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένα από τα πολιτικά πρόσωπα για τον οποίο το μεγαλύτερο βάρος πέφτει σε αυτό το τελευταίο. Έναν χρόνο μετά την ανάδειξή του στην αρχηγία της Ν.Δ., τόσο στις ομιλίες του όσο και στις δημόσιες εμφανίσεις του, δεν έχει σημασία τι λέει, αλλά κυρίως τι δεν λέει και σε τι δεν απαντά.
Η Ν.Δ. επιμένει να μιλά για τις ευθύνες που έχει αποκλειστικά η κυβέρνηση για την αξιολόγηση, χωρίς να λέει τίποτα για τις ακραίες απαιτήσεις των δανειστών αλλά και τις διαφωνίες που έχουν, με αποτέλεσμα να δίνει συγχωροχάρτι. Στους ακραίους δανειστές.
Η Ν.Δ. και ο αρχηγός της αρέσκονται να μιλούν για “αλήθεια”, να κατασκευάζουν νεολογισμούς περί “Συμφωνίας Αλήθειας”. Δεν λένε όμως τίποτα όταν εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για το οικογενειακό του πόθεν έσχες και παρά τις αλλεπάλληλες προκλήσεις που δέχεται από τις αποκαλύψεις.
Το ίδιο έκανε και χθες κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης στην Ώρα του Πρωθυπουργού, όπου επί ώρα μιλούσε στο γνωστό πλαίσιο παραδοσιακής συντηρητικής ατζέντας του διάχυτου φόβου που καλλιεργείται πλέον με επιστημονική ευλάβεια από ολόκληρη την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά έως την κυβέρνηση Τραμπ, που ετοιμάζεται να ανυψώσει τείχη παντού.
Ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε λοιπόν χθες για “έξαρση της εγκληματικότητας” (χωρίς στοιχεία) και από τη ληστεία στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς πέρασε γρήγορα στο “παρακράτος των Εξαρχείων”, χρεώνοντας όλο το “πολιτικό” σκέλος της ανομίας στην “Ακροαριστερά”. Τι δεν είπε ο Κ. Μητσοτάκης; Δεν είπε κουβέντα για τη δράση των νεοναζί και τις αλλεπάλληλες προκλήσεις των χρυσαυγιτών. Δεν είδε καμία παρανομία στις τάξεις των υμνητών του ναζισμού και όσων συστηματικά σπέρνουν στην κοινωνία όχι μόνο τον ρατσιστικό λόγο αλλά και τη βία.
Μίλησε για “βαριοπούλες” της Αριστεράς, αλλά ξέχασε ότι τη βαριοπούλα την κρατούσε πριν από λίγα χρόνια ένας άλλος “ακτιβιστής”, που κάθεται πλέον στα διπλανά του έδρανα.
Εμμέσως πλην σαφώς, ο Κ. Μητσοτάκης εισήγαγε στην πολιτική ζωή του τόπου το δόγμα του “ενός άκρου” και αυτό επειδή έχει επιλέξει να χαϊδεύει τα αυτιά και να φλερτάρει με τις ψήφους του νεοναζιστικού άκρου. Μόνο που έτσι επιλέγει να τρέφει το αβγό του φιδιού μέσα στους κόλπους του...
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου