Βάζοντας κάτω τα δεδομένα...

Δεδομένο 1ο: Το νωρίτερο που μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση είναι το Μάιο.
Ο πρωθυπουργός από το βήμα της βουλής υποσχέθηκε ότι...
στις 20 Μαρτίου θα έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς, κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατο. Πρώτον, γιατί τα ανοιχτά μέτωπα παραμένουν πολλά και ουσιαστικά βαίνουμε προς ένα συμπληρωματικό μνημόνιο.

Δεύτερον, γιατί είναι κοινό μυστικό πως όλοι περιμένουν τα τελικά, επίσημα στοιχεία του 2016 από την ΕΛΣΤΑΤ τον Απρίλιο. Μόνο τότε κι εφόσον έχουμε εικόνα για την πορεία του προϋπολογισμού το 1ο τρίμηνο του 2017 θα οριστικοποιηθεί το ύψος των απαιτούμενων μέτρων. Τρίτον, και οι δύο πλευρές δείχνουν διατεθειμένες να παίξουν καθυστέρηση. Η ελληνική πλευρά ποντάρει στη δημοσιοποίηση των θετικών δημοσιονομικών αριθμών, ενώ προσδοκά ότι υπό την πίεση των εκλογών στη Γερμανία, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα πιεστούν να προβούν σε υποχωρήσεις. Οι δανειστές βάσει εμπειρίας αναμένουν η Ελλάδα να ξεμείνει από χρήματα και με την πλάτη στον τοίχο τον Ιούνιο να υπογράψει ότι της δώσουν.

Δεδομένο 2ο: Μέχρι τον Ιούλιο λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας €8 δισ.
Η Ελλάδα δε διαθέτει τα χρήματα για να τα αποπληρώσει από μόνη της. Ως εκ τούτου εξαρτάται από την παροχή εξωτερικής χρηματοδότησης, δηλαδή το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Αυτό εξηγεί και την έλλειψη βιασύνης εκ μέρους των δανειστών. Ψαλιδίζει επίσης και τις ελπίδες της κυβέρνησης να τραβήξει τη διαπραγμάτευση μέχρι τις γερμανικές εκλογές, με την ελπίδα να επικρατήσει ο κ. Σουλτς και να αντικατασταθεί ο κ. Σόιμπλε.

Δεδομένο 3ο: Το ΔΝΤ έχει πλέον τον πρώτο λόγο στη διαπραγμάτευση
Η δημοσιονομική πολιτική που συμφωνήθηκε στο τελευταίο Eurogroup είναι αυτούσια με την πρόταση του ΔΝΤ (προνομοθέτηση μέτρων, όπως μείωση αφορολόγητου και περικοπή συντάξεων με φοροελαφρύνσεις ως αντιστάθμισμα). Επίσης, στην πρόσφατη συνάντησή της με την κυρία Μέρκελ, η επικεφαλής του ταμείου κυρία Λαγκάρντ συμφώνησε να μετατοπίσει την απαίτηση για ελάφρυνση του χρέους μετά το πέρας του προγράμματος το 2018. Ως αντάλλαγμα, εξασφάλισε για το ταμείο να έχει αυτό την πρωτοβουλία των κινήσεων στην τρέχουσα διαπραγμάτευση. Κάτι τέτοιο ασφαλώς συνεπάγεται την υιοθέτηση σκληρής γραμμής εκ μέρους των δανειστών.

Δεδομένο 4ο: Τα μέτρα που απαιτούνται από την Ελλάδα έχουν μόνιμο χαρακτήρα. Το συνολικό ύψος τους υπολογίζεται σε 3 με 3,5 δισ.
Αντιθέτως, οι φοροελαφρύνσεις εξαρτώνται από την επίτευξη πλεονάσματος άνω του στόχου 3,5% του ΑΕΠ (=6 δις) το 2018. Όσο υψηλότερη η υπέρβαση έναντι του στόχου, τόσο μεγαλύτερη η δυνατότητα φορολογικών ελαφρύνσεων.

Δεδομένο 5ο: Το ζήτημα του χρέους πάει στην άκρη μέχρι το 2018.
Επιπλέον, αν η αξιολόγηση τραβήξει σε μάκρος χρονικά, η χώρα δε θα προλάβει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα παροχής ρευστότητας της ΕΚΤ. Τα παραπάνω σε συνάρτηση με την απουσία ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση και την έλλειψη εμπιστοσύνης εκ μέρους επενδυτών και αγορών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πολύ δύσκολα η Ελλάδα θα κατορθώσει να βγει στις αγορές το 2018.

Δεδομένο 6ο: Οι οικονομικοί δείκτες των τελευταίων μηνών χτυπούν καμπανάκι.
Το σύρσιμο της αξιολόγησης έχει συντείνει στο να ανακοπεί η δυναμική που είχε αναπτύξει η ελληνική οικονομία από το καλοκαίρι του 2016. Πιο συγκεκριμένα: τα κόκκινα δάνεια αυξήθηκαν κατά 1,5 δις, οι καταθέσεις των τραπεζών μειώθηκαν το Γενάρη κατά 1,6 δις, οι εξαγωγές παρουσίασαν πτώση, ενώ τα έσοδα από ΦΠΑ τον Ιανουάριο ήταν χαμηλότερα έναντι με πέρυσι, παρότι ο συντελεστής έχει αυξηθεί από 23% σε 24%. Ακόμη, το χάος με το ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο (ΕΦΚΑ) και τις νέες εισφορές οδήγησε σε 20ημερη παράταση καταβολής τους και εγκυμονεί τον κίνδυνο μειωμένων εισροών στα ασφαλιστικά ταμεία,

Τα παραπάνω δεδομένα συγκλίνουν σε μια δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση για την ελληνική οικονομία. Οι εμμονές των δανειστών από τη μια και η πλήρης αναξιοπιστία της κυβέρνησης από την άλλη σχηματίζουν έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Παρότι όλες οι πλευρές επιθυμούν να κλείσει η αξιολόγηση θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα...

aixmi.gr