κατάσταση πλήρους ανεξαρτησίας των μέσων από την εξουσία.
Η περίφημη λέξη «αντικειμενικότητα» ειδικά για τα θέματα ενημέρωσης είναι κενή περιεχoμένου. Μόνο τα γεγονότα είναι αντικειμενικά. Η κρίση γι’ αυτά είναι υποκειμενική. Το ζητούμενο είναι η ανιδιοτέλεια. Και αυτή πάντως δεν είναι υπεράνω κριτικής.
Την περίοδο των μνημονίων τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, λόγω των στενών δεσμών που είχαν συνάψει οι ιδιοκτήτες τους με τις κυβερνήσεις του συναινετικού δικομματισμού, στήριξαν χωρίς επιφυλάξεις τις κεντρικές επιλογές. Δυστυχώς, δεν έμειναν εκεί. Συκοφάντησαν κάθε αντίθετη άποψη και χλεύασαν οποιαδήποτε μορφή διαμαρτυρίας, ακόμη και εκείνες που γίνονταν εντός του πλαισίου της καθεστωτικής νομιμότητας.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε μπροστά μας. Απαξίωση και ανυποληψία, η έκταση των οποίων φάνηκε στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, όπου οι πολίτες έκαναν το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που ήθελαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Δικαίως κατηγορήθηκαν ότι λειτούργησαν ως ο προπαγανδιστικός βραχίονας του συστήματος.
Εσχάτως, το παιχνίδι έχει χοντρύνει με τις ευθείες βολές που εξαπολύουν κόμματα εναντίον μέσων ενημέρωσης. Οταν η εφημερίδα «Documento» ανέδειξε πρωτοσέλιδα τα θέματα της λίστας Λαγκάρντ, όπου υπάρχει τ’ όνομα «Γεννηματάς» και του «Κήρυκα Χανίων» -βασικός μέτοχος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης-, τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησαν προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα ότι βρίσκεται πίσω από τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ. Η συνέχεια στα δικαστήρια.
Οταν η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» έβγαλε την ιστορία με την υπουργό Ολγα Γεροβασίλη (επαγγελματική ενασχόληση και βουλευτική ιδιότητα σε περίοδο που δεν επιτρεπόταν, όπως ισχυρίζεται η εφημερίδα), η Ν.Δ. έσπευσε να υιοθετήσει χωρίς δεύτερη σκέψη το δημοσίευμα (σπουδή που δεν έδειξε σε ιστορίες στις οποίες εμπλέκονται κορυφαία στελέχη της), κάλεσε τον πρωθυπουργό να απομακρύνει την υπουργό και ζήτησε από την κ. Γεροβασίλη να παραιτηθεί από τη θέση της βουλευτίνας.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κατήγγειλε τη Νέα Δημοκρατία, τον εκδότη της εφημερίδας και τον συντάκτη του δημοσιεύματος (θυμίζοντας κακόφημες πλευρές του παρελθόντος τους) για βρόμικη συνεργασία ώστε να πληγεί η κυβέρνηση. Και η συγκεκριμένη υπόθεση θα λυθεί (;) στα δικαστήρια. Αυτό όμως που θα μείνει στην ατμόσφαιρα είναι η δηλητηριώδης υποψία ότι υπάρχει συναλλαγή στο παρασκήνιο.
Ποιος ευνοείται σε τελική ανάλυση; Μα, αυτός που θέλει να έχει παρέα στον βούρκο όπου κυκλοφορεί με άνεση και χωρίς τύψεις. Ο στόχος του είναι να αποδείξει ότι τα περί ηθικού πλεονεκτήματος είναι κούφια λόγια, αφού «όλοι το ίδιο είμαστε»...
Τάσος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου