Περίεργο, αλλά πιο πολύ κόσμο είχαν στην αλλαγή του χρόνου, τα μεσάνυχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή, η πλατεία Συντάγματος και το...Μοναστηράκι σε σύγκριση με το Θησείο.
Και λέμε περίεργο, γιατί η γιορτή που οργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων, αυτή η μεγάλη (τρόπος του λέγειν μεγάλη) συναυλία με τον Κωστή Μαραβέγια, δεν έγινε ούτε στο Σύνταγμα ούτε στο Μοναστηράκι. Αλλά στο Θησείο.
Προφανώς οι περισσότεροι μετανάστες προτίμησαν άλλες πλατείες, άλλα μέρη για να περάσουν στο 2017. Βρέθηκα στο Θησείο το βράδυ του Σαββάτου ώστε να παρακολουθήσω από κοντά τη γιορτή του Γιώργου Καμίνη.
Το έζησα και μπορώ να σας το πω: ήταν μία γιορτή κανονική απάτη (με τους όρους τούς εορταστικούς). Δεν ήταν καν γιορτή, άλλωστε.
Και δεν είναι άσχετο αυτό που λέω για τους μετανάστες, μια και η συντριπτική πλειονότητα του ολιγάριθμου κοινού στη συναυλία του δημάρχου ήταν ταλαιπωρημένοι μετανάστες. Ελάχιστοι, ελαχιστότατοι, οι δημότες Αθηναίων. Εξ ου και το χειροκρότημα ήταν από χλιαρό έως ανύπαρκτο. Τόσο στον Γιώργο Καμίνη όσο και στους καλλιτέχνες.
Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα σε όλο αυτό, αν δεν το πληρώναμε εμείς. Και, μάλιστα, πολύ ακριβά. Κοντά στις 200 χιλιάδες ευρώ.
Διότι, τι κάναμε στην ουσία εμείς οι φορολογούμενοι; Χρηματοδοτήσαμε τη φιέστα του δημάρχου Γιώργου Καμίνη. Για να βγει πέντε λεπτά στην τηλεόραση σε ώρα μεγάλης τηλεθέασης και να διαβάσει το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα με τις ευχές του. Και να πραγματοποιήσει την αντίστροφη μέτρηση μέχρι να μπει ο καινούργιος χρόνος.
Καμία άλλη χρησιμότητα δεν είχε η αποτυχημένη αυτή φιέστα. Εκτός ίσως και από το να πάρουν κάποια χρήματα οι συντελεστές της.
Να βγει ένα συγκρότημα που ονομάζεται Dreamy Whispers για να ερμηνεύσει ένα κομμάτι μόνο. Για να ακολουθήσουν μετά η Σμαράγδα Καρύδη και ο Θοδωρής Αθερίδης με δύο «κρύα» αστεία, καλωσορίζοντας τον Γιώργο Καμίνη. Ούτε ένα κείμενο της προκοπής δεν κάθισαν να γράψουν οι δύο ηθοποιοί.
Αισθητική πρόκληση
Για να βγει μετά ο Γιώργος Καμίνης να πει όσο πιο κοινότοπα μπορούσε πως «κερδίζουμε μικρές νίκες» και πως «αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και ψυχραιμία τις αναποδιές και τα απρόβλεπτα!».
Για να βγει στις 12 και 5 να παίξει ο Κωστής Μαραβέγιας με την Big Band του Δήμου Αθηναίων, την πιο απροετοίμαστη και ακούρδιστη big band που ακούσαμε ποτέ.
Κόστος όλων των προηγουμένων συν κάποιων ακόμα αντίστοιχα προκλητικών απέναντι στη λογική και την αισθητική, μεγαλύτερο από 170 χιλιάδες ευρώ. Και να σας πω και κάτι ακόμα: έχω δει εκατοντάδες συναυλίες.
Η παραγωγή της συγκεκριμένης βραδιάς, το στήσιμό της, η σκηνή και οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις όχι μόνο δεν δικαιολογούν αυτό το υψηλό ποσό, αλλά ούτε το 1/10.
Μέχρι και ενδυματολόγο πλήρωσαν για να έρθει ο καθένας από τους συντελεστές φορώντας τα δικά του ρούχα, από το σπίτι του.
Μεγάλη σπατάλη. Οχι βέβαια σαν τις εποχές τού «μαζί τα φάγαμε», αλλά το προσεγγίζουν. Αξιος συνεχιστής τους ο Γιώργος Καμίνης, βαδίζει στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά εκείνου του απεχθούς πολιτικού συστήματος που μας έφερε στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα.
Χώρια που το όλο σκηνικό έμοιαζε σαν ανάσταση. Οχι για το κύρος του δημάρχου που επλήγη από τη Ρόδα του Συντάγματος. Αλλά την Ανάσταση του Πάσχα. Πώς πάμε στην Ανάσταση στο προαύλιο της εκκλησίας και αποχωρούμε δέκα λεπτά μετά τις 12, αφού ο παπάς ψάλει το «Χριστός Ανέστη»; Ετσι και το Σάββατο το βράδυ.
Μόλις αλλάξαμε χρόνο και αφού ο Κωστής Μαραβέγιας είπε ένα-δυο τραγούδια, ο κόσμος αποχωρούσε κατά κύματα. Ηταν και το κρύο, δεν φάνηκαν οι μετανάστες να γνωρίζουν και τη «Λόλα» του Μαραβέγια, πόσο να αντέξουν οι άνθρωποι, την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Ισως και για να γλιτώσουν από την παραφωνία.
Τέτοιες παράφωνες ερμηνείες και παιξίματα, να μην πετυχαίνουν ούτε νότα, είχαμε χρόνια να ακούσουμε. Σαν τα «Παρατράγουδα» της Αννίτας Πάνια, με τη διαφορά πως τα... παρατράγουδα του Καμίνη γίνονται με δημοτικό χρήμα...
Δημήτρης Κανελλόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου