Ποιοι μπαίνουν στο στόχαστρο...Η επικοινωνιακή στρατηγική που ακολουθεί τις τελευταίες εβδομάδες η γερμανική κυβέρνηση θυμίζει όλο και πιο...
πολύ την αντίστοιχη που ακολούθησε λίγο πριν η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου μπουν στην περιπέτεια των μνημονίων.
Η κυβέρνηση Μέρκελ ήταν η μοναδική από τις υπόλοιπες της Ε.Ε. που αντέδρασε άμεσα στην ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης για το έκτακτο επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους κουνώντας το δάχτυλο στην Αθήνα.
Η γερμανική Bundesbank ήταν πάλι η μοναδική εκ των κεντρικών τραπεζών του χωρών-μελών της ευρωζώνης που αντέδρασε άμεσα πριν από λίγες ημέρες όταν διέρρευσε σχέδιο «προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης» για τη διάσωση της τρίτης μεγάλης τράπεζας της Ιταλίας Monte dei Paschi.
Και στις δύο περιπτώσεις η γερμανική πλευρά έκλεισε τα μάτια στο πρόβλημα των εταίρων της (φτώχεια Ελλήνων υπερηλίκων-κρίση ιταλικού τραπεζικού συστήματος) και επικαλέστηκε την τήρηση των συμφωνιών και των κανόνων που -σύμφωνα με την ερμηνεία της- παραβιάστηκαν.
Πρωτοχρονιάτικα, ο επικεφαλής του γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου IFO και σύμβουλος της κυβέρνησης Μέρκελ προέβλεψε ότι οι Ιταλοί θα φύγουν από τη ζώνη του ευρώ.
Μιλώντας στην καθημερινή εφημερίδα Tagesspiegel, ο πρόεδρος του IFO, Κλέμενς Φουστ, είπε συγκεκριμένα -για την ακρίβεια «σπεκουλάρισε» πλαγίως- ότι «το βιοτικό επίπεδο στην Ιταλία είναι το ίδιο με αυτό του 2000 και αν αυτό δεν αλλάξει, οι Ιταλοί θα πουν σε κάποια φάση ότι δεν θέλουν άλλο αυτή την ευρωζώνη».
Και στη συνέχεια ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει δεκτό το γερμανικό Κοινοβούλιο σχέδιο διάσωσης της Ιταλίας.
Ενα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διάσωσης της Ιταλίας θα επέβαλλε στους Γερμανούς φορολογουμένους κινδύνους, «το μέγεθος των οποίων δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να ελέγξει... Οι Γερμανοί βουλευτές δεν θα πρέπει να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο», τόνισε.
Η Ρώμη όμως δεν ζήτησε ποτέ κάτι τέτοιο – δηλαδή τη διάσωσή της με χρήμα ευρωπαϊκό και γερμανικό.
Αυτό που ζητάει η κυβέρνηση Τζεντιλόνι -και συζητάει με ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή- είναι η προληπτική ανακεφαλαιοποίηση της Banca Monte dei Paschi di Sienna, η κεφαλαιακή ενίσχυση δηλαδή μιας σημαντικής για το τραπεζικό της σύστημα τράπεζας με δημόσιο χρήμα. Κάτι που προβλέπεται άλλωστε σε περιπτώσεις οικονομικών σοκ από τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
Για την ακρίβεια η Ρώμη διεκδικεί μια πιο χαλαρή ερμηνεία των ευρωπαϊκών κανονισμών διάσωσης έτσι ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα μιας τράπεζας το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να γίνει συστημικό.
Ομως μια τέτοια επιλογή –προληπτική ανακεφαλαιοποίηση– φορτώνει το μεγαλύτερο βάρος της διάσωσης στο Δημόσιο και όχι στους μετόχους και τους μικροομολογιούχους, που σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς πρέπει να επιβαρυνθούν πρώτοι. Αυτούς προσπαθεί να προστατεύσει η Ρώμη.
Και εδώ έρχεται η συντηρητική κυβέρνηση της Γερμανίας κουνώντας το δάχτυλο, υπενθυμίζοντας τους κανόνες και υποδεικνύοντας στην κεντροαριστερή (;) ιταλική κυβέρνηση -και το γερμανικό εκλογικό σώμα- τι είναι η «γερμανική ενωμένη Ευρώπη» και ποιος πραγματικά κυβερνά σε αυτήν.
Αν δεν σας αρέσει φύγετε, διαμήνυσε επί της ουσίας ο Φουστ στους Ιταλούς θυμίζοντας εκβιασμό ανάλογο με αυτούς που βίωσε η Ελλάδα μετά το 2010.
Οι κινήσεις αυτές όπως και το προχθεσινό «στήσιμο» αποδυνάμωσης του προέδρου της Κομισιόν Γιούνκερ -με διαρροή εγγράφων της γερμανικής διπλωματίας που αποκαλύπτουν τις τρικλοποδιές που έβαζε πριν από χρόνια ο νυν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν ήταν πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου στις προσπάθειες της Ε.Ε. για πάταξη της φοροδιαφυγής των πολυεθνικών (βλέπε προχθεσινή «Εφ.Συν.»)- δείχνουν ότι οι γερμανικές ελίτ και το πολιτικό τους προσωπικό επιλέγουν στην παρούσα φάση σκλήρυνση της ηγεμονίας τους στην Ε.Ε.
Η ωμότητα της στρατηγικής τους θυμίζει ανάλογα επικοινωνιακά παιχνίδια που παίχθηκαν σε βάρος της Ελλάδας λίγο πριν από την επιβολή των μνημονίων.
Αυτή, όπως φαίνεται, δεν στοχεύει μόνο στη σαγήνευση του γερμανικού εκλογικού σώματος. Εκλογές φέτος εκτός της Γερμανίας έχουν και η Γαλλία, η Ολλανδία και ίσως η Ιταλία...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου