Tο πραγματικό αριστερό δίλημμα...

Υπάρχει θέμα ελλείπουσας πολιτικής. Πώς μιλάμε για την ελπίδα; Πώς ανακόπτονται οι φθίνουσες προσδοκίες; Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν μίλησαν. Με...
μισόλογα, μετακύλησαν τις ευθύνες τους μεταφέροντας την πίεση στα μεσαία και αδύναμα-κατώτερα στρώματα.

Τα τελευταία επωμίστηκαν κατ’ αποκλειστικότητα το σύνολο κόστος της υποτιθέμενης προσαρμογής. Και αντί οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής σταθεροποίησης, προέκυψε αποσταθεροποίηση, αβεβαιότητα – μαζί με την αύξηση του χρέους.

Πίσω από τους αριθμούς –σε αυτά που δεν αποτιμώνται στο ΑΕΠ– βρίσκονται η ιδεολογικοπολιτική παρακμή και η άνευ όρων είσοδος στο μάντρα του «αναγκαίου πόνου» ως προϋπόθεση της δήθεν εξαγοράς παρελθοντικών «αμαρτιών»: του βίου πάνω από τις πραγματικές δυνατότητες...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Θανάση Βασιλείου, πατήστε εδώ