Για να πω την αμαρτία μου, μου κάθισαν άσχημα, όπως και σε κάποιους από σας φαντάζομαι, κάποιες από τις φράσεις και τις εκφράσεις της επιστολής Τσακαλώτου προς το Eurogroup. «Η...
απόλυτη δέσμευση να παραμείνουμε συμμορφωμένοι από τις υποχρεώσεις μας, που απορρέουν από το Μνημόνιο» για παράδειγμα. Και κάνα δύο άλλα. Τα οποία, για να είμαστε δίκαιοι, αν τα έλεγε παλιότερα ο Σαμαράς, θα ανεβαίναμε στα κεραμίδια.
Επί της ουσίας, βέβαια, ο καθένας -συμφωνεί, είτε διαφωνεί- καταλαβαίνει ότι πρόκειται για κλασικό διπλωματικό... καλόπιασμα. Μια προσπάθεια της κυβέρνησης να «κατευνάσει» τις αντιδράσεις των δανειστών για το βοήθημα στους συνταξιούχους και τον ΦΠΑ. Για μονομερείς ενέργειες! Και επί της ουσίας, επίσης, πέτυχε τον στόχο της, δίνοντας το τυπικό επιχείρημα στους Ντάισελμπλουμ να άρουν τα μέτρα «τιμωρίας».
Σκατά κατάσταση, εν ολίγοις. Εκείνοι ξέρουν ότι δεν είμαστε καλά παιδιά, εμείς ξέρουμε ότι το ξέρουν, αλλά πρέπει να ακολουθούμε το savoir vivre των καλών παιδιών, ακόμα κι όταν... αμαρτάνουμε ως κακά παιδιά. Μονομερώς! Μια παρατεταμένη ομηρεία, κατά την οποία η Ελλάδα θα πρέπει να απολογείται και για το βοήθημα στον κυρ-Μήτσο. Αρρώστια και ταπείνωση. Αυτοί να εμφανίζονται ως αστυνόμοι κι εμείς ως νομοταγείς.
Όσο και να τα εκλογικεύεις, όλο και κάποια οργή ή θλίψη θα σου μείνει. Πού να το φανταστείς στα χρόνια της έξαρσης τι θα σήμαινε βίαιη ωρίμανση σε συνθήκες Σόιμπλε. Ευτυχώς, όμως, εν ΣΥΡΙΖΑ αδελφοί. Ευτυχώς που υπάρχει ο Μητσοτάκης. Και ο Κικίλιας. Και οι άλλοι. Που με αφορμή την επιστολή αποφάνθηκαν: «Από σήμερα η έννοια εξευτελισμός έχει ονοματεπώνυμο: Ευκλείδης Τσακαλώτος και Αλέξης Τσίπρας».
Οι εντεταλμένοι της καταστροφής, που λεηλάτησαν τη χώρα. Που μας οδήγησαν στην επιτροπεία. Που γλείφουν κάθε κατουρημένη γερμανική ποδιά. Που είπαν όχι στη στήριξη των συνταξιούχων μόλις ο Σόιμπλε είπε nein. Που δεν τόλμησαν ποτέ ούτε διαπραγμάτευση, ούτε βέβαια «μονομερείς». Που έστειλαν εκατομμύρια στην ανεργία. Που επέβαλαν εργασιακή ζούγκλα. Που.. που... Τώρα ανακάλυψαν το ονοματεπώνυμο της έννοιας εξευτελισμός!
Κι έτσι η χυδαιότητα ορίζει τη διαχωριστική γραμμή. Θέλει ακόμα πολύ φως να ξημερώσει. Αλλά ο καθένας διαλέγει αν θα είναι με τον Τσακαλώτο, τον Τσίπρα, όσους δεν παραδέχονται την ήττα. Ή με κείνους που προσκαλούν και περιμένουν τους Μήδους...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου