Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Κάρολου Ντίκενς
Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (πρωτότυπος τίτλος: A Christmas Carol) είναι μια νουβέλα του Άγγλου συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1843. Αναφέρεται στην...
ιδεολογική, ηθική και συναισθηματική μεταστροφή του παράξενου και τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ μετά την υπερφυσική επίσκεψη που δέχτηκε από τον πεθαμένο συνεταίρο του Τζέικομπ Μάρλεϊ και από τα φαντάσματα των Χριστουγέννων του Παρελθόντος, του Παρόντος και του Μέλλοντος.
Η νουβέλα είχε άμεση επιτυχία και αποδοχή τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς.
Ο Καρυοθραύστης του Ε.Τ.Α Χόφμαν
Όταν η Μαρία παίρνει δώρο χριστουγεννιάτικο έναν Καρυοθραύστη, δεν φαντάζεται καθόλου τις συναρπαστικές περιπέτειες που την περιμένουν!
Τη μάχη του Καρυοθραύστη με τον Βασιλιά των Ποντικών, την ιστορία της πριγκίπισσας Πιρπιλάτης με το σκληρό καρύδι . Η ιστορία του Χόφμαν, με την υπέροχη μουσική του Τσαϊκόφσκι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα μπαλέτα το οποίο ανεβαίνει την περίοδο των Χριστουγέννων σε όλες τις μεγάλες σκηνές του κόσμου.
Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Αντί περιεχομένων ένα αληθινό περιστατικό: Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ἀκρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής. Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε, αλλά ήθελε να δώσει και το κείμενό του. Ακολουθεί ο χαρακτηριστικός διάλογος στο πολυτονικό της καθαρεύουσας, όπως τον κατέγραψε Στ. Σταματίου:
«-Κι᾿ αὐτὰ τί νὰ τὰ κάμω; Δὲν τὰ θέλετε; Καὶ μοῦ ἔδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πὼς ἦταν πιστοποιητικὰ ἀπορίας. –Κράτησέ τα, τοῦ εἶπα, ἐμᾶς δὲν μᾶς χρειάζονται. Ἐσείστηκε, λυγίστηκε ὀλίγο, ἔκανε, σκυφτὸς νὰ φύγῃ, ξαναγύρισε. –Τότε ἀφοῦ δὲν σᾶς χρειάζονται αὐτά, ἐγὼ μὲ τί δικαίωμα θὰ πληρωθῶ; –Δέν πειράζει, ἀρκούμεθα εἰς τὸν λόγον σας. Χριστούγεννα εἶναι τώρα. –Ναί, ἀλλὰ ἂν δὲν πάρετε αὐτά, ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ πάρω χρήματα. –Μά δὲν τὰ παίρνετε ἐσεῖς τὰ χρήματα, σᾶς τὰ δίνουμε ἐμεῖς!... –Έ, τότε, πᾶρτε κι᾿ ἐσεῖς ἐτοῦτα ποὺ μοῦ τὰ ζητήσατε. Καὶ τὰ ἄφησε σιγὰ καὶ μαλακὰ ἀπάνω στὸ τραπέζι. Ἐσκέφθηκα, μήπως τοῦ ζήτησε τίποτα πιστοποιητικὰ τὸ λογιστήριο. –Μά τί εἶναι, ἐπὶ τέλους αὐτά, τοῦ λέω, ποὺ πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ τὰ πάρουμε; –Τό διήγημα τῶν Χριστουγέννων, ποὺ μοῦ ἐζητήσατε. –Τό διήγημα τῶν Χριστουγέννων... καὶ ποιὸς εἶσθε σεῖς; –Ο Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης! –Ο ἴδιος; –Ο ἴδιος καὶ ὁλόκληρος! Ἔπεσε τὸ ταβάνι καὶ μὲ πλάκωσε, ἡ πέννα ἔφυγε ἀπὸ τὰ χέρια μου, ὅλα ἐκεῖ μέσα, εἰκόνες, καρέκλες, βιβλία, ἐφημερίδες, σὰν νὰ στροβιλίσθηκαν γύρω μου καὶ ἔκανα ὥρα νὰ συνέλθω.
Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης! Αὐτὸς ὁ πρίγκηψ τῶν Ἑλλήνων λογογράφων, ποὺ τὸν φανταζόμουνα ἀκτινοβολοῦντα, γελαστόν, ὡραῖον, καλοντυμένον, εὐτυχῆ, γεμάτον ἐγωϊσμόν, ἀέρα καὶ μεγαλοπρέπεια, αὐτός!... Αὐτὸς ὁ μαλακός, ὁ καλός, ὁ δειλός, ὁ φοβισμένος, καὶ τσαλακωμένος ἄνθρωπος, ποὺ στεκότανε μὲ συστολὴ μαθητοῦ ἐπιμελοῦς, ἐκεῖ ἐνώπιόν μου!...
Αὐτός, ποὺ μᾶς ἔδωκε γλύκες πνευματικὲς καὶ συγκινήσεις ψυχικές, ποὺ ἀνιστόρησε κόσμους θαλασσινούς, κι᾿ ἐζωντάνεψε, ἐμπρός μας, ἀνθρώπους μακρυνοὺς κι᾿ ἀγνώστους, ποὺ τοὺς ἔκαμε δικούς μας, ἐντελῶς δικούς μας, σὰν νὰ περάσαμε μιὰ ζωὴ μαζί, αὐτὸς σὲ μιὰ τέτοια κατάστασι, ἐκεῖ ἐνώπιόν μου!... Τοῦ ἕσφιξα τὸ χέρι χωρὶς νὰ ἠμπορῶ οὔτε μιὰ λέξι νὰ προφέρω. Ἀπὸ τὴν ταραχή μου καὶ τὴ σαστιμάρα μου οὔτε τὸ φῶς δὲν ἄναψα. Αἰσθάνθηκα ἕνα τρεμουλιαστὸ χέρι νὰ σφίγγῃ τὸ δικό μου καὶ τὸν ἔχασα μέσα εἰς τὸ σκοτάδι...
Ἔμεινε ὅμως πίσω μιὰ μοσχοβολιὰ κηριοῦ ποὺ λυώνει ἐμπρὸς στὶς ἅγιες εἰκόνες, κάτι ἀπὸ τοῦ καντηλιοῦ τὸ σβύσιμο, κάτι ἀπὸ θυμιατοῦ πέρασμα μακρυνό, μακρυνὸ πολύ...»
Παραμονή Χριστουγέννων του Νικολάι Γκόγκολ Μια νουβέλα από την Ουκρανία όπου ο διάβολος επιχειρεί έναν τελευταίο γύρο θριάμβου προτού επιστρέψει στην κόλαση (νύχτα Χριστουγέννων γαρ), αλλά ο Θεός βρίσκει τον τρόπο να ακυρώσει όλα τα σχέδιά του και να διακηρύξει την απέραντη αγάπη του, η οποία θα αποτρέψει τους κακούς και θα φωτίσει τους δίκαιους.
Κλασική νουβέλα γεμάτη συμβολισμούς, για την οποία η Ουκρανία προκειμένου να τιμήσει τον Γκόγκολ τύπωσε και αναμνηστικό γραμματόσημο.
Μια χριστουγεννιάτικη ανάμνηση του Τρούμαν Καπότε
Η ζωή στην αμερικανική εξοχή και η τρυφερή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι κι ένα κορίτσι αρκετά μεγαλύτερό του. Αυτοβιογραφικό διήγημα που αναφέρεται στη δεκαετία του 1930, εξυμνώντας το αγαθοεργό πνεύμα των Χριστουγέννων. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Mademoiselle τον Δεκέμβριο του 1956 και από τότε έχει συμπεριληφθεί σε πολλές εκδόσεις και ανθολογίες. Η υποβλητική αφήγηση εστιάζει στη φιλία, και τη χαρά της προσφοράς κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, αλλά αγγίζει καυστικά τα θέματα της μοναξιάς και της απώλειας. To διήγημα μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο, ηχογραφήθηκε και έγινε ταινία πολλές φορές.
Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό της Αγκάθα Κρίστι Όταν ο πολυεκατομμυριούχος Σάιμον Λη απρόοπτα προσκαλεί την οικογένεια του στο σπίτι του για τα Χριστούγεννα, η χειρονομία φαίνεται ύποπτη σε πολλούς από τους προσκεκλημένους.
Ο Σίμεον δεν είναι επιρρεπής στον οικογενειακό συναισθηματισμό, και κάποιοι στην οικογένεια δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις ο ένας με τον άλλο. Για να χειροτερέψει τα πράγματα, έχει προσκαλέσει το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, τον Χάρρυ, και την εγγονή του, Πιλάρ, τους οποίους δεν έχει ξανασυναντήσει κανένας από τους υπόλοιπους προσκεκλημένους.
Ο Σάιμον σκοπεύει να παίξει ένα θανάσιμο και σαδιστικό παιχνίδι με την οικογένεια του. Ένας απρόβλεπτος καλεσμένος -ο Στήβεν Φαρρ, γιος του πρώην συνεταίρου του Σίμεον Λη στα αδαμαντωρυχεία- ισχυρίζεται ότι το σπίτι είναι γεμάτο πιθανούς υπόπτους, όταν το παιχνίδι γίνεται θανάσιμο. Ένα μυθιστόρημα από τη βασίλισσα της βρετανικής αστυνομικής παράδοσης, όπου ο ακαταπόνητος Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό θα κληθεί εν μέσω Χριστουγέννων να ανακαλύψει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από το σατανικό παιχνίδι το οποίο θα διοργανώσει εις βάρος της οικογένειάς του ένας πολυεκατομμυριούχος.
Οι Νεκροί του Τζέιμς Τζόις
Οι νεκροί γράφτηκαν τη χρονιά 1906-1907. Είναι το τελευταίο διήγημα των Δουβλινέζων, της συλλογής δεκαπέντε διηγημάτων που ο Τζόις άρχισε να γράφει το 1904, σε ηλικία 22 ετών, και δεν εκδόθηκε παρά το 1914 μετά από πολλές δυσκολίες και αφού πέρασε διαδοχικά από τα χέρια τριών εκδοτών. Με τους Δουβλινέζους ο Τζόις θέλησε, καθώς ο ίδιος εξήγησε, να συνθέσει ένα κεφάλαιο της ιστορίας της χώρας του, και διάλεξε το Δουβλίνο ως τόπο όπου εκτυλίσσονται οι ιστορίες του, γιατί πίστευε πως η πόλη αυτή ήταν το κέντρο μιας ηθικής παράλυσης και όταν λέει «παράλυση» δεν εννοεί χαλάρωση των ηθών, αλλά την απώλεια βουλητικών προβολών, την απουσία νευροψυχικού τόνου, τον εν ζωή θάνατο.
Ο Ιρλανδός συγγραφέας σε μία αυτοβιογραφική Χριστουγεννιάτικη ιστορία, προσπαθεί να ξεπεράσει τη μελαγχολία του αναζητώντας ορισμένα ζωτικά σημεία συνεννόησης με όσους τον περιβάλλουν. Η προσπάθειά του θα τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει το νόημα της πορείας που διάλεξε και το βάρος των αποφάσεων οι οποίες τον έχουν προσδιορίσει.
Το Χριστουγεννιάτικο Έλατο του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Μια ιστορία την οποία υπογράφει ο πολυαγαπημένος παραμυθάς όλων των παιδιών του κόσμου, ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Βαθιά μέσα στο δάσος, σ ένα ήσυχο μέρος που το ζέσταινε ο ήλιος και το δρόσιζε το αεράκι, μεγάλωνε ένα μικρό έλατο. Δεν ήταν όμως ευτυχισμένο. Ευχόταν να ζήσει κάποτε μια θαυμάσια περιπέτεια, τα Χριστούγεννα στην πόλη. Τι θα συμβεί όμως όταν το όνειρό του γίνει πραγματικότητα; Μια κλασική χριστουγεννιάτικη ιστορία για ένα μικρό έλατο που θέλει να γίνει μεγάλο, να φύγει από το δάσος και να βρεθεί σε ένα σαλόνι, στολισμένο για τα Χριστούγεννα. Σέρλοκ Χολμς και η Περιπέτεια του πολύτιμου λίθου Ένας πολύτιμος λίθος βρίσκεται μέσα στη χήνα, η οποία έχει μαγειρευτεί για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Είναι βέβαιον ότι κάποιος το ψάχνει. Η ιστορία διεγείρει την περιέργεια του Χολμς και του Γουότσον και αρχίζουν να ψάχνουν την προέλευση του σπάνιου πετραδιού. Είναι ένα από τα κοσμήματα τα οποία εκλάπησαν από την κόμισσα του Μόρκαρ κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε ένα ξενοδοχείο. Κανείς δε μπορεί να αντισταθεί σε ένα τόσο τέτοια ενδιαφέρον μυστήριο , το οποίο αποτελεί μια από τις 56 διάσημες περιπέτειες του μοναδικού αυτού ντετέκτιβ.
Γράμματα από τον Αϊ-Βασίλη του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν
Γνωστός και διάσημος για τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών, ο Τόλκιν έπαιζε ένα παιχνίδι κάθε Χριστούγεννα. Τα παιδιά του λάμβαναν ένα φάκελο με γραμματόσημο από το Βόρειο Πόλο. Ο φάκελος περιείχε μια επιστολή με παράξενο και τρεμουλιαστό γραφικό χαρακτήρα, μαζί με σχέδια και όμορφες χρωματιστές ζωγραφιές. Τα γράμματα ήταν από τον Άγιο Βασίλη. Περιέγραφαν θαυμαστές ιστορίες από τη ζωή στο Βόρειο Πόλο. Πώς οι τάρανδοι λύθηκαν και τα δώρα σκόρπισαν παντού, πώς ο άτυχος Πολικός Αρκούδος έπεσε από το Βόρειο Πόλο πάνω στην οροφή του σπιτιού του Άγιου Βασίλη και βρέθηκε μέσα στην τραπεζαρία του, πώς έσπασε το φεγγάρι σε τέσσερα κομμάτια κι έκανε τον Άνθρωπο που κατοικεί εκεί πάνω να προσγειωθεί στον κήπο του Άγιου Βασίλη, πώς ο Άγιος Βασίλης και οι φίλοι του αναγκάστηκαν να πολεμήσουν με την ορδή των καλικάντζαρων που ζούσαν σε σπηλιές κάτω από το σπίτι!..
lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου