Με τουμπελέκια και ζουρνάδες...

Ορίστε, τώρα γίναμε υπερβολικά μνημονιακοί. Από κει που θα έβγαζε ο ΣΥΡΙΖΑ τη χώρα από το ευρώ, θα κατέστρεφε την οικονομία, θα ανατίναζε την Ακρόπολη, και θα...
καταδίκαζε τον Ολυμπιακό να μην πάρει πρωτάθλημα, γιατί δεν έλεγε να αναλάβει την «ιδιοκτησία» του Μνημονίου, βρεθήκαμε κατηγορούμενοι για ακραία υποταγή στο Σύστημα, στους δανειστές, και στο Μνημόνιο. Από μοιραίοι, λόγω αριστερής ιδεοληψίας, καταλήξαμε ακραίοι, λόγω μνημονιακής... αμμοληψίας. Μεροδούλι, μεροφάι, στιχουργική: Θάψε, θάψε, Σταυρούλη, μπας και φέρεις του Κούλη...

Κι έλα εσύ, μάστορα, να απαντήσεις. Εγώ είμαι δεξιός, μας έλεγε ο πρόγονός τους, περασμένων δεκαετιών. Άρα δικαιούμαι να γαμώ και να δέρνω. Εσείς όμως είναι ντροπή να έχετε στις γραμμές σας ανθρώπους όπως ο τάδε, που έχει εξώγαμο παιδί με τη δείνα, ή όπως η δείνα, που χώρισε τον άντρα της για να τα φτιάξει με τον τάδε. Ε, έτσι και τώρα, αλλά στο πιο σοβαρό. Εμείς είμαστε δηλωμένες μνημονιακές (δυνάμεις), σου λένε. Αλλά εσείς, δεν ντρέπεστε να δηλώνετε ότι θα τηρήσετε όσα υπογράψατε; Θα συμμορφωθείτε στο Μνημόνιό ΜΑΣ, που λέτε ότι δεν είναι δικό ΣΑΣ;

Σχετικός διάλογος: Γιατί χαίρεται ο Ψυχάρης και χαμογελά, πατέρα; Γιατί γίναμε μνημονιακοί, παιδί μου. Δηλωσίες. Συστημικοί. Άρα γίναμε ένα με κείνους που τόσα χρόνια το Σύστημα έχει κολώνα και κορώνα. Εμείς κι αυτοί ένα πράγμα. Και γιατί μας πολεμούν τόσο λυσσασμένα, αφού γίναμε τόσο δικοί τους, πατέρα; Αφού γίναμε τόσο καλοί, γιατί μας φέρονται τόσο κακά; Υπηρετούμε με τον καλύτερο τρόπο το Σύστημα - το λέει ο Σταύρος στα βουνά κι ο Άδωνις στον κάμπο. Τι διάολο έχει πάθει το κωλο-Σύστημα και το έβαλε σκοπό να σερβίρει ριζότο με Τσακαλώτο;

Να σοβαρευτούμε, είπατε; Εντάξει, αν και κομματάκι δύσκολο, μ’ αυτούς. Όσο κι αν ξύσετε λοιπόν το κεφάλι σας, δεν θα βρείτε εξήγηση άλλη από την προφανή: Αν το Σύστημα, το παρακράτος, η αφρόκρεμα του κράτους, το χρήμα και το κρίμα, πολεμούν με κάθε μέσο αυτή την κυβέρνηση, τότε κάτι κακό γι’ αυτούς, και καλό για τους πολλούς, κάνει αυτή η κυβέρνηση. Κι αν κατάντησαν να αποδέχονται ότι είναι πρότυπα ξεφτίλας, και να προπαγανδίζουν ότι τους μοιάσαμε, τους μοστράρουμε κι εμείς την... ιδιοκτησία του αθυρόστομου Καραϊσκάκη: Με τουμπελέκια και ζουρνάδες...

Θανάσης Καρτερός (Η ΑΥΓΗ)