«Οι συμφωνίες να τηρούνται» λέει η μια πλευρά του τριγώνου, «μέτρα για λόγους αξιοπιστίας» λέει η δεύτερη, «όχι άλλη λιτότητα» λέει η τρίτη (στην...
προκειμένη περίπτωση η Ελλάδα).
Καμία από αυτές τις θέσεις όμως δεν αποτυπώνει τη σκληρή πραγματικότητα των διαπραγματεύσεων, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη: όλα είναι θέμα χρημάτων. Όλα είναι ζήτημα του ποιος θα πληρώσει τον τελικό λογαριασμό.
Η Ελλάδα χρειάζεται πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ (θα αντιστοιχούν σε 6 - 6,5 δισ. ευρώ ανάλογα με την πορεία του ΑΕΠ) προκειμένου να καλύπτει με ίδιους πόρους τους τόκους για την εξυπηρέτηση του τεράστιου χρέους, το οποίο έχει ξεπεράσει αισίως τα 320 δισ. ευρώ (σ.σ.: και το οποίο φυσικά δεν πρόκειται να μειωθεί σε ονομαστικές τιμές, παρά το πακέτο των βραχυπρόθεσμων μέτρων).
Αν λοιπόν η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να «γεννήσει» αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα, τότε θα πρέπει να βρεθούν άλλες πηγές για την κάλυψη των τόκων. Δύο λοιπόν είναι τα ενδεχόμενα:
1 Η Ελλάδα καταφέρνει να ξαναβγεί στις αγορές και να δανειστεί με όχι εξωπραγματικούς όρους τα χρήματα που απαιτούνται για να αναχρηματοδοτεί τα χρεολύσια και να πληρώνει τους τόκους στους δανειστές της (κυρίως στο ΔΝΤ και στους EFSF / ESM, που αυτή τη στιγμή έχουν στα χέρια τους περίπου τα δύο τρίτα του συνολικού ελληνικού χρέους).
Είναι προφανές ότι αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει ακόμη μακρινό, καθώς προϋποθέτει ότι θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, θα ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (το οποίο θα υπάρχει έως το τέλος του 2017, αλλά δεν είναι βέβαιο αν θα υπάρχει και μετά το τέλος της χρονιάς) και θα επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες στις διεθνείς αγορές.
2 Να μην ανοίξουν καθόλου – ή, έστω, όσο χρειάζεται – οι αγορές για τα ελληνικά ομόλογα, κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να καταφύγει πάλι στους θεσμούς προκειμένου να καλύψει τους τόκους.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ένα ακόμη μνημόνιο για την Ελλάδα, εξέλιξη που δεν είναι βέβαιο ότι επιθυμούν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, δεδομένου ότι οι όροι με τους οποίους δανείζεται η Ελλάδα από τον ESM είναι ευνοϊκότεροι από αυτούς με τους οποίους δανείζονται άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τις αγορές...
topontiki.gr
προκειμένη περίπτωση η Ελλάδα).
Καμία από αυτές τις θέσεις όμως δεν αποτυπώνει τη σκληρή πραγματικότητα των διαπραγματεύσεων, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη: όλα είναι θέμα χρημάτων. Όλα είναι ζήτημα του ποιος θα πληρώσει τον τελικό λογαριασμό.
Η Ελλάδα χρειάζεται πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ (θα αντιστοιχούν σε 6 - 6,5 δισ. ευρώ ανάλογα με την πορεία του ΑΕΠ) προκειμένου να καλύπτει με ίδιους πόρους τους τόκους για την εξυπηρέτηση του τεράστιου χρέους, το οποίο έχει ξεπεράσει αισίως τα 320 δισ. ευρώ (σ.σ.: και το οποίο φυσικά δεν πρόκειται να μειωθεί σε ονομαστικές τιμές, παρά το πακέτο των βραχυπρόθεσμων μέτρων).
Αν λοιπόν η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να «γεννήσει» αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα, τότε θα πρέπει να βρεθούν άλλες πηγές για την κάλυψη των τόκων. Δύο λοιπόν είναι τα ενδεχόμενα:
1 Η Ελλάδα καταφέρνει να ξαναβγεί στις αγορές και να δανειστεί με όχι εξωπραγματικούς όρους τα χρήματα που απαιτούνται για να αναχρηματοδοτεί τα χρεολύσια και να πληρώνει τους τόκους στους δανειστές της (κυρίως στο ΔΝΤ και στους EFSF / ESM, που αυτή τη στιγμή έχουν στα χέρια τους περίπου τα δύο τρίτα του συνολικού ελληνικού χρέους).
Είναι προφανές ότι αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει ακόμη μακρινό, καθώς προϋποθέτει ότι θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, θα ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (το οποίο θα υπάρχει έως το τέλος του 2017, αλλά δεν είναι βέβαιο αν θα υπάρχει και μετά το τέλος της χρονιάς) και θα επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες στις διεθνείς αγορές.
2 Να μην ανοίξουν καθόλου – ή, έστω, όσο χρειάζεται – οι αγορές για τα ελληνικά ομόλογα, κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να καταφύγει πάλι στους θεσμούς προκειμένου να καλύψει τους τόκους.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ένα ακόμη μνημόνιο για την Ελλάδα, εξέλιξη που δεν είναι βέβαιο ότι επιθυμούν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, δεδομένου ότι οι όροι με τους οποίους δανείζεται η Ελλάδα από τον ESM είναι ευνοϊκότεροι από αυτούς με τους οποίους δανείζονται άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τις αγορές...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου