Τους καταλαβαίνω. Είναι δυσβάστακτο για τους «Μένουμε Ευρώπη» να συνηθίσουν ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας πρωθυπουργός που καλεί τον Ομπάμα στην Αθήνα και ταυτόχρονα...
εκφωνεί επικήδειο στην πολιτική κηδεία του Κάστρο.
Είχα μία καθηγήτρια στο γυμνάσιο, εκεί στα μέσα του ’80. Οικοκυρικά δίδασκε. Τεραστίων διαστάσεων, μπήκε μία μέρα φουριόζα στην τάξη και άρχιζε να βρίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου που είχε πάει σε επίσημη επίσκεψη στη Λιβύη. «Ο άθλιος, μας κάνει τριτοκοσμική χώρα, με τους Μουαμάρ Καντάφι, τους Γιασέρ Αραφάτ και τους Φιντέλ Κάστρο του. Την Ελλάδα, το λίκνο του πολιτισμού, τριτοκοσμική χώρα! Να πάει να μείνει εκεί, με αυτούς που ντύνονται με σεντόνια και τραπεζομάντηλα».
Τη θυμήθηκα την καημένη αυτές τις μέρες, με την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Κούβα και όσα εκστόμισαν τα νεοφιλελεύθερα χείλη – τα ίδια πάνω κάτω με τότε, 30 χρόνια μετά!
Βέβαια, πού να καταλάβει η καθηγήτρια των Οικοκυρικών του «ανήκομεν εις τη Δύσιν» το νόημα μίας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, που συνομιλούσε εξίσου με τον Φρανσουά Μιτεράν και τον Μουαμάρ Καντάφι – και μεσολαβούσε και μεταξύ των δύο όταν χρειαζόταν. Τη φιλοαραβική πολιτική, βέβαια, του Ανδρέα Παπανδρέου την εξαργυρώνουμε ακόμα, με το να είμαστε από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο χωρίς εισαγόμενη τρομοκρατία των φονταμενταλιστών…
Τα ίδια νεύρα που είχε η ογκώδης δασκάλα του ’80 έχουν οι σημερινοί «Μενουμευρωπαίοι» με την παρουσία του Τσίπρα στην κηδεία του Κάστρο. Ένας μάλιστα από αυτούς έγραψε στο twitter: «Πρώτη φορά αισθάνομαι ντροπή που είμαι Έλληνας». Ξυδάκι. Οι εντεταλμένοι της διαπλοκής στις χυδαίες τους φυλλάδες υπολογίζουν σήμερα πόσο κόστισαν τα καύσιμα του πρωθυπουργικού αεροπλάνου για την Κούβα! Μα γιατί δεν υπολογίζουν κάτι πιο απλό; Για παράδειγμα, πόσο στοίχιζαν τα νοσήλεια στο Ερρίκος Ντυνάν κάθε φορά που ο εκλεκτός τους πρωθυπουργός – ο άνθρωπος που εκσυχρόνισε την κλοπή στην Ελλάδα – νοσηλευόταν τζάμπα εκει επί της πρωθυπουργίας του;
Νεύρα. Πολλά νεύρα – γι’ αυτό και οι σπασμωδικές κινήσεις της γελοιότητας. Γιατί πώς να διανοηθούν ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας πρωθυπουργός που καλεί τον Ομπάμα στην Αθήνα και ταυτόχρονα εκφωνεί επικήδειο στην πολιτική κηδεία του Κάστρο;
Είναι δυσβάστακτο για τους εγχώριους yesmen -από Πορτοσάλτε και Λοβέρδους μέχρι Παγκάλους, Κικίλιες και ανώνυμα τρολ του διαδικτύου- να αποδεχθούν μια πολύπλευρη πρωταγωνιστική παρουσία στη διεθνή σκηνή. Το καταλαβαίνω. Ας προσπαθήσουν να καταπιούν την πραγματικότητα που τους κάθεται στο λαιμό, με ένα ποτήρι νερό και τα κατάλληλα χάπια. Κι αν δεν τους κάνουν τα εγχώρια, ας παραγγείλουν από την Κούβα. Η ιατρική στο νησί της Καραϊβικής κάνει θαύματα...
Νίκος Μωραΐτης (altsantiri)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου