Ψυχάρης: Δεν είμαι φιλάνθρωπος. Είμαι φιλοψυχαρικός!...

«Οι δημοσιογράφοι θέλουν μαστίγιο προκειμένου να λειτουργήσουν» συνήθιζε να...
λέει o Σταύρος Ψυχάρης στους φίλους που τον επισκέπτονταν στο γραφείο του στη Χρήστου Λαδά τις δοξασμένες ημέρες, στα τέλη του ’80, όταν παράλληλα είχε ανακαλύψει το καρότο, ήτοι την περίφημη κοσμικοκουτσομπολίστικη με λίγο από πολιτικό παρασκήνιο στήλη της Σίβυλλα. Αν και αυστηρά κλασικός σε τρόπους και εμφάνιση, ο μετρ της δημοσιογραφικής πιάτσας έκρυβε μέσα του έναν κοσμικό που εκδηλωνόταν σε ειδικές περιπτώσεις και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας. (...)
Τον θαυμασμό του κρυφά τον εκδήλωσε και για τη μόδα, λέγεται μάλιστα ότι τις εποχές των παχιών αγελάδων στον χώρο, το επιχειρηματικό του μυαλό είχε συλλάβει το σχέδιο χρηματοδότησης..
μιας μπουτίκ πολυτελείας. Στη συνέχεια, η πρώτη σύζυγός του Μπέττυ άνοιξε έναν κατάστημα ειδών σπιτιού και δώρων στο Κολωνάκι, καθαγιασμένο τοπο για τον αυτοκράτορα των μίντια και όχι μόνο. Το Κολωνάκι ήταν το κέντρο του ρεπορτάζ του στις δεκαετίες του ’70 και ’80, όπου ανακατευόταν με τον κόσμο, τους πολιτικούς, τους επωνύμους, όπως τους Βαρδινογιάννηδες, τον Νανά, τον Τσαλδάρη, τον Κόκκαλη κ.ά.
Ετσι αλλάζει το νόημα του πολιτικού ρεπορτάζ. Μακριά από το γκρίζο του press room, ξετρυπώνει την πληροφορία και φέρνει στα «Νέα» και στο «Βήμα» αποκλειστικότητες. Γιατί ο Σταύρος Ψυχάρης, άσχετα με το τι πιστεύει κανείς για την προσωπικότητά του, υπήρξε γνήσιος και ταλαντούχος ρεπόρτερ. Και ο μόνος που έχει πάρει τέσσερις κασέτες συνέντευξη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Εκείνη την εποχή, παρότι τον παρομοίαζαν με τον Πολ Νιούμαν (!), συνήθιζε να φοράει κακόγουστο μπλουζάκια με στάμπες κραυγαλέες και περίεργα χρώματα. Μόνο ένα ρολόι Vacheron Cοnstantin έκανε τη διαφορά και αυτό υπό όρους. Αργότερα, η δεύτερη σύζυγός του Χριστίνα Τσούτσουρα θα του επιβάλλει τα πουκάμισα με τη λεπτή ρίγα, τις καλόγουστες γραβάτες και το παλιό Burberry! Tο καπέλο που φοράει καμία φορά όταν κάθεται στο αγαπημένο του καφέ Da Capo χαλάει λίγο το στιλ.
(...)

- από κείμενο (παρουσίαση) της Ολγας Τόλιου στο documentonews, zoornalistas.blogspot.gr...