Εντός του Ιανουαρίου περιμένουμε να συμβούν ενδιαφέροντα γεγονότα. Να κλείσει η αξιολόγηση, όπως ελπίζει η κυβέρνηση, να καθαρογραφεί (επιτέλους) και να...
δημοσιευτεί (αμάν και πότε) η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις τηλεοπτικές άδειες και να εκδοθεί το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης.
● Για το πρώτο ζήτημα (αξιολόγηση) δεν πρέπει να μείνουμε στις προσδοκίες της κυβέρνησης, γιατί και άλλες φορές είχε εκφράσει αισιοδοξία ότι τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά, αλλά δεν δικαιώθηκε. Κι αυτό έγινε γιατί στο γήπεδο δεν παίζει μόνη της, όπως αφελώς πίστευε την περίοδο των μεγάλων αυταπατών.
Υπάρχει και ο αντίπαλος, που λέγεται Σόιμπλε, ο οποίος έκανε, κάνει και είναι σίγουρο πως θα συνεχίσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να δυσκολέψει την ελληνική κυβέρνηση, την οποία ούτε συμπαθεί ούτε εκτιμά ούτε σέβεται. Αλλωστε, το έχει παραδεχτεί ότι ο βασικός στόχος του είναι να υποχρεώσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει την ευρωζώνη.
Αυτός, σε μια έκρηξη αλληλεγγύης που σε κάνει να δακρύζεις από ευγνωμοσύνη, υποσχέθηκε (το αποκάλυψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος) πως θα βοηθήσει με κάποια δισ. ευρώ (δανεικά και όχι αγύριστα βεβαίως, βεβαίως) και με αερογέφυρες ώστε να μην υπάρξουν μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα.
Μπορεί στην παρούσα φάση οι συνθήκες να είναι λίγο πιο ευνοϊκές για την Ελλάδα συγκριτικά με το καλοκαίρι του 2015, αφού ο καταθλιπτικός συσχετισμός 18 εναντίον ενός έχει αλλάξει προς το καλύτερο, ωστόσο σε λίγους μήνες η κατάσταση δεν θα είναι ίδια στη Γαλλία, τη μοναδική χώρα που, όπως αναγνωρίζουν οι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης, έβαλε πλάτη για να μην περάσει το σχέδιο του Σόιμπλε για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Στη θέση του Ολάντ θα βρεθεί κατά πάσα πιθανότητα ο Φιγιόν, δηλαδή ο πολιτικός που ονειρεύεται να οργανώσει στη Γαλλία μια θατσερική επανάσταση, έστω με καθυστέρηση τριάντα ετών, και παρά το γεγονός ότι ακόμη και οι Συντηρητικοί της Βρετανίας κρατούν σήμερα αποστάσεις από την πρωθιέρεια του νεοφιλελευθερισμού.
Αν, με άλλα λόγια, κερδίσει τις εκλογές ο σκληρός δεξιός Φιγιόν, αυτό που πρέπει να περιμένουμε είναι ότι ο άξονας Γερμανίας-Γαλλίας θα αποκτήσει ιδεολογική συνοχή και πολιτική συμπάγεια και θα κινηθεί συντεταγμένα εναντίον των κυβερνήσεων που αμφισβητούν το Σύμφωνο Σταθερότητας. Κι αν οι αντιστάσεις είναι δυναμικές, δεν θα έχουν κανέναν ενδοιασμό να εφαρμόσουν το Plan B (ευρώ δύο ταχυτήτων).
Γι’ αυτό η αργοπορία στο κλείσιμο της αξιολόγησης συμφέρει κυρίως τον Σόιμπλε. Εξ αντανακλάσεως και τη Ν.Δ., για να πανηγυρίσει, αλλά η ηγεσία της μάλλον έχει άγνοια του κινδύνου.
● Το δεύτερο ζήτημα (απόφαση του ΣτΕ) μπορεί να είναι μικρότερης σημασίας σε σχέση με την αξιολόγηση, για την κυβέρνηση όμως είναι μείζον. Η μάχη κατά της διαπλοκής ήταν πολύ ψηλά στην πολιτική ατζέντα της. Δεσμεύτηκε ότι θα επιβάλει τη νομιμότητα, αλλά τα πάντα βρίσκονται στο σημείο μηδέν.
Το τηλεοπτικό τοπίο παραμένει θολό, τα κανάλια λειτουργούν χωρίς άδειες, αλλά για το ΣτΕ πέρα βρέχει, νέοι παίκτες δεν μπορούν να μπουν αφού η DIGEA -το όργανο των παλιών καναλαρχών- δεν συναινεί στην παραχώρηση συχνοτήτων (σιγά που θα έβαζαν τα χεράκια τους να βγάλουν τα ματάκια τους), το ΕΣΡ δεν είναι σε θέση να προχωρήσει γιατί περιμένει την απόφαση του ΣτΕ και απ’ ό,τι φαίνεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης διαμορφώνονται δεύτερες σκέψεις για το επίμαχο θέμα.
Κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες θεωρούν ότι ήταν λάθος επιλογή η μετωπική σύγκρουση με τη διαπλοκή και προσπαθούν να οικοδομήσουν μια λιγότερο εχθρική σχέση με τμήματά της.
Βρίσκουν ανταπόκριση γιατί και από την άλλη πλευρά (τουλάχιστον κάποιοι εκπρόσωποί της) εκδηλώνεται προθυμία για αμοιβαία επωφελή ανακωχή. Βεβαίως, για να εγκαινιαστεί μια νέου τύπου σχέση ανάμεσα στα αντιμαχόμενα μέρη πρέπει να δοθεί το πράσινο φως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Αυτός θα μετρήσει τα υπέρ και τα κατά ενός συμβιβασμού και αυτός προσωπικά θα κληθεί να καταβάλει το τίμημα στην περίπτωση αναδίπλωσής του, γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, είναι ο σημαιοφόρος της εκστρατείας κατά της διαπλοκής. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένους συνομιλητές του, ο Τσίπρας θεωρεί ότι η διαπλοκή είναι μία από τις σοβαρότερες αιτίες για την κακοδαιμονία της χώρας.
● Οποιος παρακολούθησε συστηματικά, χωρίς προκαταλήψεις και προκατασκευασμένες απαντήσεις, τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης, διαπίστωσε ότι το διαβόητο τρίγωνο, κόμματα-τράπεζες-ΜΜΕ, λειτούργησε απρόσκοπτα για πολλά χρόνια. Δεν περιμένουμε φυσικά από τα κόμματα που επωφελήθηκαν να παραδεχτούν την ενοχή τους.
Οι εκπρόσωποί τους στην επιτροπή έκαναν τα πάντα προκειμένου να αποδείξουν ότι δεν συνέβη κάτι φοβερό. Ωστόσο, οι αποκαλύψεις για τις αιμομικτικές σχέσεις ανάμεσα στους τρεις πυλώνες ήταν εκκωφαντικές.
Το ερώτημα είναι αν το πόρισμα της πλειοψηφίας θα «δείχνει» ποινικές ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα, οπότε θα προκύψει η ανάγκη για σύσταση προανακριτικής επιτροπής -εξέλιξη που θα φέρει σε κατάσταση αμηχανίας τόσο τη Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ- ή θα παραπεμφθεί για τα περαιτέρω στους εισαγγελείς.
Από την τροπή που θα πάρουν οι τρεις αυτές υποθέσεις θα κριθούν πολλά. Ακόμη και η περίπτωση των πρόωρων εκλογών...
Τάσος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου