Πήγε ο Τσίπρας στην Αβάνα για να τιμήσει τον Φιντέλ. Γιατί πήγε το καταλαβαίνει ο καθένας. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν...
ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Κι έπιασαν τα μετερίζια οι δεξιοί εκπρόσωποι, απρόσωποι και αντιπρόσωποι. Ο αντ’ αυτού -του Κυριάκου- Κικίλιας είδε στο ταξίδι δραπέτευση από τα προβλήματα και τη διαπραγμάτευση. Και κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι πουλάει αριστεροσύνη (!) στο εσωτερικό. Ο αντ’ αυτού του αντ’ αυτού Κυρανάκης δήλωσε ότι τον προσβάλλει το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός τιμά τον «δικτάτορα». Και ο αντ’ αυτών όλων Άδωνις είπε πόσο αστείο θεωρεί από τη μία ο Τσίπρας να υπογράφει Μνημόνιο και από την άλλη να τιμά τον Κάστρο.
Γαβ, γαβ η υπόθεση εν ολίγοις και πάλι. Ό,τι να ’ναι, αρκεί να έχουν τα κανάλια (τους) αρκετά δαγκώματα για τα βραδινά δελτία. Κι αν ψάξεις να βρεις άκρη ανάμεσα σε κραυγές, καταγγελίες και καλαμπούρια, θα χαθείς στον virtual λαβύρινθο του Κυριάκου και των υπασπιστών του. Νομίζει ο έρμος ότι με καθημερινό μπαράζ ανοησίας και εμπάθειας τον έχει στριμώξει τον δικό μας. Ο οποίος, δώστε βάση: Καθυστερεί τη δεύτερη αξιολόγηση. Έχει ιδεοληψία με τις συλλογικές συμβάσεις. Δεν τρέχει αρκετά γρήγορα τις ιδιωτικοποιήσεις. Παίζει αγωνιστικό θέατρο με τους θεσμούς. Ετοιμάζει τέταρτο Μνημόνιο. Κι από πάνω πηγαίνει στην Κούβα, πουλάει αριστεροσύνη, υποκλίνεται στον Φιντέλ. Όπερ έδει δείξαι: Εκλογές, τώρα!
Είναι βαρετό; Συμφωνούμε. Είναι ανόητο; Ουουουου. Θα τους βγει ξινό γιατί στο τέλος με τόσα γκάζια θα χτυπήσουν μπιέλα; Βεβαίως. Παρ’ όλα αυτά, επιμένουν. Στρατηγική της έντασης σου λέει. Και επιμένοντας δείχνουν κάτι πολύ απλό για όποιον τουλάχιστον έχει δύο δράμια σωφροσύνης: Τίποτε δεν λογαριάζουν, ούτε νεκρούς, ούτε ζώντες, ούτε διεθνή, ούτε εσωτερικά, ούτε το σήμερα, ούτε το αύριο. Να φάει ο Μινώταυρος την κυβέρνηση κι ας φάει ταυτόχρονα και μερικά κομμάτια ακόμα από την κοινωνία και την Ελλάδα. Θα έρθει μετά ο Κυριάκος με τον Κικίλια, τον Άδωνι, και την Ντόρα ανυπερθέτως, για να κάνουν τι; Να εφαρμόσουν τη “Συμφωνία της Αλήθειας”! Πού σε σφάζει και πού σε πονεί, δηλαδή.
Τόσο μυαλό έχουν. Κι έτσι κατάντησαν το κόμμα της τάξης κόμμα της αναμπουμπούλας. Και να δούμε ποιον θα φάει στο τέλος ο Μινώταυρος...
Θανάσης Καρτερός
ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Κι έπιασαν τα μετερίζια οι δεξιοί εκπρόσωποι, απρόσωποι και αντιπρόσωποι. Ο αντ’ αυτού -του Κυριάκου- Κικίλιας είδε στο ταξίδι δραπέτευση από τα προβλήματα και τη διαπραγμάτευση. Και κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι πουλάει αριστεροσύνη (!) στο εσωτερικό. Ο αντ’ αυτού του αντ’ αυτού Κυρανάκης δήλωσε ότι τον προσβάλλει το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός τιμά τον «δικτάτορα». Και ο αντ’ αυτών όλων Άδωνις είπε πόσο αστείο θεωρεί από τη μία ο Τσίπρας να υπογράφει Μνημόνιο και από την άλλη να τιμά τον Κάστρο.
Γαβ, γαβ η υπόθεση εν ολίγοις και πάλι. Ό,τι να ’ναι, αρκεί να έχουν τα κανάλια (τους) αρκετά δαγκώματα για τα βραδινά δελτία. Κι αν ψάξεις να βρεις άκρη ανάμεσα σε κραυγές, καταγγελίες και καλαμπούρια, θα χαθείς στον virtual λαβύρινθο του Κυριάκου και των υπασπιστών του. Νομίζει ο έρμος ότι με καθημερινό μπαράζ ανοησίας και εμπάθειας τον έχει στριμώξει τον δικό μας. Ο οποίος, δώστε βάση: Καθυστερεί τη δεύτερη αξιολόγηση. Έχει ιδεοληψία με τις συλλογικές συμβάσεις. Δεν τρέχει αρκετά γρήγορα τις ιδιωτικοποιήσεις. Παίζει αγωνιστικό θέατρο με τους θεσμούς. Ετοιμάζει τέταρτο Μνημόνιο. Κι από πάνω πηγαίνει στην Κούβα, πουλάει αριστεροσύνη, υποκλίνεται στον Φιντέλ. Όπερ έδει δείξαι: Εκλογές, τώρα!
Είναι βαρετό; Συμφωνούμε. Είναι ανόητο; Ουουουου. Θα τους βγει ξινό γιατί στο τέλος με τόσα γκάζια θα χτυπήσουν μπιέλα; Βεβαίως. Παρ’ όλα αυτά, επιμένουν. Στρατηγική της έντασης σου λέει. Και επιμένοντας δείχνουν κάτι πολύ απλό για όποιον τουλάχιστον έχει δύο δράμια σωφροσύνης: Τίποτε δεν λογαριάζουν, ούτε νεκρούς, ούτε ζώντες, ούτε διεθνή, ούτε εσωτερικά, ούτε το σήμερα, ούτε το αύριο. Να φάει ο Μινώταυρος την κυβέρνηση κι ας φάει ταυτόχρονα και μερικά κομμάτια ακόμα από την κοινωνία και την Ελλάδα. Θα έρθει μετά ο Κυριάκος με τον Κικίλια, τον Άδωνι, και την Ντόρα ανυπερθέτως, για να κάνουν τι; Να εφαρμόσουν τη “Συμφωνία της Αλήθειας”! Πού σε σφάζει και πού σε πονεί, δηλαδή.
Τόσο μυαλό έχουν. Κι έτσι κατάντησαν το κόμμα της τάξης κόμμα της αναμπουμπούλας. Και να δούμε ποιον θα φάει στο τέλος ο Μινώταυρος...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου