Υπήρχε μια εποχή που δεν μιλούσαμε για την κρίση στην Ελλάδα. Τουλάχιστον όχι τόσο πολύ, τόσοι πολλοί! Που δεν...
ανησυχούσαμε για το αν θα έρθει ή όχι η τρόικα. Ή οι θεσμοί. Ή το κουαρτέτο. Που δεν ανησυχούσαμε αν θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Αν θα προλάβουμε τα προαπαιτούμενα. Αν θα πάρουμε τη δόση. Αν θα γίνει «κούρεμα» καταθέσεων. Αν θα μείνουμε στο ευρώ.
Υπήρχε μια εποχή χωρίς εκροές καταθέσεων, χωρίς πιστωτικά γεγονότα, χωρίς ELA, χωρίς ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, χωρίς συστημικές τράπεζες, χωρίς capital controls.
Μια εποχή χωρίς αγωνία για το αν το χρέος είναι ή όχι βιώσιμο...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Παπαδογιάννη, πατήστε εδώ
ανησυχούσαμε για το αν θα έρθει ή όχι η τρόικα. Ή οι θεσμοί. Ή το κουαρτέτο. Που δεν ανησυχούσαμε αν θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Αν θα προλάβουμε τα προαπαιτούμενα. Αν θα πάρουμε τη δόση. Αν θα γίνει «κούρεμα» καταθέσεων. Αν θα μείνουμε στο ευρώ.
Υπήρχε μια εποχή χωρίς εκροές καταθέσεων, χωρίς πιστωτικά γεγονότα, χωρίς ELA, χωρίς ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, χωρίς συστημικές τράπεζες, χωρίς capital controls.
Μια εποχή χωρίς αγωνία για το αν το χρέος είναι ή όχι βιώσιμο...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Παπαδογιάννη, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.