Ο κόσμος το 2016...

Ηταν μια χρονιά κρίσεων, μια χρονιά που ξεγύμνωσε τα ρήγματα στις κοινωνίες και σημαδεύτηκε από...
αντιπαραθέσεις μεταξύ πολιτών, μεταξύ γενεών και μεταξύ ιδεολογιών.

Στη διάρκεια του 2016 η τρομοκρατία χτύπησε την καρδιά της Ευρώπης και την αδύναμη ηγεσία της και στη δημόσια συζήτηση κυρίαρχα ήταν τα θέματα ξενοφοβίας, οι εκατόμβες των νεκρών προσφύγων στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, οι απέλπιδες προσπάθειες των χιλιάδων ανθρώπων να προσεγγίσουν την περιφραγμένη Δύση, το κατεστραμμένο Χαλέπι που έγινε το τραγικό επίκεντρο του πολέμου στη Συρία, με τη «βοήθεια» του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Το 2016 ο «λαϊκισμός» εξαπλώθηκε στη Δύση κουνώντας το δάκτυλο στις ελίτ. Ήταν μια χρονιά που όλα τα προγνωστικά γκρεμίστηκαν, που οι δημοσκόποι απαξιώθηκαν, το πολιτικό κατεστημένο αμφισβητήθηκε μαζικά και η λογική μπήκε στο περιθώριο.

Μεταξύ άλλων, λοιπόν:

◼ ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ,

◼ η Βρετανία αποφάσισε να πάρει διαζύγιο από την Ε.Ε.,

◼ η Ανγκελα Μέρκελ- κυρίαρχη ακόμα στην Ευρώπη- άρχισε να προετοιμάζεται για την επανεκλογή της,

◼ ο Φιντέλ Κάστρο πέθανε αφού πρόλαβε να ζήσει την ιστορική επίσκεψη στην Κούβα του Μπαράκ Ομπάμα,

◼ στη Βραζιλία η πρόεδρος της χώρας χάνει τον θρόνο της και παραπέμπεται σε πολιτική δίκη για υποθέσεις διαφθοράς από τους -ως επί το πλείστον- διεφθαρμένους αντιπάλους της,

◼ στην Τουρκία εκδηλώθηκε ένα «πραξικόπημα» εκ των προτέρων, όπως φάνηκε, καταδικασμένο να αποτύχει που έδωσε όμως την αφορμή στον Ταγίπ Ερντογάν να σφίξει κι άλλο τη χώρα στη γροθιά του,

◼ ενώ μακριά από το παγκόσμιο ενδιαφέρον, η Υεμένη συνέχισε να πληρώνει βαρύ φόρο στον «άγνωστο» πόλεμο που μαίνεται με δυτικά όπλα.
Ντόναλντ Τραμπ

Μια σημαία, πενήντα διχασμένες Πολιτείες κι ένας πρόεδρος τελείως αλλιώτικος από τους άλλους.

Τόσο ανατριχιαστικά αλλιώτικος, που η κεραμίδα της εκλογής του στις 7 Νοεμβρίου μοιάζει ακόμα με κακόγουστη φάρσα. Δεν είναι όμως.

Ο Μπαράκ Ομπάμα φεύγει, ο Ντόναλντ Τραμπ έρχεται κι η υφήλιος δεν ξέρει για τι να πρωτοκρατήσει την ανάσα της.

Οπως κι εκατομμύρια Αμερικανοί, που παρακολουθούν τον μεγιστάνα πρόεδρό τους να στήνει μια κυβέρνηση γεμάτη αρπακτικά του καπιταλισμού και γεράκια του πολέμου.

Τύφλα να 'χει η Χίλαρι Κλίντον! Δυστυχώς, μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Brexit

(Π)όσα παίρνει (και φέρνει) ο άνεμος του Brexit... Μπόλικα και ζόρικα για τη Βρετανία και την «Ενωμένη» Ευρώπη, μια πρωθυπουργική «ηλεκτρική» καρέκλα για την Τερέζα Μέι.

Κράτησε έξυπνα επαμφοτερίζουσα στάση για την ιστορική έξοδο ως υπουργός του Ντέιβιντ Κάμερον, που έπαιξε κι έχασε παταγωδώς στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου.

Η νέα Σιδηρά Κυρία προσγειώθηκε στην Ντάουνινγκ Στριτ με επικίνδυνη αποστολή να διευθετήσει το δύσκολο διαζύγιο με την Ε.Ε.

Αχαρτογράφητος ο δρόμος, αμέτρητες οι παράμετροι, οι επιπτώσεις κι οι «ουρές».

Το τζίνι των φυγόκεντρων δυνάμεων ανά την Ευρώπη βγήκε απ' το λυχνάρι και τώρα ποιος το μαζεύει...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο της Βίκυς Καπετανοπούλου από efsyn.gr πατήστε ΕΔΩ