“Ρε, δεν σας έχω πει, εν ώρα εργασίας να μην χαζεύετε βιντεάκια στο YouTube; Για να δω! Τι βλέπετε; Καμιά τσόντα;»
Ήταν η πρώτη ερώτηση του Γενικού, όταν μπήκε απροειδοποίητα στο γραφείο μου.
Είχε μόλις...
βγει από το γραφείο του. Δεν φανταστήκαμε ότι θα ερχόταν καταπάνω μας. ‘
Τρεις-τέσσερις, συνάδελφοι όλοι, είμαστε μαζεμένοι γύρω από το computer μου.
Και θα έπρεπε τώρα, να του εξηγήσουμε τους πραγματικούς λόγους, που είχαμε παραβιάσει την γραπτή οδηγία απαγόρευσης χρήσης Facebook και YouTube από τους εταιρικούς υπολογιστές μας.
«Όχι, Κύριε Γενικέ. Ένα διάλλειμα κάνουμε» του απάντησα. «Και είπαμε να δούμε ένα δίλεπτο απόσπασμα από μια τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΙ, με συντονίστρια μια Κυρία Μπουσδούκου και καλεσμένους πολιτικά πρόσωπα. Ε! Και μέσα από τα πολιτικά σχόλια και τις αναλύσεις, κάνουμε και ιδιαίτερο στον Θανασάκη».
-Είσαστε στα καλά σας; Πάτε να μου χαλάσετε το καλύτερο μυαλό της εταιρείας; Τον Θανάση, που έχει τελειώσει Cambridge και τον πήραμε μέσα από τα χέρια των ανταγωνιστών μας; Τι μπορεί να μάθει από αυτούς τους άχρηστους;
«Θα σας εξηγήσουμε, Κύριε Γενικέ. Μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα;» τον ρώτησα.
«Φυσικά» μου απάντησε.
«Να… ξέρετε…» άρχισα να του λέω, «στον Θανάση, αρέσει η Αλίκη μας. Εργάζεται στο Χημείο. Στο τμήμα Ποιοτικής ανάλυσης των καυσίμων».
-Μπα, ακόμη δεν έπιασε δουλειά και άρχισε να την πέφτει σε κορίτσια; Και καλά εμείς, που έχουμε τόσα χρόνια εδώ μέσα και είμαστε και παντρεμένοι. Αλλά αυτός; Εάν αρχίσει από τώρα…
Έπρεπε να δικαιολογήσω τον συνάδελφο. Μετρούσε δύο μόλις μήνες στην εταιρεία.
«Δεν την γουστάρει για καμιά ξεπέτα» είπα. «Ο Θανάσης την έχει ερωτευτεί.. Αλλά, να… ντρέπεται, να της το πει»
-Μπράβο! Μου αρέσει, οι νέοι να ερωτεύονται. Μου αρέσουν επίσης, οι συνεσταλμένοι νέοι. Αυτούς τους σαχλαμάρες, που καθόσαστε και τους βλέπετε, μπορείτε να μου πείτε, σε τι θα το βοηθήσουν το παιδί; Αυτοί, για τους κόμματα τους θα μιλάνε.
-Δεν καταλάβατε, Κύριε Γενικέ. Του βάλαμε το βιντεάκι για εκπαιδευτικούς λόγους. Να δει πώς φλερτάρει, μπροστά σε κόσμο, ένας πολιτικός.
-Μπα; Πότε μάθανε να φλερτάρουν. Αυτοί, μόνο να σαλιαρίζουν ξέρουν.
– Οι νέοι πολιτικοί, Κύριε Γενικέ, δεν είναι σαν τους παλιούς, τους ξενέρωτους. Ξέρουν να φλερτάρουν.
– Λες, ε! Και εγώ, τους είχα για γέρους αγάμηδες.
-Θέλετε να δείτε, πόσο όμορφα τα έριξε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε μια τηλεπαρουσιάστρια;
-Το ρωτάς;
Και εκεί ήταν, που βάλαμε από την αρχή ξανά το video.
Και ακούσαμε την όμορφη παρουσιάστρια, την Άννα Μπουσδούκου, να ρωτάει τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ.
«Κύριε Χρηστίδη, τι είναι αυτό που άλλαξε σε εσάς και, βεβαίως, πώς απαντάτε στα πυρά της Νέας Δημοκρατίας;»
Η απάντηση του όμορφου εκπρόσωπου του ΠΑΣΟΚ, κόμματος με βαθιά παράδοση σε γυναικοδουλειές, ήταν ομολογουμένως πολύ ερωτική.
«Το πρώτο που θα ήθελα να πω, κυρία Μπουσδούκου, είναι ότι πολλοί βουλευτές θα ήθελαν να πάνε μαζί σας ταξίδια γι’ αυτό που μου είπατε στην αρχή».
Το κορίτσι, η τηλεπαρουσιάστρια, έδειχνε να σαστίζει.
Αν δεν ήταν τηλεπαρουσιάστρια, και ήταν καμιά σκύλα, μπορεί και να του έλεγε να πάει να γ@μηθεί. Αλλά, οι τηλεπαρουσιάστριες είναι ευγενικά κορίτσια. Σέβονται τους καλεσμένους τους.
Έτσι λοιπόν, ακούσαμε την συμπαθητική αυτή κοπέλα να ψελλίζει: «Κύριε Χρηστίδη…» και να ξεροκαταπίνει από την αμηχανία, την οποία της είχε φέρει το έξυπνο αυτό κομπλιμέντο.
Ακάθεκτος όμως, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα σάλια του. Ήθελε να δείξει, ότι δεν είναι κανένας φλώρος, που κολλάει μπροστά σε μια τηλεπερσόνα.
«Μαζί σας θα πήγαιναν πολλοί…» συμπλήρωσε με νόημα, συνεχίζοντας, αμέσως μετά, τις κομματικές του αηδίες.
Το δείξαμε, το video, στον Θανασάκη, δυο τρείς φορές και μετά αρχίσαμε τις υποδείξεις και τα σχόλια.
«Βλέπε, ρε! Να μαθαίνεις» του είπε ο κολλητός μου, ο Μάκης, ενώ ο Γενικός μας, δεν έκρυβε τον θαυμασμό του για τον τρόπο προσέγγισης, ενός όμορφου κοριτσιού, από ένα νέο πολιτικό.
-Ρε, τον Χρηστίδη! Τι ευγενικός και διακριτικός νέος; Μου θυμίζει τον Καλλιβωκά σε ταινία του ’60.
Είπαμε και άλλα πολλά. Αλλά, πάντα ο Γενικός μας, έχει την τελευταία λέξη.
-Παιδί μου, Θανάση, κατάλαβες τώρα πώς φλερτάρουν;
«Μάλιστα» απάντησε ο νεαρός μας υπάλληλος, κοκκινίζοντας ελαφρά.
-Θα κάνουμε και πρακτική άσκηση. Θα πας στην Αλίκη, που κάνει τις αναλύσεις των καυσίμων μας, και θα της πεις να βάλει 10% καπέλο στην θερμογόνο δύναμη. Ξέρεις, στα specifications που παραδίνουμε. Για να μπαίνεις και στα κόλπα της εταιρείας, αυτό το κάνουμε για να χρεώσουμε παραπάνω στον πελάτη, την μονάδα ενέργειας που πουλάμε…
«Μάλιστα» απάντησε πάλι ο Θανάσης.
-Αυτή, η Αλίκη, άκου παιδί μου, σίγουρα θα σου πει «Θανάση, την θερμογόνο δύναμης ενός δείγματος καυσίμου μπορούμε να την πετύχουμε μόνο εργαστηριακά. Πώς; Τρίβοντας με τα χέρια μου το θερμοδοχείο μέτρησης της ενθαλπίας. Οι μηχανικοί των πελατών, ξέρεις τώρα, παραλαμβάνουν καύσιμα μόνο εάν συνοδεύονται από δελτίο Χημείου. Εάν, όμως, οι αποκλίσεις στην θερμική ισχύ του δείγματος είναι μεγαλύτερες από 1%, σε σχέση με τις επίσημες προδιαγραφές, έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν επανέλεγχο σε εργαστήριο της επιλογής τους. Εσύ, τι θα απαντήσεις σε αυτό; Ότι τον έκανα εγώ στο Χημείο μας; Κι’ αν ζητήσουνε να επαναλάβουμε τις μετρήσεις;»
«Πω, πω Κύριε Γενικέ» πετάχτηκα «Μπήκατε στο μυαλό της Αλίκης».
-Καλύτερα να έμπαινα στο μoυνί της, Αλέξη, αλλά τέλος πάντων. Είπαμε, τόπο στα νιάτα.
Και αμέσως, γυρίζοντας προς την μεριά του Θανάση, του λέει:
«Λοιπόν; Να σου πω, τι θα της απαντήσεις;»
Εμείς ξέραμε, ότι καμία μ@λακία θα εύρισκε. Θέλαμε όμως, να περάσει η ώρα με χαβαλέ, για να σηκωθούμε να φύγουμε. Είπαμε να τον ιντριγκάρουμε.
-Για πέστε μας εσείς, Κύριε Γενικέ, που είσαστε και πιο έμπειρος.
«Θα της πεις, χα ,χα…» και γέλαγε από μόνος του ο μ@λάκας για την εξυπνάδα, που ήταν έτοιμος να πετάξει.
-Θα της πεις λοιπόν «Έχω την εντύπωση Αλίκη, ότι πολλοί από τους μηχανικούς των πελατών μας θα ήθελαν, να κάνουν μαζί σου αυτόν τον εργαστηριακό έλεγχο».
Για να μην τον προσβάλουμε, τον Γενικό μας, είπαμε ότι αυτό θα είναι ένα πολύ έξυπνο φλερτ. Σαν αυτό, του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ.
«Άντε, στη δουλειά σας, τώρα!» είπε εκείνος. Και έφυγε, κλείνοντας μας την πόρτα.
«Εγώ» είπε ο Θανάσης, «πάω τώρα αμέσως, στην Αλίκη. Θα της πω, αυτά που μου είπε ο Κύριος Γενικός. Και θα την κοιτάζω στα μάτια. Όπως κοίταζε ο Πασοκτζής την Μπουσδούκου»
«Άντε, Καλή τύχη, Θανάση» του είπα με την σειρά μου.
Μείναμε μόνοι μας, πια, στο γραφείο. Ο Μάκης και εγώ.
«Μάκη, λες να τα καταφέρει, ρε, ο Θανασάκης;» τον ρώτησα.
-Τι να σου πω, ρε Αλέξη; Μπορεί. Η μ@λακία πάει σύννεφο. Και στην τηλεόραση και εδώ μέσα. Σάμπως και έχουμε στο εργαστήριο, κανένα όργανο να την μετράμε;
Γ.Κ.
(Αγαπητέ φίλε, όλο ΣΚΑΪ βλέπετε. Γενικά, βλέπετε τηλεόραση. Είστε από τους λίγους πια. Η Άννα Μπουσδούκου είναι πολύ όμορφη, αν και νομίζω πως το πιο όμορφο κορίτσι στον ΣΚΑΪ είναι η … όχι δεν γράφω το όνομά της, για να νομίζουν όλες πως το έγραψα για την καθεμιά τους ξεχωριστά· πάντως, στην ίδια το έχω πει. Απορούσα μάλιστα γιατί δεν την έβγαζαν στην τηλεόραση. Τυφλοί ήταν, δεν την έβλεπαν; Πάντως, μετά την έβγαλαν. Τώρα θα σας πω μια ιστοριούλα. Όταν εργαζόμουν στον ΣΚΑΪ, η Άννα Μπουσδούκου ήταν μια νεαρή δημοσιογράφος, ανάμεσα σε πολλές άλλες. Ήταν, νομίζω, το έμπειρο μάτι του Σταμάτη Μαλέλη που την έφερε μπροστά, κάποια χρόνια αργότερα. Ένα Σάββατο, σε μια εκπομπή που είχα καλεσμένους νέους και σχετικά άγνωστους Έλληνες μουσικούς, είχα καλέσει έναν πολύ ωραίο τύπο. Η εκπομπή κάνει διάλλειμα για ειδήσεις και διαφημίσεις, οπότε βγαίνουμε από το στούντιο για λίγο. Μετά από λίγο, μπαίνω στο στούντιο, πουθενά ο καλεσμένος. Βάζω ένα τραγούδι του, τον αναγγέλλω ξανά από το μικρόφωνο, βάζω και δεύτερο τραγούδι του, πουθενά αυτός. Βγαίνω έξω από το στούντιο κι αρχίζω να τον ψάχνω. Κάποια στιγμή τον βλέπω κι ερχότανε. «Πού είσαι, ρε μεγάλε;» του λέω. «Μιλούσα στην Αννούλα» μου λέει. «Ποια Αννούλα, ρε συ, έχει ξεκινήσει η εκπομπή που είναι αφιερωμένη σε εσένα και εσύ μιλάς στην Αννούλα;». «Μα είναι πολύ όμορφη» μου λέει. «Το ξέρω, την βλέπω κάθε μέρα. Έλα στο στούντιο και της μιλάς μετά, δεν θα φύγει». Αυτή είναι η μικρή ιστορία. Λυπάμαι τους δημοσιογράφους που δουλεύουν σε αυτά τα ΜΜΕ. Γενικά, λυπάμαι τους δημοσιογράφους. Και, με εξαίρεση ελάχιστους, τους αποφεύγω. Να τους αποφεύγετε κι εσείς. Και μην βλέπετε τηλεόραση. Ούτε στο YouTube. Μόνο οι γέροι βλέπουν τηλεόραση πια. Να είστε καλά.)...
pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου