Εκλογές Δημοκρατίες και παραμύθια...

Άντε, αύριο κληρώνει.

Αύριο ξημερώματα μεθαύριο νωρίς, θα ξέρουμε αν θα βγει πρόεδρος το Έγκλημα, ή η...
Τιμωρία.

Ε ναι, γι αυτό καλούνται να ψηφίσουν, οι Αμερικάνοι.

Η μια είναι το Έγκλημα κι ο άλλος η Τιμωρία.

Του οποίου η ανάγνωση όμως, αφορά τον πλανήτη.

Τις προάλλες μιλούσα με ένα φίλο, που ζει στην Αμερική και τον έβαλα για εικοστή φορά, να μου εξηγήσει τον εκλογικό Νόμο.

Η παράκληση ήταν να τον μαγνητοφωνήσω για να κάνω την έξυπνη.

Άδικα φυσικά.

Αυτός έχει ψηφίσει, όπως μου είπε, εδώ κι ενάμιση μήνα.

Επειδή βρίσκεται στο εξωτερικό.

Δηλαδή πως λέμε σε όλον τον άλλο  κόσμο, οι κάλπες θα ανοίξουν στις 8 το πρωί και θα κλείσουν το βράδυ στις 10.

Καμία σχέση.

Στην Αμερική ανοίγουν Σεπτέμβριο περίπου και κλείνουν Ιανουάριο.

Εκλογές σε τεύχη.

Στο μεταξύ βγαίνει πρόεδρος τον Νοέμβριο.

Συγκεκριμένα την δεύτερη Τρίτη του Νοέμβρη.

Κινητή ημερομηνία.

Αλλά αυτοί θα συνεχίσουν να ψηφίζουν, μέχρι το Γενάρη.

Αει να καταλάβεις λοιπόν το σύστημα.

Στην αρχή ψηφίζονται οι εκλέκτορες με μια διαδικασία, που θα σε γελάσω.

Πας ρε παιδί μου στην πολιτεία σου νωρίς τον χρόνο των εκλογών.

Και λες «γεια σας είμαι εκλέκτορας», σου απαντάνε, «περάστε».

Στην δεύτερη φάση ψηφίζονται, οι σούπερ εκλέκτορες που εκεί κι αν είναι  να  σε γελάσω, στο πως επιλέγονται.

Διότι από ότι έμαθα ο σούπερ εκλέκτορας είναι πρόσωπο, που διαλέγει ο αρχηγός.

Τον πρόεδρο όμως τον εκλέγουν οι Μεγάλοι εκλέκτορες, που είναι 538.

Και που σαφέστατα έχουν άμεση σχέση κι αυτοί με τον αρχηγό.

Από αυτούς οι σημαντικοί, αυτοί που μετράνε δηλαδή, είναι οι 55 της Καλιφόρνιας,  οι 38 του Τέξας, οι 29 της Φλόριντας και εκείνοι της Νέας Υόρκης.

Μεταξύ τους μπορεί  να είναι και ο Τζων Ασχετος, που επειδή κέρδισε στο σουπερ λόττο 150 εκατομμύρια, έγινε upgrated και σοβαρότατο μέλος της κοινωνίας.

Άρα βαφτίζεται, Μεγάλος εκλέκτορας.

Αυτή τη στιγμή ας πούμε στους Μεγάλους εκλέκτορες της Νεάς Υόρκης είναι ο γιός του Τραμπ, λόγω του μπαμπά του κάτι συγγενείς του Μπλούμπεργκ και πιθανότατα ο Μπιλ Κλίντον.

Αυτοί οι Μεγάλοι, έχουν και κάποια σχέση με τους γερουσιαστές.

Μου εξήγησε, μην με ρωτήσεις, θα σε ξαναγελάσω.

Στο μεταξύ 37 κράτη από τα 150,έχουν ήδη σχεδόν ολοκληρώσει την ψηφοφορία.

Αύριο ουσιαστικά  θα συγκεντρωθούν κάποιες από τις  κάλπες,μστην πρωτευουσα, οι οποίες στο μεταξύ όπως είναι σφραγισμένες ταξιδεύουν, μέσα στην χώρα για να φτάσουν κάποτε να ανοιχτούν.

Πέρα δώθε σαν τις άδικες κατάρες.

Παλιά ταξίδευαν με άλογα.

Όπως στα γουέστερν.

Οι Μεγάλοι εκλέκτορες συγκεντρώνονται όλοι και ψηφίζουν για Πρόεδρο την πρώτη Δευτέρα, μετά την δεύτερη Τετάρτη, του Δεκέμβρη.

Στον λόγο μου έτσι λέει ο νόμος.

Φέτος πέφτει 12 Δεκέμβρη.

Τότε επισημοποιείται η εκλογή του Προέδρου.

Όλα αυτά μου λέει ο φίλος, επειδή τα πράματα είναι κρίσιμα, σ αυτές τις εκλογές, αν δεν παιχτεί το σενάριο 1824.

-Οπότε; Γούρλωσα το μάτι.

Δεν φτάνουνε τα 1823 που μου ανέλυσες;

Τι είναι αυτό το 1824;

-Το σενάριο 1824 θα μπορούσε να είναι και τίτλος θρίλερ.

Που εξελίσσεται αν κανείς από τους υποψήφιους, δεν έχει συγκεντρώσει τους 270 μεγάλους εκλέκτορες που είναι η πλειοψηφία που χρειάζεται.

Ακριβώς αυτή είναι η περίπτωση μας, φέτος.

Κανείς δεν έχει μέχρι σήμερα τους 270.

Αν έρθουν δε ισοπαλία ή τέλος πάντων στην όποια ανωμαλία, (ότι όλο το άλλο πακέτο, είναι ομαλό). Ο Πρόεδρος λέει ο Νόμος, θα εκλεγεί από την Γερουσία και ο Αντιπρόεδρος από τους αντιπροσώπους.

Έχει συμβεί το 1824 εξ ου και το όνομα του σεναρίου.

Όπου ο Andrew Jackson είχε μεν ψηφιστεί από τον λαό, για πρόεδρος αλλά όχι από τους εκλέκτορες.

Η γερουσία στην συνέχεια διάλεξε τον αντίπαλό του John Quincy Adams ο οποίος έγινε πρόεδρος.

Δεν γνωρίζω ποιοι τον έκαναν αυτό τον Νόμο μου είπε αλλά πρέπει να ήταν λάτρεις του ουίσκι.

Και μετά μιλάμε εμείς για εκλογές Δημοκρατίες και παραμύθια...

Ντέπυ Γκολεμά (newpost)