υπογραμμίσεις.
α. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
1. Το συνέδριο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) αποτελεί συνέχεια και τομή στην πορεία του, η οποία ξεκίνησε ήδη από το 2000, συνεχίστηκε με την ίδρυσή του το 2004 και σφραγίστηκε με την ανάληψη της ιστορικής ευθύνης για την απαλλαγή του ελληνικού λαού από τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές, που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε αποικία χρέους και οδηγήσει στην περιθωριοποίηση τις δημιουργικές, κοινωνικές και παραγωγικές της δυνάμεις.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεμελιώνεται ως ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς για την ενίσχυση ενός ήδη ισχυρού, λαϊκού ρεύματος ανατροπής με στόχο την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την εφαρμογή ενός προγράμματος κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Το εναλλακτικό αυτό ριζοσπαστικό κοινωνικό και πολιτικό σχέδιο, που θα εκφράζει και θα στηρίζεται στη συμμαχία της εργατικής τάξης και των λαϊκών τάξεων με τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, που θα διατυπώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες και θα δίνει φωνή στα ευρύτατα στρώματα των κοινωνικά, οικονομικά, μορφωτικά αποκλεισμένων, θα οδηγήσει στην Κυβέρνηση της Αριστεράς και θα τη στηρίξει στην εξουσία.
β. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
3. Η παγκόσμια δομική κρίση του καπιταλισμού, μετά από δεκαετίες συσσώρευσης κερδών και μια τεράστια αναδιανομή πλούτου και εξουσιών υπέρ του κεφαλαίου θίγει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάθε χώρα και κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Η κρίση αυτή υπερσυσσώρευσης έχει κύρια χαρακτηριστικά τη διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, βασισμένη στην απρόσκοπτη κυκλοφορία του χρήματος, που οδηγεί στην υποταγή του πολιτικού προσωπικού στην οικονομική εξουσία, την εργαλειοποίηση και εμπορευματοποίηση της γνώσης και της πληροφορίας και τη βιοπολιτική λειτουργία του συστήματος. Ζούμε το λεγόμενο «δόγμα του σοκ», που σημαίνει επίθεση τέτοιας έκτασης και κλίμακας ώστε οι αντιστάσεις να φαίνονται ανίσχυρες ή να μην προφταίνουν να εκδηλωθούν. Για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της παγκόσμιας κερδοφορίας του επιστρατεύονται ακραία προγράμματα λιτότητας, δραματική συμπίεση και επισφάλεια της εργασίας, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και επιχειρήσεων, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, δραματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, ενίσχυση της καταστολής και των έκτακτων εξουσιών. Το επίπεδο της ανεργίας είναι περίπου 30%, στη δε νεολαία το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 60%, ενώ αυξάνεται επικίνδυνα η οικονομική μετανάστευση νέων επιστημόνων. Το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο εξακολουθεί να εξαντλεί τα περιθώρια κερδοφορίας του στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου», όπου μαίνονται τοπικοί πόλεμοι και δημιουργούνται τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα.
4. Η Ευρώπη εμπλέκεται στη δίνη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που πλήττει τις λαϊκές τάξεις, με μεγαλύτερη σφοδρότητα στις χώρες του Νότου και του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ο λόγος ύπαρξης μιας Ενωμένης Ευρώπης επ’ ωφελεία των λαών της αρχίζει να χάνεται από τον ορίζοντα. Το ευρώ αντιμετωπίζεται κυρίως ως όχημα της γερμανικής πολιτικής, εντείνοντας τις ανισότητες μεταξύ χωρών και τις ταξικές ανισότητες, ενώ εφαρμόζονται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες ασιατικά πρότυπα προς όφελος του κεφαλαίου. Το μέλλον της Ευρωζώνης αλλά και της ίδιας της Ενωμένης Ευρώπης καθίσταται διαρκώς περισσότερο επισφαλές. Ένας παγκόσμιος ακήρυχτος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη με τα κύρια νομίσματα να επιχειρούν να κατακτήσουν ευνοϊκές θέσεις. Η πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης αποσαρθρώνει τους δεσμούς μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, ενισχύει τον ευρωσκεπτικισμό, τον αντιευρωπαϊσμό, οξύνει τις εθνικιστικές αντιπαραθέσεις και διευκολύνει την αναβίωση του φασισμού.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...
πηγη info-war.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου