καταλήγουν σε μια συνεχόμενη ανταλλαγή δηλητηριωδών σχολίων και προσβολών. Που έχουν επαναληφθεί ξανά και ξανά. Απιστίες και απωθημένα επανέρχονται στη συζήτηση πλέον με τελετουργικό τρόπο. Δεν χρειάζεται καν επιχειρηματολογία. Αρκεί η αναφορά των λέξεων-κλειδί. Ενθεν κακείθεν.
Ακριβώς όπως και η συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή. Οπου επειδή δεν υπάρχουν αθώοι όλα καταλήγουν στο γνωστό μοτίβο του ζευγαριού. «Εσύ έκανες αυτό…», «ναι, αλλά κι εσύ έκανες το άλλο…», «μιλάς εσύ που…». Οι λέξεις που θυμίζουν την απιστία του άλλου δεν χρειάζονται άλλη υποστήριξη. «Θαλασσοδάνεια». «Καλογρίτσας». «Siemens». Αρκεί. Μια ατέλειωτη δίνη με τον ένα άπιστο σύζυγο να κατηγορεί αενάως τον άλλο. Κλεισμένοι και οι δύο σε ένα δικό τους, αυτιστικό σύμπαν...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Ζαχαριάδη, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου