Καμπανάκι για το ιδιωτικό χρέος...

Για «ανησυχητική διόγκωση των χρεών των ιδιωτών προς όλους» κάνει λόγο το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, κατά την τριμηνιαία έκθεσή του (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2016). Όπως υπογραμμίζει, το...
ιδιωτικό χρέος (ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τράπεζες, δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία) προσεγγίζει πλέον το μέγεθος του δημοσίου χρέους.  

Παράλληλα, επισημαίνει ότι «παραμένει δύσκολη η οικονομική ανάρρωση από την αντιπαράθεση με τους δανειστές του α΄ εξαμήνου 2015 που παρά λίγο να οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης και από τις αβεβαιότητες που προκάλεσαν οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου Μνημονίου».  Ειδικότερα, σημειώνεται ότι οι εξαγωγές υποχώρησαν το α΄εξάμηνο του 2016 κατά 8,1%, η ιδιωτική κατανάλωση υποχωρεί, ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου μειώθηκε κατά -6,8% (α΄ τρίμηνο
2016) και αυξήθηκε μόλις κατά 1% το β’ τρίμηνο 2016 («η αβεβαιότητα κάνει τους επιχειρηματίες διστακτικούς», σημειώνεται). Τονίζεται, επίσης, ότι η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, που στηρίζονται στα ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ), δεν αρκεί για να
αντισταθμίσει την ιδιωτική επενδυτική άπνοια, ενώ η αύξηση των τουριστών το 2016 δεν ήταν αρκετή για να αναστρέψει τις αρχικές τάσεις.

Ωστόσο, υποστηρίζει ότι η κατάσταση θα ήταν χειρότερη «χωρίς τους συνήθεις πόρους της Ε.Ε. (ΕΣΠΑ κ.ά.) και χωρίς τη νέα δανειακή σύμβαση που απέτρεψε τη στάση πληρωμών (=χρεοκοπία)».

Αναφερόμενη στο προσχέδιο Προϋπολογισμού 2017, αναφέρει ότι εκτιμά για το 2016 πρωτογενές πλεόνασμα 0,63% του ΑΕΠ και 1,8% του ΑΕΠ για το 2017, τονίζοντας ότι βάσει των εν λόγω προβλέψεων, «είναι συνεπώς εφικτό να αποφύγουμε την εφαρμογή του λεγόμενου "κόφτη" το 2017, παρά τις προφανείς δυσκολίες».

Η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού σημειώνει επίσης ότι τους επόμενους μήνες «θα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία η αναθεώρηση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα προς τα κάτω και η οριστική "διευθέτηση" του χρέους».

Τέλος, τονίζει ότι το προσχέδιο Προϋπολογισμού 2017 χαρακτηρίζεται από φοροκεντρική λιτότητα και υπογραμμίζει:
 
''Μολονότι τυχόν μειώσεις δαπανών αντί αυξήσεων φόρων θα είχαν πιθανόν μικρότερη άμεση υφεσιακή επίπτωση, το σημαντικότερο είναι ότι οι αυξήσεις φόρων αποθαρρύνουν την εργασία και την επιχειρηματικότητα (από την πλευρά της προσφοράς) και επομένως θολώνουν τις προοπτικές ανάκαμψης''...

efsyn.gr