Liberation...Στο πάρκο Μονσουρί (στο 14ο διαμέρισμα του Παρισιού), την περασμένη Τρίτη, κάνοντας σκέιτ μεταμφιεσμένος σε Πικατσού, ενώ πίσω, διακρίνονται καμιά σαρανταριά «κυνηγοί» Πόκεμον. Των...
Erwan Cario και Camille Gévaudan. Φωτογραφία: Boris Allin. Hans Lucas για την «Libération». Μετάφραση από τη Liberation - Επιμέλεια: Γεωργία Πρωτογέρου.
Η καλοκαιρινή μανία για το παιχνίδι που παίζεται μέσω smartphones εγείρει νέα ερωτήματα για τις ένοιες της ιδιοκτησίας, των προσωπικών δεδομένων και των χωρικών ανισοτήτων.
Αδύνατον να τα προσπεράσεις, βρίσκονται παντού: στη γωνιά του δρόμου, στους θάμνους, δίπλα από το Ταχυδρομείο... Αν και τα Πόκεμον δεν είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Απλώς και μόνο η ασυνήθιστα αυξημένη παρουσία περαστικών με την μύτη κολλημένη στο κινητό τους μπορεί να αποτελέσει κάποια ένδειξη για όποιον δεν παίζει Pokémon Go. Το παιχνίδι της Niantic, που επισήμως κυκλοφόρησε πριν από περίπου ένα μήνα στην Γαλλία, σημάδεψε το καλοκαίρι. Προκάλεσε έναν υπέρμετρο ενθουσιασμό στα όρια του πάθους, που πυροδότησε πλήθος αντιδράσεων από κοροϊδία μέχρι έλλειψη κατανόησης. Η εν λόγω κριτική όμως ― ενίοτε δικαιολογημένη ― παρέβλεψε αρκετές φορές ένα μείζον γεγονός: τα Πόκεμον αποικίζοντας τον κόσμο, ταυτόχρονα τον άλλαξαν. Ζούμε πλέον σε έναν πλανήτη επαυξημένο, όπου στο ορατό και το συγκεκριμένο επικάθονται ψηφιακά υπερτυπωμένες πληροφορίες, αντικείμενα και φιγούρες... Η επαυξημένη πραγματικότητα υπάρχει ήδη εδώ και μερικά χρόνια, αλλά αυτός ο τάχιστος όσο και αναπάντεχος εκδημοκρατισμός άνοιξε μια ρωγμή. Το μπόλι δεν πιάνει ανώδυνα και προκαλεί ποικίλες διαμάχες και αναστατώσεις...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο από tvxs.gr πατήστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου