Με ατάκες δεν βάφονται αυγά... (ΙΙ)

Δημήτρης Τρίμης

Στα πολιτικά πηγαδάκια ανάμεσα σε πολίτες στις πλατείες, στα καφενεία, στη δουλειά και στις σχολές, πιο ζωηρά και διαδεδομένα ειδικά στην πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο, όταν ένας πέταγε στη συζήτηση μια ατεκμηρίωτη εξυπνάδα του είδους...
«είναι γνωστός (ή και ύποπτος) ο ρόλος σου» ή «τα ξέρουμε και τα δικά σας», έπεφτε ξεφώνημα από την πλειονότητα των συμμετεχόντων στην κουβέντα

Βεβαίως πάντοτε θα συναντήσει κανείς τους ξεροκέφαλους, τους φανατικούς που μιλάνε θυμωμένα για όλα γενικώς τα θέματα (τα οποία δεν κατέχουν) και όλο και κάπου κάτι άκουσαν και κάποιος τους είπε κάτι φοβερό (και ανυπόστατο), έτσι για να κερδίζουν τις εντυπώσεις και να αυτοεπιβεβαιώνονται στο εκάστοτε κοινό τους.

Με λίγα λόγια ακόμα και στις ταπεινότερες εκδοχές του πολιτικού ανταγωνισμού, υπάρχει ένας ορισμένος πολιτισμός, μια ηθική του διαλόγου, κατά την οποία όποιος ισχυρίζεται οτιδήποτε (και ειδικά για πρόσωπα) οφείλει να σέβεται τους συνομιλητές του και οπωσδήποτε να στηρίζει με στοιχεία και τους απλούς κανόνες της λογικής τις πεποιθήσεις του.

Στην περίπτωση του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει αυτή η απλή λαϊκή κατάκτηση της δημοκρατίας μας. Να λες δηλαδή και να διαδίδεις ελεύθερα όποια άποψη θέλεις αλλά να κάνεις τον κόπο να την υποστηρίζεις με ουσιαστικά επιχειρήματα και αληθινά δεδομένα, χωρίς βρισιές, υψηλούς τόνους, χειροδικίες, προσωπικές συκοφαντικές επιθέσεις, ρατσιστικά στερεότυπα ή ψεκασμένες ανυπόστατες φήμες και ανόητες κακίες, μόνο και μόνο για να επιβληθείς με ψέματα στους άλλους συνομιλητές σου. Αυτά αποτελούν νομίζω την αλφαβήτα διεξαγωγής κάθε δημόσιου διαλόγου για οποιοδήποτε ζήτημα μεγάλο ή μικρό, εύκολο ή δύσκολο.

Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, στις 22.9.2016, είχα σημειώσει εδώ στο efsyn.gr, σε ένα σχόλιο μου με τίτλο «Με ατάκες δεν βάφονται αυγά...», ότι το ύφος και το περιεχόμενο των δελτίων Τύπου του κόμματος της κ. Γεννηματά, είναι πολιτικά επιπέδου νηπιαγωγείου -όπως όταν τσακώνονται τα παιδάκια στα διαλείμματα για τη μπάλα- και ασφαλώς ένα τέτοιο καθημερινό κατεδαφιστικό υβρεολόγιο, ένα πραγματικό πολιτικό ξεκατίνιασμα, είναι κατώτερο της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ και φυσικά των σοβαρών περιστάσεων που ζούμε και των απαιτήσεων των πολιτών της χώρας.

Και χθες είδα ότι τα πράγματα δεν διορθώνονται. Τουναντίον το ΠΑΣΟΚ αποφάνθηκε και πάλι με κούφιες μεγαλοστομίες, χωρίς στοιχεία βεβαίως, ότι στην κυβέρνηση «δεν μπορούν να μας κουνούν το δάχτυλο αυτοί που μόλις πιάστηκαν στα πράσα», νομίζοντας πως έτσι απαντά σοβαρά στις αιτιάσεις του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις κακουργηματικές ποινικές διώξεις κατά του Ροβέρτου Σπυρόπουλου για τα οικονομικά και τα θαλασσοδάνεια του ΠΑΣΟΚ.

Διέπραξαν έτσι, κατά την άποψή μου, το ίδιο ατόπημα που έχει καταδικαστεί εδώ και χρόνια και από το τελευταίο λαϊκό πηγαδάκι και το πιο ταπεινό καφενείο του καφενείου: Να μην κατηγορείς αορίστως «αυτούς που μόλις πιάστηκαν στα πράσα», δίχως να εξηγείς πότε πιάστηκαν και σε ποια πράσα...

Είμαι υποχρεωμένος να επαναλάβω την κατακλείδα του πρώτου σχολίου για τις «ατάκες που δεν βάφουν αυγά...»:

"Η επόμενη ανακοίνωση της Φώφης Γεννηματά προς τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση, φοβάμαι ότι θα λέει: «παραιτηθείτε αμέσως, γιατί βαρέθηκα να ακούω τον Βενιζέλο και τους άλλους βουλιμικούς της εξουσίας να θέλουν πίσω τις κυβερνητικές καρέκλες και τα προνόμια τους, όπως τόσα χρόνια είχαν καλομάθει»."...

efsyn.gr