Οι εργασιακές σχέσεις είχαν δεχτεί ισχυρότατο πλήγμα πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση. Αυτό όμως που συμβαίνει στον καιρό της κρίσης ξεπερνά κάθε φαντασία. Ουσιαστικά υπάρχει μια...νομοθεσία που είτε έχει τροποποιηθεί προς το δυσμενέστερο από τα μνημόνια είτε δεν έχει καμία εφαρμογή στην πράξη. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ. Και είναι ακόμα χειρότερος απ’ ό,τι μπορούσε να τον φανταστεί κανείς πριν από μερικά χρόνια, καθώς συστατικό του στοιχείο είναι το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων και ο απροσδιόριστος αριθμός όσων εργάζονται, αλλά πληρώνονται όταν και όποτε...
Οι εργασιακές σχέσεις, ασφαλώς, πρέπει να ρυθμιστούν εκ νέου. Αλλά πώς; Με βάση την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί ή με βάση ένα δίκαιο σύστημα που θα λαμβάνει..
υπόψη του κατακτήσεις του παρελθόντος και τις βασικές, τουλάχιστον, ανάγκες των εργαζομένων;
Το πρώτο ενδεχόμενο απορρίπτεται ασυζητητί. Το δεύτερο πρέπει να προσδιοριστεί. Αποτελεί, μάλιστα, προνομιακό πεδίο για την Αριστερά στο σύνολό της, καθώς κανείς άλλος, διαχρονικά, δεν ήταν με την πλευρά των εργαζομένων όσο αυτή. Το κλειδί του προβλήματος είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Οι συλλογικές συμβάσεις είναι οι όροι με τους οποίους οι εργαζόμενοι, ως σύνολο, προσφέρουν στους εργοδότες την εργατική τους δύναμη. Την ικανότητά τους, δηλαδή, να εργάζονται και να παράγουν. Μαρξισμός; Από τον καιρό του Ανταμ Σμιθ και του Ρικάρντο, δηλαδή, πολύ πριν από τον Μαρξ.
Οι συλλογικές συμβάσεις προκύπτουν από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, που αν δεν είναι απολύτως ελεύθερες και αν δεν αφορούν το σύνολο των εργαζομένων, τότε το τελικό αποτέλεσμα νοθεύεται προς όφελος των εργοδοτών.
Πολύ φοβούμαστε ότι το πόρισμα των «σοφών» που έχει στα χέρια του ο υπουργός Εργασίας μάλλον επιχειρεί να νοθεύσει τις συμβάσεις σε βάρος των εργαζομένων. Αν, όπως λέει το ρεπορτάζ, προτείνεται αυτές να έχουν εφαρμογή μόνο στους οργανωμένους στα συνδικάτα που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση, τότε η πλειονότητα των εργαζομένων θα μείνει εκτός της όποιας προστασίας προβλέπουν οι συμβάσεις.
Με άλλα λόγια, ο εργασιακός μεσαίωνας που ισχύει σήμερα θα είναι ο κανόνας και η κυβέρνηση θα βαυκαλίζεται ότι επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις. Ας σκεφτεί καλά, λοιπόν, σε ποιες ατραπούς τη βάζει αυτό το πόρισμα...
Εφημερίδα των Συντακτών / editorial, zoornalistas.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου