Με νέα επιστολή, αυτή τη φορά προς τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ρίχνει ξανά την μπάλα στην εξέδρα, αναφερόμενος στον ρόλο της Εκκλησίας στη δικτατορία και όχι στο επίδικο θέμα των ημερών, δηλαδή στις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο στο μάθημα των Θρησκευτικών.
Ο...
προκαθήμενος της Εκκλησίας κάνει ακόμη μια φορά μακροσκελέστατη αναφορά στον ρόλο της Εκκλησίας την περίοδο της δικτατορίας, μεταθέτοντας τη συζήτηση στο πεδίο μιας ιστορικής αντιδικίας (ο ρόλος της Εκκλησίας στους αγώνες του λαού) και ταυτόχρονα αποφεύγοντας να μιλήσει για την ουσία της σημερινής έντασης (ποιος έχει την ευθύνη για την παρεχόμενη εκπαίδευση), θέμα για το οποίο, πάντως, η ευρωπαϊκή Ιστορία έχει αποφανθεί από τον 19ο αιώνα.
«Ο επίσημος ρόλος της Εκκλησίας στην περίοδο της Δικτατορίας ήταν συνεπής και αδιάβλητος για την αποστολή της, γι’ αυτό αποκλείει πλήρως τις οποιεσδήποτε ιδεοληπτικές ερμηνείες των οποιωνδήποτε επικριτών ή πολεμίων της.
Αλλωστε, αν ίσχυαν οι παντελώς αβάσιμες και πλασματικές επικρίσεις, ότι δήθεν η Εκκλησία συνεργάσθηκε με τη Δικτατορία, τότε θα πρέπει να απαντηθούν από τους επικριτές της τα επόμενα σοβαρά ερωτήματα, ήτοι αν είχε συνεργασθεί η Εκκλησία με τη Δικτατορία, τότε:
■ Γιατί ενθρονίστηκε αυθαιρέτως, παρανόμως και αντικανονικώς ο σθεναρώς αρνηθείς να παραιτηθεί γηραιός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος;
■ Γιατί απαγορεύθηκε η συνέλευση της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και γιατί συγκροτήθηκε μια ολιγομελής “αριστίνδην” Σύνοδος εκλεκτών της Αρχιερέων τόσο για την εκλογή νέου Αρχιεπισκόπου όσο και για τη διοίκηση της Εκκλησίας αντί της Ιεραρχίας;
■ Γιατί εκδιδόταν ανά εξάμηνο μία νέα νομοθετική παράταση για την απαγόρευση της συνελεύσεως της Συνόδου της Ιεραρχίας μέχρι το 1970;
■ Γιατί σε ολόκληρη την επταετία απαγορεύθηκε οποιοσδήποτε διορισμός έστω και ενός θεολόγου στη Μέση Εκπαίδευση;
■ Γιατί δεν συνδέθηκε το πλασματικό σύνθημα “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών” με τις θεσμικές εκφράσεις μιας πρόθυμης σε συνεργασία, όπως υποστηρίζουν σκοπίμως οι επικριτές της, εκκλησιαστικής ηγεσίας;» αναφέρει στην τελευταία του επιστολή ο Ιερώνυμος.
Επιστημονικός διάλογος
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των Θρησκευτικών, περιορίζεται σε μία και μοναδική φράση: «Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός λαού και όχι βεβαίως ενός υπουργού, όταν μάλιστα παραθεωρούνται θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις (άρθρο 13) και διατάξεις του εκτελεστικού νόμου του ισχύοντος Συντάγματος (άρθρο 2, ν. 590/1977)».
Ο Νίκος Φίλης, κρατώντας χαμηλούς τόνους, απαντά ψύχραιμα πως ο ρόλος της Εκκλησίας αποτελεί αντικείμενο επιστημονικού διαλόγου, δίνοντας έμφαση στο πραγματικό ζήτημα που είναι αυτό των αλλαγών στο μάθημα των Θρησκευτικών:
«Με ψυχραιμία»
«Πληροφορήθηκα διά του ηλεκτρονικού τύπου το περιεχόμενο της επιστολής που μου απευθύνετε σχετικά με τις σχέσεις της Διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος με το δικτατορικό καθεστώς της επταετίας.
»Τα θέματα αυτά αποτελούν αντικείμενο επιστημονικού διαλόγου καθώς και ευρύτερου δημόσιου διαλόγου, που πρέπει να γίνεται νηφάλια και ψύχραιμα και με στόχο να διδασκόμαστε όλοι από τα λάθη μας.
»Ως προς τα θεσμικά ζητήματα, όπως με το μάθημα των Θρησκευτικών, είναι ωφέλιμο να συζητούνται όχι με ανταλλαγή επιστολών αλλά στο πλαίσιο της θεσμικής συνεργασίας μεταξύ της Πολιτείας και της Εκκλησίας, όπως αυτή υλοποιήθηκε και υλοποιείται και με τη σειρά τακτικών συναντήσεων μεταξύ του Αρχιεπισκόπου και του υπουργού Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων.
»Γνωρίζετε ότι είμαι πάντοτε ανοιχτός στον διάλογο και βεβαίως για συνάντηση μαζί σας».
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου