...βλέπει ο Στίγκλιτς...
Η Ευρώπη οδεύει προς ένα «κατακλυσμικό γεγονός» που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάρρευση του ευρώ και το τέλος του ευρωπαϊκού σχεδίου όπως το γνωρίζουμε, σύμφωνα με το νομπελίστα οικονομολόγο Τζόσεφ Στίγκλιτς.
Σε...
συνέντευξή του στο Business Insider ο Στίγκλιτς τονίζει ότι ένα "καταστροφικό" πολιτικό γεγονός παρόμοιο με την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση της ευρωζώνης.
«Παρατηρείται μία αυξανόμενη εχθρότητα προς το ευρώ, η οποία δυστυχώς εξαπλώνεται σε μία ευρύτερη εχθρότητα προς το ευρύτερο ευρωπαϊκό σχέδιο και τις φιλελεύθερες αξίες», τονίζει ο οικονομολόγος.
«Αυτό θα είναι το τέλος. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα υπάρξει μια σαφής εκτίμηση ότι η Ευρώπη δεν λειτουργεί", όπως προσθέτει. "Έτσι η ανησυχία μου είναι ότι ένα τέτοιου είδους πολιτικό γεγονός – κάτι σαν το Brexit- θα είναι ο καταλύτης για την αλλαγή».
Ερωτηθείς εάν θεωρεί ότι τα συνεχιζόμενα προβλήματα - τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά - στην Ιταλία θα μπορούσαν να προκαλέσει ένα τέτοιο γεγονός, ο Στίγκλιτς συμφώνησε επισημαίνοντας: «Αυτό είναι ένα μεγάλο ρίσκο. Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν τώρα να πείσουν τον Matteo Renzi να πάρει πίσω τη δέσμευσή του ότι θα παραιτηθεί εάν το δημοψήφισμα αποτύχει. Όπως έχουν τα πράγματα, το δημοψήφισμα δεν είναι απλά ένα δημοψήφισμα για τις συνταγματικές αλλαγές, αλλά και για τον Renzi».
Αν και ο Renzi είναι ανένδοτος και θεωρεί ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του θα πετύχουν το στόχο τους για τη μεταρρύθμιση της Γερουσίας της Ιταλίας, ο Στίγκλιτς θεωρεί ότι η καλύτερη επιλογή για τη μελλοντική σταθερότητα της Ευρώπης θα είναι να ακυρωθεί το δημοψήφισμα. «Αλλιώς θα οδηγηθούμε σε ένα ακόμη κατακλυσμικό γεγονός».
Τα προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας, όπως τονίζει ο Στίγκλιτς, είναι απόρροια της περιττής ακαμψίας των κανόνων της ευρωζώνης. «Απεικονίζουν ένα από τα θέματα του βιβλίου μου, δηλαδή ότι το να υπάρχει ένα ενιαίο νόμισμα που λειτουργεί καλά δεδομένης της ποικιλομορφίας της Ευρώπης, είναι πραγματικά δύσκολο. Και θα πρέπει υπάρχουν κανόνες και πολιτικοί που είναι ευαίσθητοι σε αυτήν την ποικιλομορφία».
Όπως επισημαίνει, «η Ιταλία αντιπροσωπεύει μια περίπτωση κατά την οποία για διάφορους ιστορικούς λόγους, μεταξύ των ομολογιούχων υπάρχουν πολύ συνηθισμένοι άνθρωποι και όχι μόνο παραδοσιακοί επενδυτές. Έτσι, αν αναλάβουν αυτοί το κόστος, στην ουσία θα χτυπηθούν οι καταθέτες όπως συνέβη και στην Κύπρο. Ο κανόνας του bail-in ίσως και να μην είναι η σωστή λύση για την Ιταλία».
«Αυτή είναι μια περίπτωση όπου η ευρωπαϊκή ακαμψία μπορεί τελικά να έχει πολύ υψηλό κόστος τόσο για τη δημοκρατία όσο και για την Ιταλία, και στο τέλος, αν γίνει το δημοψήφισμα, και για το μέλλον της ευρωζώνης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου