Λίλα Σταμπούλογλου
Όταν έσκασε η είδηση ότι η Άννα Κορακάκη δεν θα παρευρεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο μαζί με τους άλλους Ολυμπιονίκες μας παραξενεύτηκα. Όταν...
άκουσα και το λόγο για τον οποίο δεν θα παρευρεθεί, γούρλωσα τα μάτια, άνοιξα διάπλατα το στόμα και είπα σε μία φίλη που καθόταν δίπλα και βρισκόταν κι αυτή στην ίδια κατάσταση, αποσβολωμένη: ε όχι, δεν παίζονται οι άνθρωποι! Μιλάμε, ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ! Τέλος.
Αυτό είπα, εγώ και χιλιάδες ακόμα άνθρωποι στα social media. Στα οποία φυσικά το θέμα έγινε viral, ήταν το φιάσκο της μέρας και δικαίως. Γελούσα μισή ώρα με τα χάλια τους. Με τα χάλια μας. Έχει απορρυθμιστεί τόσο πολύ ο κρατικός μηχανισμός που δεν είμαστε ικανοί να οργανώσουμε σωστά ούτε μια τιμητική βραδιά για τους Ολυμπιονίκες μας. Έξι μετάλλια κερδίσαμε στους Αγώνες φέτος και καταφέραμε να ξεχάσουμε το άτομο που μας έφερε τα δύο. Για γέλια και για κλάματα η κατάστασή μας, πραγματικά.
Ανικανότητα και προχειρότητα λέγεται, Άννα. Ένα τεράστιο μπάχαλο. Έχεις κάθε λόγο να βγαίνεις απ’ τα ρούχα σου και να φρίττεις και να τους βρίζεις μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Το αμέσως επόμενο πιο χοντρό φιάσκο είναι να διοργανώνουν surprise party για τα γενέθλιά σου και να μην σε καλούν. Εντελώς παράλογο, μόνο ένας Μπέκετ κι ένας Ιονέσκο θα μπορούσαν να το σκεφτούν και να το κάνουν σκηνή σε κάποιο έργο τους.
Πραγματικά όμως, Άννα, πιστεύεις ότι δεν σε προσκάλεσαν επειδή «το επέλεξαν», όπως γράφεις σε ανάρτηση στο λογαριασμό σου στο facebook; Πιστεύεις δηλαδή ότι όλο αυτό έγινε από επιλογή, από παρασκηνιακή κακόβουλη ενέργεια; Λες ότι συνωμότησαν εναντίον σου για να σ’ αφήσουν στην απέξω; Μα, είναι πολύ ανοργάνωτοι για να κάνουν κάτι τέτοιο, η συνωμοσία θέλει μεθοδικότητα και στρατηγική, θέλει ικανότητες. Ξέρεις πολλούς κρατικούς υπαλλήλους να διαθέτουν τέτοιες αρετές; Ύστερα, δεν είναι τόσο ανόητοι ώστε να δώσουν εντολή να φάει πόρτα ένας Ολυμπιονίκης που έκανε τους Έλληνες να νιώσουν περήφανοι.
Καμιά συνομωσία εναντίον σου λοιπόν, Άννα. Μόνο μια απίστευτου μεγέθους ανοργανωσιά που καταφέρνει να χαλάει ακόμα και το απλούστερο, το αυτονόητο. Απλώς ένας ακόμα υπάλληλος, ένας απ’ τους πολλούς σ’ αυτή τη χώρα, δεν έκανε σωστά τη δουλειά του. Ίσως να του είχαν πει να σε ειδοποιήσει και δεν το έκανε. Ή να νόμιζε ότι θα το κάνει κάποιος άλλος που τελικά δεν το έκανε γιατί το ξέχασε ή γιατί κι εκείνος νόμιζε ότι θα το κάνει κάποιος άλλος. Και μετά, με την ίδια προχειρότητα και ελαφρότητα που τους διακρίνει, προσπάθησαν να καλύψουν τη γκάφα τους. Μπήκαν στη μέση και τα mediα, άρχισε κι ο καθένας να λέει το μακρύ και το κοντό του και το πράγμα ξέφυγε.
Καμιά συνομωσία εναντίον σου, Άννα, ένα λάθος έγινε από υπαιτιότητα ανθρώπων που έχουν συνηθίσει να δουλεύουν προχείρως. Αν θες πες το συνομωσία εναντίον της χώρας. Η συνομωσία των μετρίων, που λέει κι ο Θανάσης Γκαιφύλλιας σ’ ένα τραγούδι του. Αυτό μάλιστα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου